Gevraagd naar waar de naam Servi-Q vandaan komt, zegt Geurtsen: “Het staat voor drie dingen. Service, intelligentie -IQ- en Quality. Dat laatste is misschien wel het belangrijkst. Ik wil altijd kwaliteit leveren, dat is eigenlijk mijn voornaamste drijfveer.” Hij wijst op de 10-serie van T+A, waarvan de platenspeler, versterker en Sacd-speler gebroederlijk staan te glimmen. “Daar ben ik nou blij mee. Ik voer T+A sinds februari, en het merk is sterk groeiende. Ze maken echte lifestyle-producten, zoals de all-in-ones, maar ook `normale` 44cm-producten in een heel herkenbare en tijdloze vormgeving, de 1000-serie. Die zien er totaal niet freakerig uit, eerder nuchter en smaakvol. Ideaal daaraan is, dat het design al twintig jaar onveranderd is, en het ziet er niet naar uit dat dat wel gaat gebeuren. Je kunt na zoveel jaar dus altijd een upgrade doen, zonder de optische harmonie van je set om zeep te helpen. En dan de G10, V10 en D10 – die hebben het merk wereldwijd op de kaart gezet. De serie kreeg goede besprekingen, niet alleen in Duitsland, maar ook in Engeland en de VS, en dat heeft T+A veel aanzien opgeleverd.” 
Met een andere Duitse grootheid, de mannen van Canton, doet Servi-Q al langer zaken. “Daar zie je hoe drie hoofdseries elk een deel van de markt bedienen: de klassiek gestylede Ergo-lijn, de strakke Karat-lijn en qua design daar tussenin de Vento-lijn. Die laatste loopt wat betreft de prijs en de kwaliteit ook het verst door naar boven. Wat niet direct zichtbaar is, maar onderhuids wel een feit, is dat alle drie die lijnen veel van elkaars technologie gemeen hebben. Aluminium membranen bijvoorbeeld, ook al zijn ze in het geval van de Ergo zwart. Het is vast niet audiofiel verantwoord dat ik dat zeg, maar volgens mij luistert ook de grootste liefhebber deels met zijn ogen. Stel dat een kenner nog twee luidsprekers over heeft als kandidaat voor een aanschaf, dan wordt het volgens mij tóch negen van de tien keer de speaker die hij er het mooiste vindt uitzien. En gaat hij bij de laatste luistersessies argumenten zoeken om voor de mooiere te kiezen.” (Lacht.) “En daar is niks mis mee. En al helemaal niet omdat Canton wat betreft het design heel wat keuze in huis heeft. Ik denk dat dat voor een deel verklaart waarom Canton in Duitsland 28 procent van de markt in handen heeft.” 
“Of je het nu leuk vindt of niet, het succes van een luidsprekermerk hangt ervan af of zijn producten acceptabel in een bestaand interieur kunnen worden ondergebracht. De apparatuur staat vaak prominent in je kamer, je wilt laten zien dat je iets goeds hebt. Maar ook de wederhelft speelt een belangrijke rol. Voor vrouwen zijn de luidsprekers vaak de grootste bottleneck. Maar een mooi uiterlijk maakt veel goed.” Geurtsen voegt toe: “De man kan het verkopen.”
Alweer uit de republiek waaruit de Rijn bij Lobith ons land binnenstroomt komt Oehlbach. Geurtsen: “Ook dat is een stabiel merk. Sowieso wilden we nooit kleine merken voeren waarvan maar de vraag is of er over drie jaar nog wel iets uit de fabriek komt. Als je dan na jaren nog eens service moet verlenen, heb je als importeur écht een probleem. Maar Oehlbach timmert al meer dan twintig jaar aan de weg, en innoveert ook steeds. Ze waren bijvoorbeeld de eersten met een hoogwaardige HDMI-kabel. Leuk is de enorme variëteit aan kabels en aansluitvormen die ze hebben. Op sommige gebieden heeft Oehlbach geen, of heel weinig, concurrentie.” 
Het beeld haalt Servi-Q uit Japan, van het megaconcern Fujitsu. Daarvan is plasma- en projectorbouwer Fujitsu-Ten weer een onderdeel. “Niet te verwarren met Fujitsu-Siemens”, waarschuwt Geurtsen, “want die kopen op OEM-basis schermen in en plakken er hun naam op. In een groot concern als Fujitsu gebeurt van alles.”
“Wat de schermen van Fujitsu-Ten bijzonder maakt is de AVM (Advanced Video Movement -GdK)-processor, die nu in de tweede generatie is. Die is ook geschikt voor projectors, ook al hebben we er nog maar één. Hét onderscheidende punt bij plasma`s en projectors is tegenwoordig niet meer het gebruikte paneel of element, maar de processor. AVM zorgt dat snelle bewegingen, zoals bij voetbal, er bij Fujitsu veel beter uitzien dan bij concurrenten. Of kijk naar zoiets schijnbaar stompzinnigs als de `ticker` onderin het scherm op RTL-7, de rollende ondertiteling met nieuws: op andere plasma`s lopen de letters eerst langzaam het scherm binnen, dan, als door een loep, sneller, om vervolgens weer traag uit het beeld te verdwijnen. Mensen weten vaak niet op wat voor punten ze een scherm kunnen beoordelen; nou, dit is één punt om eens goed naar te kijken. Bij Fujitsu lopen die letters strak, in één tempo, het beeld door.”
