Opvallend opvallend
Buiten de beurs heb ik twee presentaties bijgewoond. MBL een Berlijnse high end fabrikant liet in een separate zaal een systeem beluisteren van 4 ton. Stereo met daaraan toegevoegd een center speaker. Enorme monoblokken en een cd speler waar u de vingers bij aflikt. Glans, pracht en praal. De Duitse rijkdom presenteert zich. MBL was ook de leverancier van de versterkers voor de duurste set ter wereld, de door het blad Audio opgezette installatie van 4 miljoen. Bowers & Wikins leverde hiervoor de Nautilus speakers. Gezien de enorme rijen voor de deur ben ik er voorbij gelopen. Beetje overdreven vind ik het ook wel. Echt Duits. In de demo ruimte van MBL zelf was de geluidskwaliteit van hoog niveau en blijken de rondstralers over die men al jaren maakt nog geen dag verouderd te zijn.
Van een totaal andere orde is La Musica. Een concept van Peter Suchy van Clearaudio, Alfred Rudolph van Acapella en versterker frabrikant Symphonic Line. De set bestaat uit een Clearaudio platenspeler met La Musica modificaties, een aangepaste Symphonic Line RG-14 versterker en La Musica luidsprekers. Het systeem nadert zijn voltooiing en zal op de VAD te beluisteren zijn. Men koopt het compleet, met kabels, netsnoeren etc. De totaal set wordt thuis neergezet en dan hoeft u alleen maar te genieten. Fraai was het zeker, ongelofelijke klanken van de platenspeler. Ik werd ter plekke verliefd op Juliette Greco toen ik de Seine in mijn geest zag kabbelen en haar stem daar liefelijk overheen zong. Een unieke ervaring. Het is geen systeem voor tweakers en hifi hobbyisten, maar een pur sang muziekliefhebber die hier instapt, heeft iets aparts en muzikaals. Er is 20 jaar ontwikkeling en ervaring in La Musica samengebald. 
Moe gestreden
Na een paar dagen zwerven over de beurs zijn een paar dingen duidelijk geworden. De IFA is niet iets voor high end liefhebbers. Het is meer een Firato. Veel aandacht voor beeld en multimedia. Heel veel aandacht voor dvd, dat bezig is met een ongelofelijke opmars. Nooit is een product zo massaal omarmd door het grote publiek. Beeld en geluid worden trouwens steeds beter en ik zie u allemaal binnenkort een andere tv kopen. Wie nog kijkt naar het oude beeldbuisgebeuren doet zichzelf aardig te kort. Ik denk dat met het enorme aanbod de prijzen snel zullen zakken.
De IFA is groot en belangrijk. Dat merk je aan alles, aan de stands, de presentatie van de producten, het publiek en het omroep geweld op de binnenplaats. Daar zorgen de tv zenders voor muziek, dans en opnames voor hen die niet zelf naar de beurs kunnen komen Ook daar een hoge kwaliteit aan artiesten en de toeschouwers krijgen een leuke indruk van opname technieken. Over twee jaar kunt u pas zelf gaan genieten in Berlijn, de beurs slaat steeds een jaar over. En bent u daar toch, bezoek dan net als ik ook wat bezienswaardigheden in Berlijn zelf. Unter den Linden, de Brandenburger Tor, de Alexander Platz en warenhuis KaWeDe. Heeft de IFA de naam de grootste beurs in Europa te zijn op haar gebied, KaWeDe heeft de grootste afdeling etenswaren die ik ooit zag.
Terug in de trein zat ik naast een Poolse violiste die in Lyon in een orkest gaat spelen. Ze sleepte met teveel koffers en vergat bij het overstappen haast haar viool. Die eenvoudige koffer met daarin haar instrument deed mij ineens beseffen dat het daar toch om begonnen is. Het weergeven van wat dit meisje en andere mensen spelen of uitbeelden. Berlijn heeft weer eens bewezen voor elke consument genoeg apparaten ter beschikking te hebben. Maar echt levend met haar muziek, ondanks alle technische hoogstandjes op de IFA 2001, was alleen dat Poolse meisje zelf
