Cambridge Audio Azur

Cambridge Audio heeft een naam hoog te houden, bekend als ze zijn om hun uitstekende producten met een hoge prijs/kwaliteit verhouding. Om de lijn compleet te maken levert Cambridge ook interconnects. De kabel ziet er netjes afgewerkt uit. Hij is zo stug, dat hij de vorm wil blijven houden die hij in de verpakking had  Links en rechts moet ik haast tegelijk aansluiten. Of ik had links en rechts verder uit elkaar moeten trekken. De plugjes zitten zo vast dat de kabel niet nader te inspecteren is.

De prijs is 80 euro voor 75 cm voor dit overduidelijke OEM-product. Het panel is unaniem in de beoordeling. Dit is een dodelijk saaie kabel die een verstopt karakter heeft. Op geen enkel punt blinkt de kabel uit, niet bij de stem, niet met klassiek (waar weinig details naar voren komen), en niet bij de big band muziek. Qua ritme is enige opwinding ver te zoeken. De schamele punten worden bij elkaar gesprokkeld op het middengebied. Lang niet genoeg. Voor deze prijs is er beslist iets beters te koop. Een trieste score van 5 punten hangt samen met de geleverde kritiek.

AudioQuest Copperhead

De Copperhead is de kabel van AudioQuest die we tegenkomen in deel 1 van de test. 109 euro voor een fraai afgewerkte interlink van een meter. In een zwart-groen jasje. Inwendig bestaat de kabel uit twee gelijke massieve geleiders die parallel lopen. De buitenste geleider is omgeven door een aardscherm. Het koper zou volgens AudioQuest een zeer gladde structuur hebben, om vervorming tegen te gaan die op ruwe oppervlakken ontstaat. De kabel is soepel en de pluggen zijn van prima kwaliteit. Op de pluggen staat de richting aangegeven die het signaal moet volgen. Daar letten we trouwens steeds op.

Ritmisch is de Copperhead een leuke kabel om mee te werken. Steken laat hij vallen in de lage tonen, waardoor de totale weergave teveel informatie in midden en hoog bevat, terwijl het laag nauwelijks meekomt in de totaalindruk. Door de nadruk op de hogere regionen is de transparantie wel goed, al mis ik de fijne details in de klassieke opname. Bij het panel scoort de kabel wisselvallig. Het ene panellid geeft punten voor het stereobeeld, de ander voor details, de volgende voor lage of hoge tonen. Toch komt de Copperhead als totaal niet verder dan een één na laatste plaats. Met 10 punten haalt hij de dubbele score van de Cambridge Audio kabel.

Supra Dual-RCA

Supra kabel is soepel, goed afgewerkt, robuust en altijd lichtblauw. De Dual-RCA heeft mooie plugjes die goed aansluiten. 69 euro voor een meter is niet duur. De kabel bestaat uit een binnengeleider en een scherm. Eenvoudig en doeltreffend. Eindelijk een kabel die vindt dat lage tonen ook belangrijk zijn, met een groter stereobeeld dan de twee voorgangers. Nog steeds niet in staat diepte te scheppen, wel aanzienlijk luchtiger in de weergave. Details springen meer en meer in het oog (oor).

Het hoog is misschien een stukje rafelig, maar dat maakt de big band wel levendig en spetterend. De weergave van klassiek was goed, maar helaas aan de kleine kant. Stem deed het prima, met de bite die Monheit nu eenmaal heeft. Zelfs al staat ze in het stereobeeld in de piano in plaats van ervoor. Het panel is het met elkaar eens, een leuke kabel voor niet al te veel geld. Men staat niet te springen om hem in de eigen set toe te passen, aan de andere kant er is ook geen zware kritiek. Met 15 punten in totaal stijgen we op de ladder.

Supra EFF-IX

De Supra EFF-IX is fraaier afgewerkt met veel zwaardere pluggen. De kabel is dikker dan zijn goedkope broertje. Dat komt ook tot uiting in de winkelprijs: 129 euro voor 1 meter. Weer is dit een soepel vallende kabel die goed achter een rek kan hangen dat dicht bij de muur staat. De geleiders bestaan uit verzilverd koper van hoge zuiverheid, omgeven door een scherm. De kabel is semi-gebalanceerd opgebouwd. Omdat de Supra interconnects allebei thuis horen in de goedkopere categorie en een volgorde is gemaakt op basis van kabelnaam, komen de twee Supra’s na elkaar aan de beurt. De EFF-IX is helderder dan de vorige kabel van Supra. Een meer open geluid, en een beter stereobeeld. De stem van Monheit is veel meer aanwezig en pakkender. Bij klassiek is het de transparantie die tegenvalt, met moeite laat de triangel zich horen. De weergave kenmerkt zich door neutraliteit. Ritmisch vind ik de kabel een misser. De big band lijkt zich door de muziek heen te slepen en klinkt haast vals. Drums zijn beter weergegeven dan met voorgaande kabels, maar lopen niet in de pas met de rest van de instrumenten.

Dat is jammer, want de kabel heeft zeker potentie. Hij is neutraler dan de Dual-RCA, maar leeft te weinig. Het panel is vriendelijker dan ik zelf ben en gunt de kabel punten voor transparantie en klankeigenschappen. Zaken als details en ruimte scoren, van dichtlopen is geen sprake. Jeroen Boonstra is zelfs specifieker en geeft later aan dat hij deze kabel goed kent in een transistor set. Hij zegt letterlijk: “De uitspraak “Ritmisch is de kabel een misser” vind ik te negatief. Ook het door René van Es bekritiseerde gebrek aan levendigheid is naar mijn mening niet zo hinderlijk aanwezig. Ik vind juist dat de neutraliteit, de redelijk correcte weergave van de klank van een instrument en de rust in het geluidsbeeld positieve punten zijn. Het is geen kabel voor headbangers of tempo-freaks, maar het is best een lekkere luisterkabel." Daarmee haalt de EFF-IX een mooi totaal van 19 punten.

XLO HTPro1-1M

De XLO kabel oogt erg fraai. Opvallend is de paars/roze kleur. De plugjes zijn gemakkelijk open te schroeven en tonen een dubbele binnengeleider en een afscherming. Er is zeer zuiver 6N koper gebruikt, omgeven door LDPE isolatiemateriaal. De kabel kost 116 euro voor een lengte van 1 meter. Aan alles kun je zien dat XLO aandacht besteedt aan de interlink. Zoals aan de blokjes die de signaalroute aangeven en de kous om de kabel. De HTPro geeft een mooi timbre in de stem van Monheit. Ineens hoor je wat ze eigenlijk met haar stem doet. En ze staat vóór de piano, die op een heel natuurlijke manier met haar meespeelt. Er komt zelfs hoogte in het stereobeeld tevoorschijn.

Van randjes en rafeltjes is geen sprake. Het laag is strak aanwezig, de kabel klinkt open en bij de klassieke passage dooft de triangel heel langzaam uit. Ritme is niet de sterkste kant, het hoge en diepe stereobeeld maakt dat goed. Dit is een fijne kabel, die tot nu toe het meest positief opvalt in luistergenoegen. Hij is neutraal en goed in staat details te bewaren die in de opnames aanwezig zijn. Het panel is unaniem positief waardoor de totaalscore op 21 punten komt, waarmee de XLO de derde plaats in het klassement haalt.