Bellini Remote
De hier geteste zilver uitvoering van deze 7 kilo zware voorversterker met de maten 445 mm (B) 318 mm (D) en 85 mm (H) is een elegante verschijning. Een deel van het gewicht komt voor rekening van het fraaie, 1 cm dikke, aluminium front met afgeronde hoeken. Door de grijstint waarin de belettering uitgevoerd is dringt de tekst zich niet op. In mijn USM Haller audiorack past het goed bij de daar aanwezige North Star model 3 en 4. Niet verwonderlijk overigens wanneer je je bedenkt dat Audio Analogue en North Star onderlinge banden hebben. Op het front zit links de opening voor de signalen van de infrarood afstandsbediening en een led dat, afhankelijk van de status waarin het apparaat verkeert, groen of rood op kan lichten. Een overigens prachtig gestileerde, prettig zwaar in de hand liggende, op het oog in staal maar volgens de gebruiksaanwijzing in brass uitgevoerde afstandsbediening die je eerder zou verwachten in combinatie met apparatuur uit een hogere prijsklasse. De meest essentiële functies, te weten mute, bronkeuze +, bronkeuze -, volume + en volume -, zijn ermee te bedienen.
Het rechterdeel van het front wordt gesierd door twee kleine, en een rechts daarvan gesitueerde wat grotere knop. Met de linkerknop, record selector, wordt een input geselecteerd die opgenomen wordt. De met deze linker knop geselecteerde input licht rood op in de met de inputs corresponderende verticaal tussen de beide kleine knoppen geplaatste serie leds. De bovenste led is die van de phono input. De tweede knop, de source selector, selecteert de bron die op dat moment voor het signaal naar de luidsprekers zorgdraagt en laat de in de daarmee corresponderende led groen oplichten.Wanneer er dus naar de ene input geluisterd wordt terwijl de andere input opgenomen wordt, dan zullen er twee leds branden; één in groen en één in rood. De grotere knop daarnaast is de volumeknop; een Alps. Het is een knop die, wanneer je er aan draait, je het gevoel geeft dat je aan een massief vormgegeven onderdeel draait. Ik zelf ervaar dat als een prettige sensatie en ik heb dan ook nauwelijks gebruik gemaakt van de bijgeleverde afstandsbediening. De knoppen zijn evenals de rest van de versterker prachtig afgewerkt.
Op de achterkant van links naar rechts het aansluitpunt voor de van de draaitafel afkomstige aardedraad gevolgd door de phono input, vier line inputs, de tape input en de tape output. Daarnaast de twee line outputs die bi-ampen mogelijk maken. Geheel rechts zit dan nog de IEC connector voor het bijgeleverde standaard netsnoer en de power schakelaar. Alle RCA connectoren zijn gold plated en het geheel ziet er verzorgd uit.
Wat bij opening opvalt is dat het apparaat er aan de binnenkant net zo verzorgd uitziet als aan de buitenkant. De input selectie geschiedt via relais die, teneinde een zo kort mogelijke signaalbaan te kunnen realiseren, dicht bij de input sockets geplaatst zijn. Er wordt gebruik gemaakt van FET transistors en de bandwijdte loopt van 5 Hz tot 200 Khz. De phono voorversterker is door de fabriek in de MM stand gezet. Daar ik gebruik maak van een MC element heb ik de benodigde omzetting van twee jumpers uitgevoerd. In de door een helder taalgebruik gekenmerkte gebruiksaanwijzing wordt de locatie van deze jumpers zo duidelijk aangegeven dat zelfs een technische nitwit als ik die ingreep aankan.
Donizetti Monoblock Power Amplifier
Het uiterlijk van dit mono block lijkt in visuele zin perfect afgestemd op de Bellini Remote voorversterker en dit komt denk ik met name doordat de hoogte van voorversterker en mono blocks, in tegenstelling tot wat je bij veel andere merken ziet, exact gelijk is; 85 mm. Breedte is 220 mm en diepte 380 mm. De mono blocks zijn iets zwaarder dan de voorversterker; 8,1 kilo. Het front is zo mogelijk nog soberder uitgevoerd dan dat van de voorversterker. Alleen de beschaafde belettering, die net als bij de voorversterker van enige afstand bezien nog nauwelijks opvalt, en een minuscule led doorbreken het rustige, in zilver uitgevoerde en van geborsteld aluminium vervaardigde vlak.
De zwarte achterkant heeft links twee inputs. De onderste ontvangt het signaal van de voorversterker terwijl de bovenste gebruikt kan worden om het signaal door te geven aan een volgend mono block in geval van bi-amping. Hierdoor is waarschijnlijk een korte interlink reeds voldoende waardoor er meer geld overblijft om uit te geven aan de kwaliteit van de verbinding. Daarnaast de in plastic uitgevoerde aansluitpunten voor de luidsprekerkabel die zowel spades als banaanstekers als blanke draad accepteren. Rechts bevindt zich dan nog de power schakelaar. Intern valt direct de grote aan de voorkant geplaatste toroïdale, met 350 VA ruimschoots bemeten, transformator op. Op de stroomvoorziening na is er geen kabeltje te bekennen; alle verbindingen lopen via de printplaat. Ook hier FET transistors.
