MD-90
Wanneer ik de doos met de tuner en de bijgeleverde koker met de antenne thuisbezorgd krijg ligt de Doelen Lente Hifi Show al weer weken achter me en is mijn enthousiasme een navenant stuk afgenomen. Terwijl ik het mes in het brede afplakband zet waarmee de doos dichtgeplakt zit vraag ik me af waar ik in godsnaam aan begin. Tenslotte heb ik mijn Cyrus tuner niet voor niets weggedaan. Commerciële muziekstations die zich beperken tot het pushen van nummers die in een rap tempo zo hoog mogelijk in de hitparade moeten belanden of die ieder uur opnieuw weer hetzelfde bandje met muziek van enkele decennia geleden op lijken te zetten. Publiekszenders die verzanden in oeverloos gewauwel en dat alles via de kabel thuisbezorgd met een weergave karakteristiek waarin iedere dynamiek en diepte ontbreekt. Destijds had dit het effect dat mijn Engelse ontvangeenheid het hele jaar door werkeloos toe moest luisteren terwijl de rest van de set heerlijk musiceerde. Waarom maak ik die doos eigenlijk nog open?
Wanneer het dan zover is dat ik de met een redelijk dik front – standaard 19’ maar ook leverbaar in 17’ - gesierde zwarte behuizing uit de doos kan tillen verdwijnen die gedachten echter als sneeuw voor de zon. De op vier zwart rubberen pootjes rustende tuner is zwaarder dan ik van een tuner zou verwachten en de frontplaat – bij deze testversie niet in zwart maar in de optioneel tegen meerprijs verkrijgbare geanodiseerde ‘silver’ uitvoering (ook ‘gold’ is leverbaar) - geeft het apparaat een tegelijkertijd robuust en stijlvol voorkomen dat niet uit de toon valt naast de GamuT C2R voorversterker waar hij op aangesloten zal worden. De voorkant wordt gedomineerd door drie vensters met daarachter VU meters die van linksaf een aanduiding geven betreffende multipath interference, center-tune condition en radio frequency input level. Links vier zwarte toggle switches voor on / off, mute, selectiviteit (narrow / wide bandwith) en mono / stereo selectie. Daaronder een ronde uitsparing in het aluminium waardoor de signalen van de als optie verkrijgbare afstandsbediening tot het hart van de tuner door kunnen dringen. Midden onder een display waarvan de digitale cijfers in ingeschakelde toestand amber kleurig de frequentie aangeven van de zender waar de tuner op dat moment op afgestemd is. Rechts daarvan een minieme blauwe led die oplicht zodra er sprake is van een stereo bron. En daarnaast, jawel hoor; een heuse grote massieve draaiknop die erom smeekt om aangeraakt te worden door sensitieve vingers die uiterst zorgvuldig en subtiel de ether afzoeken op de meest nauwkeuriger wijze die we kennen; analoog. Met een glijdende schaal en niet, zoals bij digitale tuners het geval is, met gebruikmaking van ‘phase-locked loop’ afstemming waarbij frequentiestappen van bijvoorbeeld 50 kHz gebruikt worden. Daadwerkelijke ‘fijnafstemming’ dus. En hoewel hij nog niet aangesloten staat kan ik de impuls om er voorzichtig aan te draaien niet onderdrukken. Het voelt solide aan; soepel en tegelijkertijd ‘zwaar’ draaiend. Precies zoals ik dat verwacht. Verbeeld ik het me nu of hoor ik daar in de verte toch al heel zachtjes de stem klinken van mijn favoriete jazz presentator van weleer; Michiel de Ruiter? Het virus begint alweer te werken.
Aan de achterkant is het alles eenvoud wat de klok slaat. De duurdere modellen kunnen ook gebalanceerd aangesloten worden op een voortrap maar de MD-90 moet het doen met single ended rca. Deze zijn mooi verguld, net als de antenneaansluiting. De IEC connector, waar het bijgeleverde standaardsnoer op aangesloten kan worden, completeert de uitrusting.
Voor de in technische specificaties geïnteresseerden nog enkele gegevens;
Afstembereik 87,5 tot 108,0 MHz. Gevoeligheid voor 50 dB signaal / ruisverhouding in mono 13.2 dBf, in stereo 34.0 dBf. Stereo separatie 50.0 dB. AM onderdrukking –70.0 dB. Vangbereik 1.5 dB. Frequentieweergave 20 Hz tot 17 kHz. Signaal / ruisverhouding 75.0 dB. Totale harmonische vervorming in mono 0.1 %, in stereo 0.18 %. Op deze analoge tuner kunnen geen voorkeursstations ingesteld worden. Een mogelijkheid voor vijf voorkeursstations zit wel op de optioneel verkrijgbare analoge afstandsbediening.
ST-2
Wanneer ik één van de ijzeren doppen van de transportkoker verwijder komt er als eerste een lange stalen spriet te voorschijn met aan één van de uiteinden een antistatisch rood dopje. Dat wordt dus zelf assembleren. Vastgeklemd in de koker zit verder een cilindervormige stainless steel behuizing met bevestigingsbeugel waarin zich de spoel moet bevinden. Wanneer ik de koker omkeer rolt er een heel klein zilverkleurig ringetje uit en het angstzweet breekt me uit; waar komt dat nu weer uit? En belangrijker nog; waar moet het in? Gelukkig biedt de bijgesloten handleiding uitkomst en al snel kan ik de antenne in de vensterbank plaatsen. Als ik voor de zekerheid ook de andere dop van de koker haal blijkt er zich aan die kant nog een kluwen RG59 kabel te bevinden. Deze is afgemonteerd met vergulde aansluitingen die, vastgeschroefd aan de ST-2 en aan de antenneaansluiting van de MD-90, een perfecte verbinding bewerkstelligen. Voor lengtes langer dan acht meter adviseert de fabrikant om de RG59 te vervangen voor RG6. Deze kabel kent minder signaalverlies en heeft een betere afscherming. De ST-2 kan zowel binnen als buiten gebruikt worden en heeft het grootste bereik wanneer hij buiten gebruikt wordt; volgens opgave 30 tot 50 mijl.
Making the connection
Zowel de tuner als de antenne zullen naar verwachting slechts tijdelijk in huize de Jeu verblijven dus ik besluit geen gaten te boren in de buitenmuur, laat derhalve de bevestigingsbeugel voor wat hij is en zet de antenne in de vensterbank van mijn woonkamer. De RG59 kabel houd ik zo ver mogelijk uit de buurt van zowel net- als signaalkabels en de aan het andere eind van de kabel hangende MD-90 plaats ik in mijn USM Haller kast op een dikke granieten plaat. Tussen de pootjes van de tuner en het graniet komen nog vier Master Base 1 plaatjes teneinde te vermijden dat deze gast gediscrimineerd wordt ten opzichte van mijn eigen componenten. Als kabel tussen de tuner en de GamuT C2R voorversterker doet een mooie SQ28 single ended kabel van Siltech uit de nieuwe Classic serie dienst. Eenzelfde verbinding gebruik ik naar de GamuT D200 eindversterker, ditmaal in gebalanceerde uitvoering. Vandaar wordt het signaal middels vier lengtes Siltech Classic LS88 luidsprekerkabel naar de tweeter en woofer aansluitingen van mijn Sonus Faber Concerto’s getransporteerd. Het zal u niet verbazen dat in deze ‘All Siltech Classic’ configuratie, in het kader van de synergie, de gebruikte netsnoeren van het type SPX-30 zijn.
