DX-51 mkII 24/96
De DAC is met zijn 7,5 kg meteen een stuk minder zwaar dan het transport. De afmetingen en het uiterlijk komen wel overeen. Ook hier het strakke zwarte front met groef en afgeronde hoeken. Net boven de groef zijn de knoppen geplaatst. Boven de knoppen zitten leds. Links zit een knop met daarboven een led dat een oranje licht geeft wanneer het apparaat op het stroomnet aangesloten wordt. Wanneer de knop ingedrukt wordt verandert de kleur van oranje in geel waarna het apparaat klaar is voor gebruik. Naast de geel/oranje led zit een extra led dat blauw oplicht wanneer er verbinding is met het transport. De vier in het midden geplaatste knoppen en , evt. blauw oplichtende, leds corresponderen met de digitale input mogelijkheden. Achtereenvolgens zijn dat, net als bij het transport; Optisch, Coax, gebalanceerde AES/EBU en Superlink. Boven de in gebruik zijnde ingang brandt een blauw led. De twee geheel rechts geplaatste knoppen en, wanneer in gebruik blauw brandende, bijbehorende leds corresponderen met de twee digitale filters. Links filter 1 voor maximale lineariteit en rechts filter 2 voor optimale dynamische respons. Beide filters heb ik gebruikt en voor het door mij zo geliefde jazz werk in kleine bezetting had ik een lichte voorkeur voor filter 2. De verschillen zijn echter zo klein dat ik die voorkeur niet nader kan omschrijven. Het blijft een kwestie van smaak maar persoonlijk begrijp ik niet hoe de ontwerper, een Duitse ingenieur genaamd Carlos Candeias, ooit heeft kunnen kiezen voor de combinatie van oranje/geel en blauw licht. Diezelfde opmerking maakte mijn echtgenote toen ze de combinatie gewaar werd. Op een DAC uit deze prijsklasse zou ik verder eigenlijk ook een fase knop verwachten. (1) Niet dat ik bij het gebruik ervan op mijn eigen DAC overigens ooit enige gehoormatige verbetering heb kunnen waarnemen.
De DAC kent een modulaire, en dus gebruikersvriendelijke, opbouw. Het inzetten van sterk geïntegreerde compacte modules maakt dat deze selectief vervangen kunnen worden wanneer dit in de toekomst noodzakelijk zou zijn. Aanvankelijk werd, in de mkI versie, gebruik gemaakt van vier 20 bit converters van Burr-Brown. (PCM 1702) De mkII versie is een 24bit/96 kHz ontwerp. De vier converters zijn wederom van Burr Brown en wel van het type 1704. Overigens is aan de buitenkant van het testmodel geen aanduiding te vinden of het hier gaat om een eerste of een tweede versie.
