AV-receivers zijn te complex, stereoversterkers werken zelden goed samen met de tv. De brug tussen die twee wordt gelegd door de Stereo 70s, een stereotoestel met meer dan genoeg HDMI-ingangen, ondersteuning voor de nieuwste HDR-standaarden en streaming aan boord. Het beste van beide werelden? Dat moeten we eens onderzoeken.
Als we deze Marantz onder ogen krijgen, moeten we even onze verwachtingen herkalibreren. Met zijn zes HDMI-ingangen waarop je consoles, mediaspelers en een zoemende settop-box kunt aansluiten is de Stereo 70s vergelijkbaar uitgerust met een typische AV-receiver. Ook de tv-interface met een behulpzame setup-assistentie kennen we van de surroundbeesten van Marantz. Maar: dit toestel is wel slechts half zo hoog als al die Cinema-producten. Een nog veel groter verschil vinden we aan de achterzijde. Want daar bespeur je veel minder luidsprekeraansluitingen dan bij pakweg de Cinema 60 AV-receiver van circa 1.300 euro. Vier stuks, voor een A- en B-paartje. De Stereo 70s is gemaakt om ‘slechts’ twee speakers aan te sturen, terwijl de andere receivers 7, 9 of meer luidsprekers van geluid kunnen voorzien.
Zoals de modelnaam eigenlijk al helder maakt, betreft het een apparaat voor mensen die voldoende hebben aan een stereo-opstelling. Het is gemaakt om muziek te spelen én tv-geluid via twee aparte luidsprekers weer te geven. Is dat wat, tv-geluid via een paar weergevers? Het is inderdaad geen omhullend surround, maar als je de juiste luidsprekers kiest en correct opstelt kun je genieten van een grootse soundstage rond het scherm. We hebben dergelijke systemen al vaak in de testruimte gehad, het is spectaculair meer beleving dan tv-speakers. Én meer dan wat je bij de meerderheid van soundbars krijgt.
Stereo vs surround is meteen het onderscheid tussen de Marantz Stereo 70s en de slanke Cinema 70s die vorig jaar verscheen. Ze lijken bijna tweelingen, maar de ene is voor de stereopurist, de andere voor wie een compact toestel zoekt dat toch een 5.1- of 7.1-opstelling kan aansturen. Apart: net als de Marantz Stereo 70s kost de Cinema 70s 999 euro. Als je nu denkt: “Wow, bij de Cinema 70s krijg je dus extra gratis kanalen”, dan moet je wel rekening houden met de betere versterking in het stereomodel. De Stereo 70s legt heel wat meer op tafel: 2 x 75 Watt (bij 8 Ohm en over het volledige frequentiebereik).
De meerwaarde
Het is niet de eerste keer dat Marantz een stereo AV-receiver aanbiedt. Voorheen was er de NR1200. Het is hier en daar nog te koop als we dit schrijven, maar is technologisch toch duidelijk een ouder product. Het mist HDMI 2.1-ondersteuning, heeft minder HDMI-inputs en geen HDMI-eARC. En de NR1200 komt nog in het oude Marantz-design, mocht je dat belangrijk vinden.
Toen de NR1200 verscheen, waren er niet zoveel stereoversterkers die je via HDMI met je televisie kon aansluiten. Inmiddels is dat wel anders. De Stereo 70s betreedt een veel drukker speelveld. De meeste hifi-fabrikanten hebben immers het licht gezien en voorzien zeker op hun alles-in-één-versterkers het nodige. Op toevalsbasis gekozen een lijstje dat veel langer kan zijn: een Bluesound PowerNode, een Cambridge Audio Evo 150, een NAD C700, een Yamaha R-N2000A, een Sonos Amp en natuurlijk Marantz’ eigen Model 40n-versterker, allemaal hebben ze één HDMI-eARC-poort. Handig als je enkel kijkt naar het aanbod van streamingdiensten via apps op je tv of een tv-decoder die rechtstreeks aan het tv-toestel hangt.
Wat is dan de meerwaarde van de Stereo 70s ten opzichte van die slimme stereorivalen, los van geluidskwaliteit? De HDMI-ingangen. De slanke Marantz-versterker bezit er zes, waarvan drie helemaal klaar zijn voor de next-gen PlayStation 5 en Xbox Series X. Je kunt er natuurlijk ook iets als een Apple TV of een NVIDIA Shield op hangen. Het HDMI-bord in de Stereo 70s is een nieuwere, waardoor het beeldsignaal van die brontoestellen onaangetast naar de televisie wordt doorgestuurd. Geen van bovenstaande voorbeelden bezit meer dan één HDMI-aansluiting. Er zijn ook maar weinig stereo-apparaten met HDMI-inputs. De Lyngdorf TDAI-3400 of enkele NAD-modellen die je uitrust met een optionele MDC-module met HDMI-aansluitingen, meer kunnen we niet bedenken. Je betaalt dan wel significant meer; de Marantz Stereo 70s is veel goedkoper dan die alternatieven.
Zeker geen tekort aan uitleg
Omdat de Stereo 70s leunt op het AV-receiverplatform van Denon en Marantz, bezit dit toestel nog een troef. Net zoals bij z’n surroundbroers toont het een uitgebreide interface op de tv. Vergeleken met het magere menusysteem van de NR1200 is er een hele stap gezet, want de Stereo 70s krijgt bijna dezelfde menu’s als de grote AVR’s. Ook in 4K-resolutie, het toont op onze 65-inch tv knap.
Er zijn heel wat instellingen die je desgewenst kunt aanpassen (denk bijvoorbeeld aan de inputs hernoemen of de afstanden naar de speakers ingeven). Dat moet je bij deze Marantz niet via een piepklein display of app doen, maar kan via grote en heldere menu’s op de tv. Doe er nog de heldere Setup Assistant bij die je stap per stap uitlegt hoe je het toestel configureert en aansluit op andere apparaten. Echt handig als je niet ingelezen bent in audiotoestellen en ze instellen. Er wordt zelfs grafisch getoond hoe en waar je de kabels aansluit.
Warme verschijning
De Stereo 70s is een mooie verschijning, een beetje retro maar niet overdreven nostalgisch. Dat is een moeilijk evenwicht, maar de nieuwe designtaal van Marantz slaagt er wat ons betreft wel treffelijk in. Het toestel ademt ook kwaliteit uit, het is degelijk en zwaar geconstrueerd.
Een mooi knipoog naar het roemrijke verleden van het merk is de kleine ronde display. Een patrijspoortje lijkt het wel, een verwijzing naar de ronde VU-meters op de analoge versterkers die Saul Marantz eertijds in New York bouwde. Heel veel informatie zie je er niet op, dat ontdek je wel op het tv-scherm of in de bijhorende apps. Zoals gebruikelijk is de Stereo 70s beschikbaar in zwart of zilvergoud, wat je toch twee opties geeft om het beter in je interieur te laten passen.
Bij het nieuwe design hoort een voorpaneel op twee niveaus. Achterliggend zie je links en rechts een fraai afgewerkte oppervlakte, met een crosshatch-patroon dat de versterker visueel net wat interessanter maakt. Het tweede voorpaneel dat uit het toestel springt heeft veel oldschool-elementen, zoals de patrijspoort-display en een reeks draaiknoppen. Ja, knoppen voor balans, treble en bas horen daar ook bij.
Volledige controle op je tablet
Ondanks die retrovibe is het wel een modern toestel. App-bediening ontbreekt dus niet. Dat doe je via de HEOS-app (zie verder) of de Marantz AVR-app. Die laatste komt niet enkel met een mooie skin, het biedt je zeer volledige controle over de receiver. Je vindt er zelfs opties in die je via de tv-interface niet gauw terugvindt, waaronder een volumeregeling voor de subwoofer. De Quick Presets zijn ook iets heel handig. Je kunt bijvoorbeeld eentje instellen zodat je met één druk op de knop klaar bent om via je Blu-rayspeler te kijken. Wel heb je op dit toestel logischerwijze veel minder geluidsmodi. Het verwerkt geen surroundformaten, dus de opties zijn Stereo, Direct en Pure Direct. Die laatste vonden we bij muziek trouwens net iets zuiverder klinken, een aanrader om uit te proberen.
Bij de Stereo 70s krijg je een Marantz-remote van de nieuwe generatie. Het is niet iets extreem luxueus of zo, maar ligt wel goed in de hand en heeft een heldere layout. Het zijknopje om de verlichte toetsen te activeren is zeker ’s avonds laat in een gedimde woonkamer nuttig.
Klaar voor vinyl en meer
Los van de aansluitingen voor surroundspeakers, mist de Stereo 70s nog wel wat functies van een AV-receiver. Kamerkalibratie bijvoorbeeld, wat we ergens wel spijtig vinden. Het klopt dat bij een stereosysteem je daar misschien minder snel nood aan hebt. Maar zeker bij een 2.1-opstelling in een akoestisch weinig geoptimaliseerde woonkamer zou het nuttig zijn. Vermoedelijk viel deze functie van tafel omdat Marantz het prijskaartje maximaal uit drie cijfers wou laten bestaan.
Op andere vlakken is de Stereo 70s echter wel zeer riant uitgerust. Een platenspeler aansluiten kan, en afgaande op wat er geleverd werd door een Argon Audio TT-4 Special Edition kunnen we stellen dat dit geen pseudofeature is. De ingebouwde phono-versterker haalt veel uit je vinyl. Voor het aansluiten van cd-spelers en ander apparaten zijn er drie analoge cinch-ingangen en twee digitale (optisch plus coaxiaal). Je kunt achteraan ook een USB-schijf verbinden om muziekbestanden af te spelen via de HEOS-functie, waarover verderop meer. Een tweede USB-poort is er enkel om stroom te leveren aan een streamingtoestel die je insteekt op een HDMI-ingang, bijvoorbeeld een Amazon Fire Stick of een Chromecast.
HEOS en meer
Op streamingvlak bezit de Stereo 70s alles wat je verwacht van een Marantz AV-receiver. Bluetooth, AirPlay 2 en Spotify Connect zijn de publiekstrekkers, met nog andere opties voor veeleisende luisteraars. HEOS bijvoorbeeld, het streaming- en multiroomplatform dat je ook terugvindt in (onder meer) Denons Sonos-uitdagende Home-speakers. In oudere reviews mopperden we wel vaker over de sobere, wat oubollige interface van de HEOS-app (iOS en Android). Maar daar komt binnenkort verandering in. Goed nieuws, want zo komen de positieve kanten van HEOS sneller aan het licht. Die zijn er zeker ook. Je kunt in de HEOS-app bijvoorbeeld de Stereo 70s volledig bedienen, incluis pakweg de platenspeler selecteren en de muziek doorsturen naar een Home 150-speaker in de keuken. Als platform werkt HEOS goed met alle apparaten samen, ook als je een playlist in partymode op verschillende toestellen tegelijkertijd wil afspelen.
Je kunt ook heel vlot eigen bestanden afspelen over het netwerk of vanaf USB. Daarbij kun je rekenen op een brede ondersteuning van muziekformaten, incluis hi-res – iets dat ontbreekt bij Sonos. PCM-audio tot 192 kHz / 24-bit en DSD-stromen tot 5,6 MHz speel je probleemloos af. Nu ja, DSD en probleemloos, dat hangt wel van je netwerkkwaliteit af.
Heeft wel wat power
Deze Marantz mikt op mensen die het in de woonkamer netjes willen houden. We stoppen zetten dan ook in een opstelling die daar goed bij past: twee DALI Rubicon LCR-speakers die links en rechts van een 65-inch OLED-tv hangen. Tijdens het bekijken van films en bij muziek hebben we graag een degelijk laagfundament, dus verbinden we ook een makkelijk te plaatsen compacte ELAC Sub 2030 en zetten die rechts van het scherm. In tegenstelling tot de duurdere modellen, heeft deze subwoofer geen app-bediening. We moeten dus heen en weer lopen om met de volumeregelaar achteraan de sub de integratie op punt te stellen. Gelukkig is er ook in de Marantz-app een level-controle, zodat we vanuit de sofa de laatste afregeling kunnen bekomen.
Met ‘Mission Impossible: Dead Reckoning Part One’ is (wellicht) het einde van de MI-franchise ingezet. Een vast gegeven bij de vorige delen waren spectaculaire achtervolgingen door een of andere wereldstad, naast inbraken en misleiding bij een zwaar bewaakt overheidsinstelling. In deze finale episode gaan Cruise en co voor de overtreffende trap, incluis een paar stunts die een knipoog zijn naar vorige MI-afleveringen. Ethan Hunt die wegloopt over het dak van de luchthaven van Dubai doet zo wel heel hard denken aan zijn spurtje over de Londense daken in ‘Fallout’.
De korte maar heftige achtervolging met gestolen politievoertuigen – je zou denken dat de carabinieri wat minder slordig zijn met hun autosleutels – wordt door de Marantz prima gebracht. Er zit toch wel wat power in dit slank ding, waardoor er moeiteloos dynamisch gepiekt wordt. Ook de harde impact van de autobotsing komt sterk aan, en bij het vuurgevecht dat daarna uitbarst is er een machtige soundstage waarop de geluidseffecten prima bewegen. Er zit ook aardig wat detail in dat beeld. Als er met een monsterlijke gepantserde bestelwagen de jaaromzet van een brommerwinkel wordt omvergeschept, hoor je de brokstukken alle kanten op vliegen. Niemand moet verwachten dat ze echt omhuld worden met een opstelling zoals dit, maar qua beleving levert de Stereo 70s volop. De tweede achtervolging met de antieke Fiat 500 – mét elektrische upgrade – is ook niet te missen.
Naarmate het duidelijker wordt dat het MI-team in een race tegen de tijd verwikkeld is, wordt de muziek steeds opzwepender. Het overstemt tegen de Hollywood-gewoontes zelfs de geluidseffecten, wat een heel intense ervaring oplevert. In de bioscoop een bijna overweldigende ervaring, maar ook met Stereo 70s slaat de intensiteitswijzer behoorlijk ver door. De Lorne Balfe-track wordt ondanks z’n compacte vorm toch groots en impactvol neergezet. Dat de Stereo 70s veel meer in z’n mars heeft, blijkt ook als we de relatief kleine DALI’s en sub inruilen voor een paar Canton Reference 7-vloerstaanders.
Qua dynamiek levert dat zeker winst op, ondanks dat de Marantz nu harder moet werken. Typisch voor het merk is de wat zachtere detailweergave, maar dat doet geen afbreuk aan de spanningsboog tijdens het ontsnappen aan de treinwagons die een per een van de brug crashen. Idem bij het absurde waterballet in 'Meg 2: The Trench'.
Sofia Coppola’s ‘Lost in Translation’ maakte twintig jaar geleden veel indruk. Het bevreemdende van ronddwalen in Japan, de geweldige soundtrack en de interactie tussen Murray en Johansson leverden een klein meesterwerk op. En dat is grotendeels te danken aan de soundtrack met muziek van onder meer van Air en The Jesus and The Mary Chain. Het wordt door de Marantz warm en vloeiend neergezet, wat ervoor zorgt dat de audio zoals Coppola het wou je in die wat ongemakkelijk sfeer trekt.
We merkten het al bij Lost in Translation, maar nog meer als we muziek streamen via HEOS en Tidal: dit toestel speelt graag muziek. Onze playlist met testtracks, dat schippert tussen Max Richters ‘War Anthem’ en The WEAVE, zet de Marantz betrokken en muzikaal neer. Dat extra stukje vermogen en de degelijke DAC laat het presteren op het niveau van een goede stereoversterker van dit prijspunt, een trapje hoger dan een goedkope AV-receiver. Als je maar twee speakers wil aansluiten op je tv, dan heb je hiermee een betere keuze.
Conclusie
Marantz heeft wel al eens eerder een stereo AV-receiver uitgebracht, maar met de Stereo 70 stelt ze het concept helemaal op punt. Het is een veelzijdig apparaat waarmee je probleemloos een paar stereospeakers kunt aansturen – eventueel met subwoofer erbij. De vele HDMI-ingangen en de ingebakken streaming laten de slanke Stereo 70 in veel scenario’s passen.
Het enige dat we echt missen is kamerkalibratie. We snappen het wel: dit toestel mocht maximaal 999 euro kosten. Zelfs de toevoeging van een eenvoudige kalibratiefunctie het die doelstelling om zeep geholpen. En toch is het niet gek om het te verwachten. Ook een 2.1-systeem is hiermee gebaat.
Los daarvan kunnen we niet ontkennen dat de Marantz Stereo 70 heel veel biedt voor zijn prijs. Een goede geluidskwaliteit, veel mogelijkheden en je met één HDMI-kabel naar je tv-scherm gaan. Dat is overtuigend.
Marantz Stereo 70s
999 euro | www.marantz.nl
Beoordeling 4,5 op 5
