De kast is zeer stevig. Een U-profiel vormt de basis. Aan de zijkanten zijn koelribben vastgeschroefd voor de koeling. Te scherp naar mijn idee en best gevaarlijk als de versterkers binnen bereik van kinderen staan. Het koeloppervlak is zo groot dat ondanks volledig klasse A schakeling de temperatuur vrij laag blijft. Dat belooft een lange levensduur. Aan de voorkant is een 1,3 cm dikke aluminium plaat geschroefd met twee handvaten die het gros van de Nederlanders naar het hoofd zullen doen grijpen van afschuw. Echt Amerikaans en lelijk. Nu ik er aan gewend ben vind ik ze nog steeds niet mooi, maar het past wel bij dit merk. Overigens waren de fronten vroeger nog minder fraai en voorzien van een plastic Monarchy Audio schildje.
De achterzijde en de bovenplaat zijn eveneens van aluminium, net als het U-profiel. Wie de moeite neemt de kast te openen treft een zeek compacte bouw aan. Dichtbij de schakelaar een stevige trafo die voldoende vermogen kan leveren. Zonder de versterker geheel te slopen kan ik niet zien wat het opschrift is (volgens Monarchy goed voor 450 Watt). Op de trafo is een plaat geschroefd waar twee brugcellen van Shindengen een plekje vinden. De plaat dient voor koeling van de brugcellen. Shindengen maakt zeer hoogwaardige (=snelle) bruggelijkrichters en zeer ruisarm. Voor de oudere versies van deze versterker is deze configuratie als upgrade beschikbaar. Achter de trafo een printplaat waar behalve de MOSFET’s elk component zijn plek heeft. Vier condensatoren aan de onderzijde van de print zorgen voor de buffer van de voeding met 60.000 uF. De MOSFET’s zijn tegen de zijkant van het U-profiel geschroefd en per vier gesoldeerd aan een eigen printplaat. Drie zekeringen moeten ervoor waken dat ingeval van sluiting de versterker zelf de geest geeft. De uitgang is bovendien voorzien van een relais dat de speakers afschakelt als er gelijkstroom aan de uitgang wordt gemeten. De compacte kast meet op het front ca. 13 x 28 cm en per stuk staat er bijna 12 kg elektronica op de weegschaal. De twee SE-100 delux kunnen niet op elkaar staan vanwege de warmteafgifte. Een nadeel dat elke klasse A versterker heeft.
De set-up
Van importeur Acson in Mijdrecht kregen we een Audio Reserach LS22 voorversterker tijdelijk te leen om de SE-100 delux op aan te sluiten. Als bron is gekozen voor een Teac VRDS-T1 die door Peter van Willenswaard is gemodificeerd. Daarachter een anti-jitter box van het roemruchte Audio Alchemy de DTI-32 Pro en vanaf daar gaan we naar een Monarchy Audio 22B d/a converter. De bron komt aardig overeen met wat René thuis heeft staan. Interlinks van Siltech tussen pre- en power amp. Daarachter een set MIT luidspreker kabels en afwisselend Avalon en Magneplanar speakers. Een Creativ rack vormt de basis voor alle apparatuur, uiteraard met uitzondering van de luidsprekers. De volledige opgave van kabels en apparatuur staat onder het verslag. Veel componenten van deze set vinden hun oorsprong in de USA. Dankzij de politiek die de euro heeft doorgedreven dientengevolge soms onnodig kostbaar. Het is te hopen dat beleggers ooit vertrouwen krijgen in de euromunt en de handel dan zo eerlijk is om de prijs evenredig met de dollar/euro koers te verlagen. De detailhandelprijs zou dan wel 25% kunnen zakken als we uitgaan van het niveau van de gulden enige jaren geleden. Daar droom ik wel eens van als ik zwaar heb getafeld. Nu zijn we nuchter bezig en is vanaf hier Phil aan de beurt. Hij mag naar muziek luisteren, ik mocht ontleden.
De gedraaide cd’s
Oké René bedankt voor je inleiding. Ik hoop voor de rechtmatige eigenaar van de SE-100 delux dat hij ze nog terugziet als je dit hebt gelezen. Zoals gewoonlijk is een groot aantal cd’s de revue gepasseerd, waaronder bekende en onbekende muziek. Niet alle cd’s zijn van audiofiele kwaliteit, muziek op gewone cd’s is vaak mooier en ligt lekkerder in het gehoor. Hoewel dat natuurlijk een kwestie van smaak is. Ik heb zelf geen speciale voorkeur voor muziek en draai eigenlijk van alles. Nou ja van alles, zolang het maar geen muziek is van André Hazes, Koos Alberts of soortgelijke aanverwante artiesten. Ongetwijfeld is daar een grote groep liefhebbers van, anders trokken deze artiesten niet zoveel volle zalen en werden er geen gouden platen uitgereikt. Ook klassiek zult u bij mij niet snel aantreffen. Waarom dan niet zou je zeggen? Geen idee, niet omdat ik het niet aangenaam vind om naar te luisteren. Ik schaar het al snel in de categorie onbekend maakt onbemind.
