De nieuwe Sonos Arc Ultra is voor verschillende redenen interessant. Een update voor een van de populairste soundbars is sowieso belangrijk. En al helemaal als het nieuwe drivertechnologie gebruikt die in Nederland werd ontwikkeld. Maar wordt er echt een stap gezet met deze Arc Ultra?
Sonos Arc
De Arc is sinds 2020 de beste soundbar die Sonos aanbiedt. De opvolger van de populaire maar verouderde Playbar kenmerkte zich door een gestroomlijnd design, HDMI-eARC én ondersteuning voor Dolby Atmos. Nu is er de Arc Ultra, schijnbaar een lichte opfrisbeurt voor die Sonos Arc – een van de meest verkochte soundbars ooit. Maar er is wel meer aan de hand, wat onder meer tot uiting komt in de opstap van 3.0.2 naar een 9.1.4-configuratie aangestuurd door veel meer drivers dan voorheen.
Nieuw is ook de aanwezigheid van Bluetooth en een modus voor heldere spraakweergave. Op andere vlakken blijft het wel grotendeels bij het oude, zoals de app-centrische aanpak en de minimalistische kijk op connectiviteit. Het prijskaartje blijft vertrouwd aan 999 euro, wat in deze tijden van prijsverhogingen verfrissend is.
Sonos Arc Ultra: iets ander design
Als je in de sofa zit, zie je niet meteen dat de nieuwe Arc Ultra een andere vorm heeft dan zijn voorganger. Dat was echt een ovale buis, wat al een fris alternatief vormde voor de vele rechthoekige balken in de winkel. De Ultra behoudt de buisvorm maar loopt achteraan door. Vandaar dat je het niet echt ziet als je in de luie zetel zit. In die positie oogt de Sonos-bar als een toestel met weinig visuele uitschieters, op dat logo in het midden na.
Zoals gebruikelijk kun je het toestel in zwart of wit krijgen. Altijd wel fijn, want er zijn niet zoveel soundbars in een lichtere kleur. In een modern interieur kan dat wel echt beter werken dan zo’n zwart object op de tv-meubel.
Bovenaan de Arc Ultra vind je, zoals voorheen, touchcontrols. Ze zijn iets intuïtiever dan voorheen te gebruiken. Je kunt nu bijvoorbeeld snel de soundbar toevoegen aan een groep met een andere speaker die op dat moment speelt. Gewoon de play-toets een seconde ingedrukt houden. Dat is wel best fijn als na een diner met vrienden iedereen naar de woonkamer verhuist om verder te keuvelen.
Ook positief: de hardware-knop achteraan om die microfoon uit te schakelen. Zonder paranoïde te doen: het moet voor de consument een keuze blijven of hij of zij een apparaat in de kamer wil dat kan meeluisteren.
Mayht
Het andere afwijkende van de gebruikelijke soundbarvorm heeft te maken met wat Sonos een nieuwe akoestische Sound Motion-architectuur noemt. Hoewel dat klinkt als een hersenspinsel van een marketingafdeling die op een maandagochtend net iets te geestdriftig uit bed stapte, zit er wel een kern van waarheid in. Tweeters en midrange-drivers zijn anders opgesteld en de Ultra heeft er meer van aan boord. Veertien stuks, waarvan er twee naar boven zijn gericht. Het aanhangsel achteraan de soundbar is er dan voor twee nieuwe woofers die een dieper en gecontroleerd laag beloven. Dat is een belofte die marketingafdelingen altijd wel graag maken, in dit geval zit er – opnieuw – wel iets achter. Sonos past hier immers een nieuw driverdesign toe die het in handen kreeg toen het de Nederlandse start-up Mayht voor circa 100 miljoen dollar overnam.
Als je er wat meer over wil weten, dit artikel van TU Delft vertelt erover. De essentie is dat de broers Scheek een manier vonden om de oppervlakte van een transducer te verkleinen maar toch de output te behouden, en dat met een factor van circa tien. Zo’n Heartmotion-transducer ziet er anders uit dan een typische driver met conus, maar bestaat uit twee membranen met pistons die ze doen bewegen. Een van de voordelen is dat de membranen op elkaar inwerken zodat er minder vibraties ontstaan, waardoor je luider kunt spelen zonder kastvervorming.
De terugkeer van stabiliteit
Een van de basisregels bij Sonos is dat de app-ervaring bij alle producten hetzelfde blijft. Nu ja, behalve bij die Ace-koptelefoon dan. Maar de speakers en soundbars verschijnen gewoon als een apparaat in de Sonos-app, waar je een toestel kunt selecteren, bedienen of samenvoegen met andere Sonos-producten.
Over de Sonos-app is er de voorbije maanden veel te doen geweest. Dat heeft allemaal te maken met de introductie van een nieuwe app-interface. En stellen dat die transitie minder dan vlot verliep is een understatement van jewelste. Maar als we de Arc Ultra in huis ontvangen voor een test, lijken de ergste problemen van de baan.
Dat de app ons eigen systeem (er staan in de keuken en eetkamer enkele Sonos-speakers vast opgesteld) weeral niet vindt, zoals vaak gebeurde over de zomer, lijkt achter de rug. “Oef”, denken we dan, want het liep echt de spuigaten uit. De recente updates hebben veel opgelost. Gelukkig, want de app gebruiken is wel echt een must bij een Sonos-soundbar. Er wordt geen remote meegeleverd. Ja, met een HDMI-eARC-verbinding kun je gewoon de tv-remote gebruiken om het volume van de tv te regelen én de soundbar schakelt automatisch naar het tv-toestel wanneer je hem inschakelt. En ja, je kunt een oude afstandsbediening hergebruiken.
Volg het stappenplan
Ook het instellen van de Arc Ultra verloopt via de Sonos-app. Niets moeilijks aan, je volgt gewoon een stappenplan dat helder gepresenteerd wordt. Wellicht moet je tijdens het instellen wat langer wachten terwijl een update wordt geïnstalleerd, maar echt erg is dat niet. Je moet ook even je mobiel toestel laten luisteren naar een audiosignaal dat uit de soundbar rolt. Op het einde wordt getest of de verbinding met de tv in orde is en kun je opteren voor een Trueplay-meting. De moeite waard, want het brengt wellicht wel meer balans. Mocht dat niet het geval zijn, dan schakel je het weer uit in de app. Trueplay vereiste vroeger een iOS-toestel, dat is niet langer het geval. Je kunt met een Android-telefoon wel enkel een snelle meting doen via de microfoon van de Arc Ultra. Die moet je dus (even) inschakelen. Met een iPhone of iPad kun je een uitgebreidere meting doen waarbij je de desbetreffende Apple als een slow-motion meeuw door de kamer wappert. Het resultaat is wel beter.
Als je het vergelijkt met de beste soundbar van Samsung, dan vind je op de Arc heel wat minder instellingen. Dat zal vast mensen die gewoon een upgrade voor het tv-geluid wensen aanspreken, wie graag finetunet blijft op z’n honger zitten. Maar er zijn wel enkele zaken die je kunt aanpassen.
De Hoogte-audio-instelling uitproberen is bijvoorbeeld de moeite waard. Al is het effect nu ook niet enorm. Maar bij onze opstelling waarbij de Sonos Arc betrekkelijk laag stond ten opzichte van de 65-inch tv zorgde het wel een iets ruimer geluidsbeeld dat beter aansluit bij het scherm.
Voor filmavonden
Bij de Arc Ultra moet je niet zijn als je graag je oude blu-rays regelmatig herbekijkt. Hoewel de soundbar meer dan enkel Dolby Atmos ondersteunt, moet je niet rekenen op DTS-HD Master Audio of DTS:X. Op zich geen enorme ramp, aangezien streamingdiensten vooral audio in Dolby Digital 5.1 of Dolby Atmos aanbieden. Als Netflix en co je hoofdbronnen van kijkvoer zijn, dan zit je helemaal goed met deze soundbar. Let wel dat zoals voorheen je een recentere tv (min of meer vanaf 2018) moet bezitten dat Dolby Atmos-geluid via HDMI-eARC ondersteunt. Een console of mediaspeler aansluiten? Dat kan niet rechtstreeks op de Arc Ultra, extra ingangen voorziet Sonos niet. Alle externe bronnen zoals deze moet je op de televisie hangen.
De sterkste claim op surroundvlak dat de Arc Ultra maakt is die opstap naar 9.1.4. Indrukwekkend cijfers, maar net als bij Samsung, LG en andere soundbarbouwers moet je het met een korreltje zout nemen. Het gevecht tussen de meest vuilbekkende superheld en de TVA-soldaten tijdens de intro Deadpool & Wolverine (via Disney+) kwam cinematisch over, dat wel. De Arc Ultra mag wat minder sterk zijn in bombastisch grote explosies in de kamer zetten, het is wel een zuiverder geluid met een heldere laag dat ook wel impact en spanning overbrengt. Geluidseffecten waren tijdens deze film en enkele sessies op de Xbox helder en bewogen goed rond het scherm.
Met name dialogen komen heel goed uit het midden, wat toeliet om helemaal te focussen op de bevreemdende dialogen van ‘Severance’ (Apple TV+) en de innerlijke stem bij ‘Carl Hiaasen’s Bad Monkey’ lekker korrelig neerzette. En dat zonder de functie om de spraak te versterken, die echt wel dialogen uit de soundtrack plukt.
Het hoogte-effect was eerder beperkt bij de meeste films, toch bij ons hoge plafond, maar er was wel een overtuigend 3D-gevoel rond de tv zelf. Het is echt wel goed voor een standalone toestel én beter dan de eerste Arc. Maar echt een omhullende weergave incluis hoogtekanalen achteraan? Dat nu weer niet. Wil je dat echt, dan moet je de stap zetten naar twee Era 300-speakers die achteraan en naast de sofa worden geplaatst. Die opstelling hebben we ooit met de vorige Arc-soundbar uitgeprobeerd en is echt superieur aan een enkele soundbar of zelfs een soundbar plus twee Era 100’s. Maar het is wel een fors grotere investering.
Muziekmaker
De Arc Ultra zullen de meesten kopen om het geluid dat uit de tv komt beter te maken. Soundbars worden echter vaak gebruikt om ook muziek te beluisteren, en daar heeft Sonos wel een streepje voor. De Sonos-app is heel muziekcentrisch, met veel streamingdiensten en (eindelijk weer) ondersteuning voor eigen muziekbestanden. Op echte hi-resondersteuning moet je niet rekenen, maar de soundbar kan wel met de meeste gangbare formaten om. Een enorme Sonos-troef is ook de ondersteuning voor streamingdiensten die je nooit in een app van een andere soundbar zult vinden. Apple Music en YouTube Music bijvoorbeeld, en ook Spotify kan in de app bediend worden (en je hebt de optie om gewoon de Spotify-app te gebruiken). Wie houdt van muziek in surround: de Arc Ultra is ook de enige met ingebakken ondersteuning voor Dolby Atmos-tracks via Apple Music (al kun je dat met andere soundbars opvangen via de Apple Music-app op bepaalde tv’s).
Het fel verbeterde laag maakt de Arc Ultra een betere muziekweergever dan zijn voorganger. Zeker na het inregelen van Trueplay in de woonkamer werd de soundbar een stukje gecontroleerder qua bassen. Sowieso kwamen die wat dieper over dan de eerstegeneratie Arc. De uitdaging bij een soundbar blijft een echte soundstage opbouwen, gewoonweg omdat de linkse en rechtse speakers te klein en te dicht bij elkaar zitten. Ook de Arc Ultra ontsnapt daar niet volledig aan, maar er is zit wel meer openheid in de nummers van het pas verschenen soloalbum van Kim Deal die we afspelen via Qobuz dan verwacht. Dat past even goed bij de tracks met blazers als de fijnere liedjes met Hawaïaanse ukelele. Het compressiegevoel dat we vaak bij muziek via een soundbar ervaren is bij deze Sonos veel minder. Op dit vlak is er toch een duidelijk stap naar voren gezet, en heeft de Ultra een voorsprong op veel andere soundbars.
Conclusie
Zonder het basisrecept echt te veranderen, heeft Sonos met de Arc Ultra wel de audioprestaties verbeterd. Dat helpt muziekprestaties vooruit, terwijl bij het filmkijken de betere balans en dialoogweergave opvallen. Dat maakt de Sonos Arc Ultra een geslaagde all-rounder die kan uitpakken met uitzonderlijk veel muziekopties via de app.
Wil je écht surround, dan moet je de opstap maken naar extra rear-speakers. Wat natuurlijk een meerprijs draagt, en als je gaat voor twee Era 300’s zelfs een behoorlijk grote. De verbeterde basprestaties zitten vooral op vlak van detail en strakheid, wil je ultralaag dan is een Sonos Sub nog altijd een aanrader. Maar in een kleinere woonkamer kom je met de Arc Ultra al heel ver.
Sonos Arc Ultra
999 euro | www.sonos.com
Beoordeling 4,5 op 5
