Een bekende uitspraak luidt: "Never change a winning formula". Een gezegde waar we ons prima in kunnen vinden. Bowers & Wilkins ook. De fabrikant komt immers regelmatig met S2-uitvoeringen van bekende succesnummers, op hoofdzaken hetzelfde gehouden en op details verbeterd. Toen ruim twee jaar geleden de B&W Px7 werd uitgebracht, waren we daar enorm van onder de indruk. De geluidskwaliteit was, zeker voor een bluetooth ANC koptelefoon, ongekend goed. De technologische ontwikkelingen gaan snel en de concurrentie op het gebied van draadloze ANC modellen is moordend. Daarom heeft Bowers & Wilkins besloten ook de Px7 als S2 uit te brengen, op details verbeterd met de nieuwste technologie.
Voor wie nu een beetje een 'Apple-gevoel' krijgt, wees gerust – dat hadden wij ook. Apple brengt immers regelmatig een iPhone uit van het jaar ervoor, veelal aangeduid met de S-versie, en dan met 'wat' technische verbeteringen. Die aanpak kan heel gunstig of enigszins tegenvallend uitpakken. Als de tweede iteratie een echte verbetering oplevert, dan spreken we al snel van succes. Maar als we kijken naar de eerste iteratie van de Px7, dan was die dus al heel erg goed. Zo goed zelfs, dat de Bowers & Wilkins Px7 bij ons de volle 5 sterren scoorde.
We vragen ons oprecht af of het nog beter kan, logischerwijs. Dat maakt het wel een potentiële valkuil voor de Britten. We hebben dan ook lang nagedacht over een juiste aanpak voor deze review. Met name omdat er een groot aspect van technologie bij komt kijken. Dus dat is ook precies waar we gaan beginnen; de technologie.
T voor Techniek
Bij de eerste aanblik zien we dat Bowers & Wilkins qua uitstraling dicht bij de PX7 is gebleven. Gaan we iets beter kijken, dan zien we toch wel duidelijke verschillen. Zo zit de vormgeving van de PX7 S2 meer tegen de PX5 aan. Bij de oude PX7 liep de behuizing als een geheel door. Nu zien we dat de kern aan de buitenkant iets uitsteekt. Daar is voor gekozen om de microfoons voor de ANC goed te kunnen plaatsen. In het nieuwe ontwerp zien we namelijk maar liefst vier microfoons voor ANC en nog eens twee voor gesprekken. De opties zoals Hybrid Noise Cancellation en Ambient Pass komen door dat ontwerp beter tot hun recht, omdat ze niet om de beperking van de vormgeving moeten werken.
De uitschuifbare hoofdband ligt qua design ook dichterbij de PX5 dan de oude PX7. Door deze keuzes kon er bovendien wat van het gewicht afgeschaafd kon worden. Er rust nog 307 gram op je hoofd.
Aan de binnenkant vinden we 40 mm drivers. Zowel de behuizing als het ontwerp van de drivers zelf is vernieuwd ten opzichte van de PX7 'S1'. Datzelfde geldt voor de oorkussens. De bedieningsknoppen aan de buitenkant zijn opnieuw vormgegeven en we hebben een eigen knop gekregen. Dat wil zeggen, een knop waar je zelf de functie van kunt bepalen. Verder is er veel tijd en aandacht in de accu gaan zitten, in combinatie met de optie snelladen. Deze vernieuwde accu moet je tegen de 30 uur aan muziek bieden. Ondanks dat dit in de praktijk bijna altijd ietsje lager uitvalt, zeker met ANC aan, is het natuurlijk een goede ontwikkeling dat deze duur wat toeneemt.
Het onderdeel audio-overdracht is enorm belangrijk, mede bepalend voor de weergavekwaliteit. Dankzij bluetooth 5.0 zien we een zeer goede en uitgebreide ondersteuning, te weten aptXTM Adaptive, aptXTM HD, aptXTM, AAC en SBC. Qua bluetooth profiles is er voorzien in A2DP, AVRCP, HFP, HSP en BLE GATT (Generic Attribute Profile). Het lijkt erop dat Bowers & Wilkins echt alles er aan heeft gedaan om de PX7 op elk vlak te verbeteren en daarmee ook de naam PX7 S2 waardig is. Maar…..toch is er iets waar we van denken: jammer. (cue de spannende muziek op de achtergrond...). En dat is de 3.5 mm aansluiting. Of beter gezegd; de afwezigheid daarvan. Die geeft je toch een enorme sterke positie om op terug te kunnen vallen, zeker als de accu leeg is. Natuurlijk heeft Bowers & Wilkins er wel aan gedacht en zit er daarom een 3.5mm-naar-usb-c verloopkabeltje bij, maar dat is toch niet hetzelfde. Of zijn wij nu gewoon de azijnzeikers?
De doelgroep
Enkele jaren geleden waren we allemaal verbaasd over de functionaliteit van draadloze koptelefoons. Geen draden meer, wel het plezier van muziek. Maar de (hifi-) kwaliteit speelde toen nog geen belangrijke rol. Ondertussen zijn we qua ontwikkelingen een stuk verder. En we zagen bij de vorige PX7 dat Bowers & Wilkins de weergave echt als speerpunt in de line-up gebruikte. Die ontwikkeling komt terug in de gehele markt. We beginnen duidelijk een scheiding te zien tussen functionaliteit en kwaliteit in weergave.
Als we dan kijken waar de verbeteringen en de upgrades zitten, dan is de conclusie vrij eenvoudig; Bowers & Wilkins wil leider worden in de markt van draadloze koptelefoons voor wie waarde hecht aan audiokwaliteit. Daarmee richt Bowers & Wilkins zich automatisch op de bovenkant van de markt. Dat kan ook bijna niet anders, met een prijskaartje van 429 euro.
Succes met een prijskaartje
Tijd voor muziek, dat is waar het uiteindelijk toch om draait. We proberen een divers pallet aan muziek te beluisteren. Gelukkig hebben we de PX7 S2, vandaag pas op de markt gebracht, drie weken eerder al ontvangen en hebben we dus aardig wat uren zitten luisteren. En de muziek, die ging letterlijk alle kanten op.
We hebben geluisterd naar de Zuid-Amerikaanse hitlijsten. Die worden eigenlijk gedomineerd door reggaeton muziek. Aan de andere kant van het spectrum luisteren we ook naar klassieke viool- en harpmuziek. Een dame die we graar voorbij horen komen is bijvoorbeeld Lavinia Meijer. Zeker bij “hifi” gerichte muziek laat de PX7 S2 horen waar zijn roots liggen. Er is ruimte voor details en een brede opbouw. Bij de juiste nummers reik het geluid ver naar buiten, zeker verder dan slechts de drivers aan de binnenkant. Dat is goed hoorbaar bij “Divenire” van Lavinia Meijer van het album “Passagio”. Bowers & Wilkins heeft echt geprobeerd het succes van het vorig model te evenaren. Toch, tijdens het luisteren, merken we dat het mid-laag wat dikkig klinkt. Iets te enthousiast.
Wat B&W gedaan heeft, is tone control implementeren. In de nieuwe app zit de mogelijkheid om het laag en het hoog bij te stellen. Dat hebben we gedaan. Want bij het luisteren van “Teddy Swims – 2 moods” klinkt het laag niet lekker. Het klinkt te drukkend, net te veel. Na wat langere tijd analytisch geluisterd te hebben, vermoeden wij dat het door twee dingen komt die elkaar tegen werken. Bowers & Wilkins heeft een signature sound, die soms wat warm kan overkomen, en met een wat steviger middengebied. Maar op het moment dat muziek al een erg stevig laag en middengebied heeft, dan wil je daar graag een nuance in.
Wat er hier gebeurt is dat de PX7 S2 zijn hifi roots wil laten horen, maar daar komt dan ook nog een keer de signature sound overheen. Dat kan, met de nadruk op kan, soms voor een te sterke laag-mid focus zorgen. Het laag in de tone controls zorgt dan alsnog voor een stukje nuance.
Wat ook enorm helpt, is de kwaliteit van de muziek. De master versies van muziek op Tidal klinken op de PX7 S2 echt een stuk beter. Het perfecte voorbeeld hiervan is de soundtrack “Interstellar – Hans Zimmer”. Hierop staat het nummer “Cornfield Chase”. Laten we meteen even een statement erin knallen; we moeten eigenlijk meer soundtracks luisteren. Het geeft zo'n enorme beleving en is zo verrassend qua beleving. Maar terug naar het nummer, met een duidelijke opbouw en climax. Die opbouw wordt prachtig gedragen door het laag en het mid-laag, hier herkennen we echt weer de sound van Bowers & Wilkins. Dan het hoogtepunt, een orgel. Daar is detail en een stukje realisme voor nodig. Dat, en echt precies dat, weet de PX7 S2 zó goed neer te zetten, dat we effectief niks anders kunnen dan de rest van de soundtrack ook maar te beluisteren.
Dagelijks gebruik
Naast muziekbeleving heeft de Bowers & Wilkins ook dienst gedaan voor alle andere aspecten en mogelijkheden. Een vergadering in Teams, een telefoontje plegen, ANC tijdens het werken in de trein, maar ook een film of serie op Netflix of Disney+. In die gevallen kunnen we niet anders dan opmerken dat Bowers & Wilkins bewust kiest voor een grotere aanpak dan alleen muziek. Want de lage tonen komen tot hun recht bij het kijken van de nieuwe serie Obi Wan Kenobi, voor de juiste laag spanning en sensatie.
Hier lijken alle elementen precies samen te vallen, met een laag dat zorgt voor intensiteit. Beleving wordt naar een hoger niveau getild. Want tijdens de hele aflevering is er nergens afbreuk van details te horen.
Dat zit echt in de kleine dingetjes, de smaakmakers. Bijvoorbeeld een beker met water die uit een hand wordt geslagen en op de grond valt. Hier scoort de Bower &Wilkins PX7 S2 echt volle bak. Datzelfde geldt voor telefoongesprekken en vergaderingen. Teams, Skype of ergens anders in een digitaal domein. Niet alleen zijn de gesprekken goed te verstaan, de luisterende partij gaf ons complimenten over de verstaanbaarheid. Weer een groot pluspunt voor de PX7 S2. Daarnaast kregen we vervroegd toegang tot de beta app, die dus nog niet helemaal af is. Hier kwamen we hele fijne dingen in tegen. De ANC is bijvoorbeeld in te stellen in drie smaken.
Even een paar tips van onze kant. Pass Through spreekt voor zich. 'Off' en 'volledig aan' ook. Ga je muziek luisteren of media kijken, zet dan de ANC volledig uit. Dat vonden we toch het prettigst luisteren. Opvallend: zelfs met ANC aan gaat er weinig kwaliteit verloren. Voor vergaderingen of telefoongesprekken is de Passthrough erg fijn. En zit je in de trein, op een luid kantoor of n de buurt van huilende kinderen, dan gaat volledig de ANC aan.
Ook de gevoeligheid van de draagsensor kun je nu zelf afstellen. En we kunnen dus het laag en hoog bijstellen, zoals al vermeld. Toch zijn er altijd dingen die iets minder zijn. Zo raken onze oren de binnenkant van de behuizing, en hadden we toch iets meer warmte-opbouw dan verwacht. Prima voor de winter trouwens, minder voor de warme dagen. De accuduur is prima, totdat je ANC aanzet en gaat bellen. Dan lever je al snel 25 tot zelfs 50 procent van de speelduur in. En ja, we missen toch die 3.5 mm aansluiting.
Eindoordeel
De nieuwe Bowers & Wilkins PX7 S2 klinkt anders dan zijn voorganger. Het lijkt erop dat het geluid meer gericht is op een bredere toepassing. Dus ook meer gericht op het kijken van video en de beleving daarvan. Dat komt ten goede aan een hoop dingen; films, series, vergaderingen, bellen, Teams en Skype. Maar daar heeft muziek iets op in moeten leveren. Is dat direct erg? Nee, dat niet. Want de PX7 S2 doet namelijk niks onder voor de concurrentie, zoals Sony of Bose. Zeker niet voor de doelgroep. Die is op zoek is naar dit soort koptelefoons en wil er toch vaak ook alles mee kunnen doen. Tidal of Qobuz streamen, en dan tien minuten later een digitale meeting in. En daar dan ook goed verstaanbaar zijn. Dus vanuit dat perspectief snappen we zeker de keuzes die gemaakt zijn. Betekent trouwens niet dat we het er ook mee eens zijn. Persoonlijk hadden we graag toch net dat streepje extra bij de muziekweergave gehoord. Dat streepje dat ervoor zorgt dat je ruggengraat van helemaal onderin ontspant en je dat door voelt lopen tot in je nek. Of verwachten we dan teveel van de Britten? Dat hebben we immers ook nooit bij een andere draadloze koptelefoon ervaren.
Conclusie
Bose, Sony en Apple zijn gewaarschuwd: Bowers & Wilkins heeft met de PX7 S2 een hoofdtelefoon uitgebracht waar menig persoon direct mee weg zal lopen. Zeker als je fan bent van de signature sound van de Britten. De PX7 S2 scoort overal voldoende of hoger. Dat is zeker in het allround gebruik een pré; een Teams meeting, telefoontje of even een film kijken kan allemaal op hoog niveau. Toch hadden we graag een diepere focus op muziek gehoord. Maar dat ook de PX7 S2 een succes zal worden, daar twijfelen we niet aan.
Bowers & Wilkins PX7 S2
429 euro Beoordeling 4 / 5
