De opstelling in de huiskamer
Mijn huiskamer is van normale Hollandse afmetingen en is ruim 8 meter lang. Het brede deel is 4,5 meter en het smalle deel 3,5 meter. Tussen het brede en het smalle deel is een toog, welke vroeger benut werd voor schuifdeuren. Alsof het het eerste optreden van een stel kinderen betrof, werden de Micro`s opgesteld onder de toog. De vloer is bekleed met vaste vloerbedekking van de betere soort, hetgeen een ideale demping veroorzaakt. Soms ben ik zo blij dat ik op een flat woon waar plavuizen, laminaat en parket verboden zijn. Ik moet niet aan denken aan de badkamerecho die ik in veel moderne woningen tegenkom. De wanden en de rest van het meubilair zijn doorsnee als het gaat om gebruikte materialen en aankleding.
De speakers zijn opgesteld op 60 centimeter hoge voeten. Helaas waren de bijpassende Utopia stands tijdelijk niet beschikbaar. Om de lak niet te beschadigen zijn uit voorzorg rubber dopjes geplaatst tussen de speaker en de stand. Niet optimaal, JMlab werkt daar zelf met spikes om e.e.a. beter met de ondergrond te koppelen. De installatie bestond dit maal uit de gebruikelijke spullen, de eindversterkers die de speakers moeten aansturen zijn de trouwe Monarchy Audio SM-70`s in bridged mode (goed voor 2 x 70 Watt). En passant kreeg ik nog kort een Lavardin IS versterker beschikbaar, maar daarover later. De kabels die gebruikt zijn waren van Supra 4 x 4 mm2, aan beide zijden de plussen en de minnen met elkaar verbonden, en wat verderop in de test Ocos kabels. Voor cd speler en andere bronnen verwijs ik u graag naar het aanhangsel van dit artikel.
Bij een kennis hebben de Micro Utopia`s nog een paar dagen staan spelen als vervanger van Martin Logan SL-3, daarbij aangesloten op een Goldmund cd speler en een Goldmund geïntegreerde versterker. Ik ken deze set niet goed genoeg om een gefundeerd eigen oordeel te kunnen geven over de prestaties van de Micro`s, maar verderop komt u het commentaar van de Goldmund eigenaar nog tegen. Kabels daar van MIT en een Kemp netfilter en Kemp netsnoeren.
Maestro, muziek!
Welk ander doel dienen luidsprekers dan de laatste schakel te vormen in de audioketen. Hoe mooi ook van uiterlijk en hoe doordacht ook van bouw, het moet lekker klinken. Dat heeft even geduurd, de speakers kwamen gloednieuw uit de doos en inspelen was een absolute noodzaak. Bij vrijwel elke speaker met een rubber rand is dat steeds maar weer nodig. Het materiaal heeft de tijd nodig om soepel te worden, waarna pas een echte prestatie kan worden verwacht. Oordeel dus nooit te snel met nieuwe luidsprekers, maar wacht geduldig af. Dit is niet te verwarren met het zogenaamde inspelen wat sommige fabrikanten claimen, daar laat men u zachtjes wennen aan een afwijking. Dan spelen uw oren in en niet uw apparatuur. Maar laten we het positief houden, want die indruk bleef toen de Micro`s uiteindelijk weer verdwenen.
Weet u wat zo heerlijk is met een zeer gedetailleerde speaker, je kunt zo prima de rest van de componenten beoordelen. Ik had nogal wat D/A converters staan en die mochten hun eigenschappen eens lekker laten horen via de Micro`s. Daarvoor is onder meer gebruik gemaakt van een cd van Holly Cole met als titel "Girl Talk". Het nummer My Foolish Heart laat een stijlvolle zangers horen, die fraai in de ruimte staat en het geheel is uitermate transparant. Ook haar cd Temptations met de gruwelijke bas geeft geen problemen. En wat overblijft aan missers is voor het grootste deel toe te schijven aan de huiskamer en niet aan de speakers. De diverse Dac`s geven middels deze weergevers met gemak hun ware aard weer in ruimtelijkheid, detaillering en nuances.
Het altijd moeilijke gebied van vrouwenstemmen lijkt geschapen voor JMlab. Met geen enkele cd van Eva Cassidy, Kari Bremnes, Patricia Barber of noemt u ze maar op, wordt duidelijk op welk punt de units het van elkaar overnemen. Het blijft een zeer egaal klankbeeld zonder hapering of resonantie. De hoogweergave is een kunststuk op zich. De spreiding is veel groter dan van vorige versies Focal tweeters (er staan er hier altijd wel een paar in de kamer in mijn eigen luidsprekers) en het beeld reikt ver buiten de speakers. De tweeters zijn zijdezacht, doch snel en spits, en zeer zeer transparant. Hier komt ook het commentaar van mijn kennis om de hoek, hij vond de Micro`s uiteindelijk transparanter dan zijn eigen elektrostaten. Sterker nog, had hij niet een octaaf of twee in het laag gemist, dan waren de Micro`s een grote kanshebber om de Martin Logan`s te gaan vervangen. Nu gaat hij op zoek naar een grotere Utopia of iets gelijkwaardigs om wat dieper af te zakken op de toonladders.
Klassiek vormt een plaatje. Het door mij bewonderde en geliefde barok vormt zich in de lucht. Vrij van de speakers en het schept een mooi holografisch beeld. De klavecimbel die veel wordt gebruikt in de barok en de viool hebben nooit last van scherpte. Geen rafeltje klinkt door, wel de muziek en de muziekbeleving is heerlijk. Groot orkestwerk en opera hebben nooit mijn voorkeur, maar ter wille van de test hoor ik ook dat maar even aan. Hmmm niet mijn smaak en daardoor moeilijk om iets zinnigs te zeggen. Dan maar snel terug naar de pop en de jazz. Binnen de jazz spreken kleine combo`s mij het meeste aan. En met een goede opname is het dan heerlijk om te genieten van het zachte ruisen van bekkens. Het is echt een kunststuk wat deze tweeters doen. De laag/midden units passen daar zo mooi bij, ook die zijn snel, minimale kleuring en strooien rijkelijk met de aangeboden muziekdetails.
