Ik maak er geen gewoonte van om specifiek op één aspect van de weergave in te zoomen. Er hoort balans te zijn (binnen een acceptabele marge) en daarmee uit. Maar toch verdient deze luidspreker even een spotlight op de laagweergave. Want wat Laurence Dickie uit de relatief kleine kast van de G4 weet te toveren is toch wel bijzonder. Op hoger volume kreeg ik met de kick van Jim Keltner’s drumstel (Sheffield Lab Drum and Track Record) echt de fysieke impact te voelen. De energie en snelheid die in deze audiofiele klassieker zitten zijn erg groot en de G4 slaagt hier glorieus voor.

Maar omdat ik liever naar muziek dan naar testtracks luister pak ik het nummer Inktman van Henk Hofstede erbij. Deze track staat op zijn bijzondere (want énige Nederlandstalige) album Het Draagbare Huis, dat hij oorspronkelijk schreef als soundtrack voor een videocollage die hij maakte voor de Biënnale van Lyon in 2000. Los van de prachtige plaatsing van de vele kleine geluidjes die in deze track verborgen zitten, en van de forse dynamiek die je soms onwillekeurig met de ogen laat knipperen, zit hier een aantal keer een heerlijk afdalend basloopje in dat, als de luidspreker het aankan, volledig egaal van geluidsdruk wordt weergegeven tot in de onderste laagregionen. En ook hier moet ik mijn hoed diep afnemen voor de G4. Terwijl de rest van het geluidsbeeld rotsvast en transparant op zijn plaats blijft staan vult de ruimte zich met laag, lager, laagst. Zwelgen!

We kennen allemaal wel de situaties waarin het even niet mogelijk is om op ‘volle kracht vooruit’ naar muziek te luisteren. Alleen laten veel luidsprekers het bij zeer zachte weergave acuut afweten wat dynamiek, ruimtelijkheid en frequentiebereik betreft. De weergave wordt dan dun, plat en murmelig. Waar dat mee te maken heeft? Als we de versterker van dienst even uitsluiten zou ik zeggen dat het komt omdat de gebruikte units te zwaar zijn, onvoldoende oplossend vermogen hebben of een hoop vervorming aan het geluid toevoegen. Veel kleine trillingen gaan beslist ook verloren in dempende maatregelen die eigenlijk als lapmiddel voor grote trillingen bedoel zijn. Niet zo bij de GIYA G4. Om de weergave bij zeer lage volumes te testen laat ik graag de track The Laziest River van Destroyer aan me voorbij trekken. De naam van de band klinkt een stuk naargeestiger dan de muziek zelf; het is een prachtige, melancholieke maar hoopvolle suite van krap 20 minuten, die uit vijf in elkaar overlopende tracks bestaat. Het begint rustig met de track Prelude [Estuary], die dromerig en weids klinkt. De G4 zet een breed en diep beeld neer waarin de melodie goed te volgen is en het laag keurig in balans onder de muziek zit.

Als na ongeveer vier minuten Nagel’s Marimba begint voel je de druk achter de (inderdaad…) marimba, en als rond de 7’45 de muziek voller en luider wordt hoor ik slechts een toename in geluidsdruk. Tonaal en ruimtelijk verandert er niets. Rond 9’15 begint het titeldeel van de suite. In het nummer The Laziest River zitten drums en een krachtig aangeslagen piano, en ook die hebben op laag volume een zeer geloofwaardige kracht en dynamiek. Als op 10’31 de zang invalt is de verstaanbaarheid uitstekend, en hoor je zelfs dat er twee stemmen worden gebruikt, die van zanger Daniel Bejar en die van mede-componist Ted Bois. Dit nummer gaat over in Palm Springs Life, dat een lekker stuwend ritme heeft dat ondanks het lage volume onweerstaanbaar uitnodigt tot bewegen. Alleen dan ingehouden, met kleine bewegingen. Zullen we dat dan fluisterdansen noemen? Rond de klok van 15’50 kom ik tenslotte aan bij het laatste deel, Landing On Water, dat de muzikale thematiek van Prelude herhaalt en zo de cirkel sluit. En al die tijd heb ik ‘puur en intens’ zitten genieten zonder dat mij de broekspijpen hebben gewapperd. Voeg die maar toe aan de lijst van complimenten!

Eindgedachten
De Vivid Audio GIYA G4 is één van de mooiste luidsprekers die ik ooit gehoord heb. Volledig transparant, brandschoon en pijlsnel als een hele goede elektrostaat, maar tegelijkertijd heel drukvol, muzikaal en betrokken, zoals het een dynamische topluidspreker betaamt. De GIYA G4 is een wijd openstaand venster op de muziek. Het design is iets waar ik het bewust niet over heb gehad. Dat is in alle voorgaande artikelen en recensies al uitgebreid aan bod gekomen en ik beschouw het inmiddels als een gegeven dat onlosmakelijk verbonden is met de geweldige weergave. Het één kan niet zonder het ander. Dat ik het toevallig ook nog eens heel mooi vind hoeft niet per se mee te tellen voor de eindscore, want over smaak valt nu eenmaal eindeloos te twisten. Maar als ik dan tot slot de muzikale score opmaak moet ik concluderen dat Laurence Dickie het gewoon wéér gedaan heeft. De Vivid Audio GIYA G4 is een verbluffende luidspreker die overduidelijk tot de familie behoort, en die bewijst dat ‘out of the box’-denken soms daadwerkelijk tot betere resultaten leidt.

HiFi.nl plus- en minpunten:

+ Zeer transparant en muzikaal
+ Indrukwekkende laagweergave
+ Ook erg goed op laag volume

- Stellen wél eisen aan de kwaliteit van de randapparatuur
- Ze zijn niet goedkoop, maar is dat op dit niveau een minpunt?

Beluisterde muziek:

• Fugue en Ut Majeur (BWV 564) / André Isoir
• Londen Grammar - If You Wait
• Uli Kringler Trio - Road Movie
• Monolake - Ghosts
• Henk Hofstede - Het Draagbare Huis
• Destroyer - Kaputt

De adviesprijs van de Vivid Audio GIYA G4 bedraagt 21.998 euro per paar. De adviesprijs van de Vivid Audio GIYA G4 Woodblock luidsprekerstandaard van Afrikaans hardhout bedraagt 1499 euro per paar.

Neem ook een kijkje op onze pagina over Vivid Audio, onze pagina over Terrason Audio, en onze pagina over AudioXperience. Bekijk tevens de website van Terrason Audio.