Implementatie 802 D3
Zoals het eigenlijk hoort maar lang niet altijd vanzelfsprekend is, volgt ook het huidige tijdelijke topmodel (op de high-end in München werd de nog grotere 800 D3 geïntroduceerd) de rode draad die al met de kleine 805 D3 is ingezet. Dus een bijzonder lage vervorming en kleuring, een hoge transparantie en oplossend vermogen, opmerkelijk hoge onvervormde geluidsdrukken en een volledig ontbreken van de vroegere meer warm klinkende B&W sound.
Maar weet dit nog grotere en meer kostbare model zich ook voldoende van zijn in de nek hijgende stalgenoot af te zetten? Om dit te ontrafelen verlaat ik mijn eigen luisterruimte, om mij te begeven naar de veel grotere ruimte van mijn altijd hulpwaardige audiovriend. Doordat ik daar op regelmatige basis kom om te luisteren, is ook zijn ruimte mij net zo bekend als die van mijzelf. Zoals je zou verwachten op zo’n grote oppervlakte (7 x 11 meter) kan de 802 zijn energie heel gemakkelijk kwijt en komt er al snel een opmerkelijk prettige weergave, maar ook een typisch ‘commercieel’ aspect naar voren. Een fenomeen wat ik bij de kleinere gespecialiseerde high-end luidsprekermerken in aanzienlijk mindere mate meemaak, maar vooral in woonomgevingen bijzonder plezierig kan uitpakken. Want terwijl in deze grote luisterruimte bijna alle luidsprekers altijd op enkele meters afstand van de achterwand het best tot hun recht komen, blijkt het al snel noodzakelijk om de 802 een heel stuk dichter bij de achtermuur te plaatsen. Doe ik dat niet, dan verliest het overigens mooi strakke en gedefinieerde laag wat fysieke impact en ontbreekt het een beetje aan de drukopbouw die je min of meer wel verwacht van zo’n uit de kluiten gewassen weergever. Op zich maakt dit meer naar achteren plaatsen natuurlijk niets uit en zal het vooral in een meer modale woonomgeving een voordeel blijken te zijn. Maar het is wel een typerend verschil.
Muziek
Mede gezien alle technische eigenschappen en de gehoormatige overeenkomsten, maak ik ook voor deze luisterronde heel bewust weer gebruik van hetzelfde gamma aan versterkers, bronnen en kabels. Hoewel er zoals verwacht veel overeenkomsten zijn, blijkt er toch ook van enkele structurele verschillen sprake te zijn. Het eerste wat opvalt is dat de 802 gewoonweg nog grootser en absoluut gezien realistischer speelt dan de toch ook al niet misselijke 803. Het is niet zozeer dat de 802 dingen kan waar de 803 niet toe in staat is, maar het gaat gewoon nog wat verder en speelt gemakkelijker en meer vanzelfsprekend.
Prachtige en zeer geschikte muziek om dit te illustreren is de voor mij volledig nieuwe Nederlandse zangeres Eefje de Visser. Hoewel ik in tegenstelling tot veel van mijn collega’s doorgaans liever naar instrumentale muziek dan werken met zang erbij luister, maak ik voor Eefje graag een uitzondering. Zeker toen recent bij importeur Latham (Naim) het werkelijk schitterende Nederlandstalige nummer Ongeveer van haar album Het is ten gehore werd gebracht, was ik vanaf de allereerste akoestische gitaarklanken als betoverd. Wauw, wat een stem, wat een muziek en wat een bezieling! Eefje blijkt de gave te hebben om mensen daadwerkelijk mee te nemen op haar reis door het leven en zaken verwoord die ze waarschijnlijk zelf ook heeft meegemaakt. Ondanks het minimalistische instrumentarium komt het nummer Het Is, daardoor regelmatig nog puurder en meer intens over dan zelfs de meest pure chocolade. Een audiofiele voetangel is dat het nummer naast puur en simpel, ook zonder valse accenten en met een erg vol laag en middenlaag en ook nog eens een licht gebrek aan definitie is geregistreerd. Om te voorkomen dat alles tot een onverstaanbare brij uitmondt, is het dus voor een keten en luidsprekers zaak om over een bovengemiddeld goed oplossend vermogen en een hoge definitie zonder kleuring of na-ijlen te beschikken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Eefje op het gemiddelde huis-tuin-en- keukensysteem bij tijd en wijle maar moeilijk is te verstaan, terwijl de drums en het laag in zo’n geval een huiskamer overmatig kunnen vullen. Echter niet bij deze 802 die als een volleerd koorddanser balanceert, keert en wend om maar vooral geen afbreuk aan deze nogmaals prachtige muziek te doen. In de kleine passages klinkt het dan ook heel mooi klein en verfijnd, terwijl de uithalen net zo groots en indrukwekkend overkomen als Eefje de muziek volgens mij ook bedoeld heeft.
Maar nog zelfs meer dan bij de 803, zit er ook een keerzijde aan al deze technische perfectie. Want de 802 blijkt zelfs nog gevoeliger voor optimaal bijpassende componenten te zijn dan zijn kleine broer. Let dus goed op het onderling klankmatige samenspel en kies voor componenten die natuurlijk, zonder excessen, vloeiend en liefst wat vol en organisch klinken.
