Review: Niek Wilsens

Redactie Hifi.nl | 11 december 2020 | English Electric

Beste lezers van HIFI.NL, mijn naam is Niek Wilsens en ik ben één van drie gelukkigen die de English Electric een aantal weken mocht testen. Ik woon samen met mijn echtgenote, twee honden en twee katten in Cromvoirt. Onze drie kinderen zijn allemaal uitwonend.

Tekst en foto's: Niek Wilsens

Mijn set bestaat uit een Naim Uniti Nova die met Chord Signature XL speakerkabels is aangesloten op Spendor D7 speakers. De speakers staan op Soundscare spikes. De Nova zit aangesloten met een netsnoer van Shunyata Venom 3 hc op een Isotec Evo3. De netsnoer van de Isotec Evo3 is een Supra Lorad 3x2.5mm, die is aangesloten op een Furutech schuko. In de meterkast zit een APH-klankmodule met APH vlakdraad zekering. Van daaruit loopt vervolgens een stroomkabel van Supra Lorad 3x2.5mm, die afgewerkt zit op de Furutech schuko. Vanuit de router bij de meterkast loopt een ‘normale’ cat7 kabel naar een wandcontactdoos bij de apparatuur. Daar zit de Nova aangesloten met Chord C-stream ethernetkabel. Ik stream alle muziek vanaf Tidal, ik heb geen nas of andere soortige opslag waar muziek staat opgeslagen en ik gebruik geen Roon.

Een tweede noot vooraf: ik beschouw mezelf als amateur als het gaat beoordelen en het schrijven van een review (dit is de eerste keer) van hardware en muziek. Ik merk dat ik het best lastig vind om te beschrijven welke verbeteringen, verslechteringen of veranderingen in de muziek ik heb waargenomen. Ik zal daar ongetwijfeld niet altijd de juiste termen voor gebruiken.

Aan de slag

We kunnen gaan beginnen, als de English Electric op een namiddag in oktober thuis wordt bezorgd. Ik voel een lichte opwinding: uitpakken dat ding, ik ben zo benieuwd of ik meteen verschil ga horen!

De switch ziet er degelijk uit, en voelt zo ook aan. Ik sluit hem aan op de Nova met de bijgeleverd Chord C-stream ethernetkabel. Omdat ik al een C-stream ethernetkabel heb, zit de ingang van de EE ook hiermee aangesloten op de muuroutlet.  De voeding van de EE sluit ik, vooralsnog, op een normaal stopcontact aan. De groene led in de stekker van de EE brandt inderdaad behoorlijk fel.

Het is koud buiten en de EE heeft de buitentemperatuur aangenomen, tijdens de bezorging. Ik zet daarom Radio 2 Soul & Jazz aan. Diana Krall met het nummer Exactly Like You wordt gedraaid. Direct hoor je verschil: het hele tonale beeld wordt beter, dat is duidelijk hoorbaar. Ik luister nog even en ben eigenlijk nu al enthousiast over wat ik hoor, maar ga toch eerst even de honden uitlaten, zodat de 8Switch een beetje op temperatuur kan komen.

Echt luisteren

Mijn echtgenote is fan van Rob de Nijs. Na terugkomst luisteren we eerst zonder de 8Switch naar diverse nummers van het album Chansons, waaronder Vogelniveau, Wieringerwaad en de De Zee. Ik sluit de switch weer aan op de Nova en de groene led in een normaal stopcontact. Ook nu hoor je direct een groot verschil. De klankkleuren van alle instrumenten worden beter, en de stem van Rob krijgt meer laag, wordt warmer maar de s-klanken worden scherper. De gitaar klinkt echt veel beter en lijkt wat los te komen van de speakers, de klankkleuren van de dwarsfluit, shaker, drum en piano zijn allemaal beter te horen en te plaatsen. Maar, na een poosje luisteren ga ik me storen aan de scherpte en hardheid van sommige instrumenten en de s-klanken van De Nijs. Het voelt frontaal, niet aangenaam. Ik sluit de stroomvoorziening van de EE aan op de Isotec Evo3. De scherpte wordt wat afgerond, de hardheid wat minder, maar is er nog wel, alleen minder storend.

Die scherpte zit ook wel in de set. De Nova met de Spendor speakers en de Chord speakerkabels geplaatst in een huiskamer met een harde natuursteenvloer, gestucte wanden en de grote raampartij, zal hier ongetwijfeld van op invloed zijn. De opstelling van de speakers ten opzichte van de zithoek is ook geen gelijkbenige driehoek. Ik zit te ver van de speakers, wat soms, denk ik, een breder stereobeeld en het loskomen van de muziek niet ten goede komt. Maar ja, ze staan nu eenmaal in een huiskamer en dat is niet compromisloos.

De internetradio laat ik de hele nacht aanstaan. Misschien is het morgen beter, als de 8Switch behalve op kamertemperatuur ook echt ingespeeld is.

’s Ochtends start ik met een nummer van Calvin Russel: Crossroads. Daar zit een gitaarsolo in van een paar minuten. Het plukken op de snaren en het tikken op hout is beter hoorbaar. Het laag is dieper, strakker en komt los van de speakers. Ik hoor nu duidelijk halverwege het nummer de tweede stem. De s-klanken klinken vrij scherp, maar gaan niet over de rand.

A/B vergelijken

Vervolgens luister ik naar de The Gondwana Orchestra: Journey in Satchidananda, Haevn: Symphonic Tales, Dominique Fils-Aimé: Strange Fruit, Lyn Stanley: Boulevard of Broken Dreams, Fink: This is The Thing, Kari Bremnes: Sangen Om Fyret Ved Tornehamn, Mari Boine: Gula Gula, Jack Johnson: Belle. Bij elk nummer ontkoppel en koppel ik de switch, ter vergelijk. Het verschil met of zonder is echt groot. Overall kun je zeggen dat bij alle nummers de klankkleur van instrumenten wordt verbeterd en beter zijn te plaatsen, het laag wordt dieper, strakker en minder wollig. Percussie is beter te horen en te plaatsen. Je hoort veel duidelijker de snaren van een gitaar, ukelele of harp. De ademhaling en stemmen zijn beter te horen of je wordt verrast door een tweede stem die je niet eerder of nauwelijks hoorde.

Of het stereobeeld wordt verbreed en de instrumenten en/of stemmen meer loskomen van de speakers vind ik lastig te bepalen. Soms denk ik dat te kunnen waarnemen. Bij enkele muzieknummers klinken de s-tonen en de hoge toonsoorten van muziekinstrumenten (piano, trompet, saxofoon enz) hard en scherp. Het nummer Hotel California van het album Hell Freezes Over van de Eagles is daar zo’n voorbeeld van. Het laag van de drums wordt strakker, de akoestische gitaar klinkt echt veel mooier en dieper, maar het applaus op het eind van het nummer, net zoals de s-tonen, vind ik te hard en te scherp.

Datzelfde ervaar ik bij meer muzieknummers: het laag en middenlaag is super, het hoog en middenhoog verbeterd, maar soms ook te scherp en te hard. Ik heb alle muziek geluisterd op stand 55 van de volumeknop, dat komt ongeveer overeen met 67 a 80db. Zet ik de muziek minder hard, dan heb ik ook minder last van die hardheid en scherpte, maar dat is logisch, denk ik. Ik sluit de Nova rechtstreeks aan op de Furutech schuko om uit te testen of dit de scherpte en hardheid wat doet afnemen. Dat helpt, maar haalt het niet helemaal weg.

Wat de 8Switch in ieder geval voor mijzelf duidelijk heeft gemaakt, is dat ik op zoek moet gaan hoe ik de scherpte en hardheid in mijn set meer kan afronden. Daar ben ik de aflopen weken regelmatig even voor gaan zitten, met verschillende soorten muziek. Ik luister over het algemeen naar rustige muziek (jazz) met een kleinere bezetting. Ik kom telkens tot de conclusie dat het apparaatje van English Electric echt meer “muzikaliteit” uit mijn set haalt. Nu de Switch bijna vier weken is aangesloten, denk ik, dat de scherpte wel wat minder is geworden of er meer aan gewend ben geraakt, maar het blijft een issue.

To buy or not to buy

Na de eerste weken van luisteren heb ik de 8Switch een aantal dagen afgekoppeld. Ik was nieuwsgierig hoe ik dat zou gaan ervaren; of er nog een weg terug is. Het was meteen duidelijk dat de muziek vlakker is en minder klankkleur heeft. Je bent geneigd om hem meteen weer aan te sluiten. Die neiging heb ik vijf volle dagen weerstaan, maar het was lastig. Ga ik de 8Switch aanschaffen? De verbetering is zo groot dat er geen weg terug is. Tegelijkertijd besef ik dat nog wel aan de slag moet, om de scherpte in mijn systeem te verkleinen/af te ronden.

Zou ik deze switch aan een ander aanraden: jazeker! Ik ben er van overtuigd dat veel gebruikers, die nog geen switch of een standaard oplossing gebruiken, worden verrast door de enorme verbetering die je in je set kunt brengen. Een waarschuwing wel: als je Ă©Ă©nmaal het verschil hebt ervaren, is er geen weg meer terug :).

De English Electric krijgt van mij 5 uit 5 sterren.

Hartelijke groet, en ik wens je veel luisterplezier,

Niek Wilsens

MERK

EDITORS' CHOICE