Centraal in deze eerste aflevering van een tweeluik staat de Estelon Forza luidspreker. Rhapsody in Hilversum organiseerde verschillende shows rondom deze creatie, waarbij de aansturing steeds verschillend was. In deel I gaan we in op de luisterimpressie en op wat deze luidspreker kan en doet, waarbij we expliciet vermelden dat het niet om een volwaardige review gaat. In deel II, op de volgende pagina, gaan we in gesprek met een aantal belanghebbenden rondom deze Forza, de aansturing én de gebruikte audioracks.

Uw auteur kon drie keer luisteren naar de Forza in verschillende configuraties en ook naar de Audio Research elektronica die zowel de Forza als de Wilson Alexx V aanstuurde. De laatste bij Reference Sounds in Almere. Rhapsody plaatste de apparatuur op racks van Bassocontinuo.

Deel I: Estelon Forza

De wereld van de echte high-end is fascinerend. Het ultieme doel van deze systemen is om de realiteit zo dicht mogelijk te benaderen. Dat kan in principe ook met kleinere en zeer betaalbare systemen, maar dan moet je zeer goed weten wat je doet en veel ervaring hebben. Een kenmerk van de ultieme high-end is dat het meestal om grotere systemen gaat. Die voegen namelijk nog eigenschappen toe die met kleinere set-ups minder haalbaar zijn. Denk maar aan een gevoel voor schaal, ultieme rust en autoriteit, grenzeloze power, een frequentiebereik vanaf 12Hz en kracht achter elke frequentie binnen de waarneembare schaal.

Hoe beter, geavanceerder en kostbaarder elektronica en luidsprekers zijn, hoe lastiger het is om daar een goed systeem mee samen te stellen. Ook dat vergt kennis en jarenlange ervaring. Het is niet zo dat als je alles bij elkaar smijt met een exorbitant prijskaartje, dat je dan een perfect presterend systeem hebt.

Een andere noodzakelijke voorwaarde voor iemand die zulke systemen bouwt, is dat je heel veel ervaring moet hebben met live muziek. Met studio’s, opnametechniek, concerten en muziekinstrumenten. Je bent dan ook in staat om te herkennen waarom bepaalde high-end systemen zo goed zijn. Het is opmerkelijk dat het voor de meeste consumenten heel lastig is om te leren luisteren. Mogelijkerwijs omdat de menselijke soort toch vooral visueel georiënteerd is.

Onze gehoormatige functie is wellicht verwaarloosd, omdat we het gehoor minder nodig hebben als waarschuwingssysteem tegen bedreigingen en gevaar. In de oertijd was dat van fundamenteel belang en wellicht nog voor degenen die zich moeten storten in het Amsterdamse verkeer. We moeten dus leren luisteren en dat is vaak een heel lang traject. Pas na een heel veel oefening kun je de kwaliteiten van echt realistisch klinkende systemen herkennen, begrijpen en relateren aan de werkelijkheid. Die kwaliteiten kunnen soms heel subtiel zijn, aldus Lorenzo Belloli, de eigenaar van Bassocontinuo. Volgens hem vergelijkbaar met het rijden in een Ferrari. Vanuit je middenklasser kun je niet zomaar in een high performance sportscar rijden. Je houdt zo’n ding niet op de weg, maar je begrijpt ook niet waar de soms subtiele extra kwaliteiten zitten. In analogie daarvan heb je ook tijd en ervaring nodig om echte high-end weergave te herkennen en te waarderen. Die lange weg naar de holy grail is fascinerend om te gaan. Voor velen is dat de essentie van de hobby.

Rhapsody

Het volgen van de eerder beschreven weg is voor Rhapsody een dagelijkse en professionele bezigheid. Ze zijn dan ook al een eindje op weg en de kennis en ervaring die daar is met betrekking tot het bouwen van superieur klinkende systemen is in de verre omtrek bekend. Met de woorden van Harry is het elke keer weer ‘shocking’ wat er mogelijk is met allerlei nieuwe apparatuur die dan wordt neergezet en zorgvuldig ge-tuned. Zo’n systeem kost dan pakweg 6 ton en is volgens Harry echt goedkoop voor wat het doet. Maar, ook voor de modale muziekliefhebber is Rhapsody in staat om spraakmakende en betaalbare setjes te bouwen.

Eigenlijk koop je in een echt goede audiowinkel geen apparatuur. Je koopt een advies en de service om zo’n systeem thuis te tunen. De hardware komt daar dan in feite gratis bij. Wie al een tijdje rondloopt in de audiowereld weet hoe belangrijk zo’n advies is. 

Setting

De Estelon Forza is een nieuwe luidspreker. Rhapsody organiseerde een aantal showdagen rondom deze Forza. Initieel aangestuurd door apparatuur van Audio Research. Vervolgens door een set van het Zwitserse CH Precision. Uw auteur maakte nog een uitstapje door de Audio Research set ook te beluisteren op de nieuwe Wilson Alexx V.  Dat geeft enige verdieping, omdat je dan een beeld krijgt over hoe de Audio Research elektronica reageert op de Forza en ook op de Alexx V. Het is namelijk lastig om, als je luistert naar een systeem, bepaalde eigenschappen toe te wijzen aan individuele componenten.

Dus, voor welke waarneming is de luidspreker verantwoordelijk? Wat herken je in de versterker en de kabels en wat kun je toeschrijven aan de specifieke combinatie (match) van al die componenten? Vervolgens is de Forza drie keer beluisterd met elektronica van CH Precision.

In het tweede deel van deze Hi-Visit, gepubliceerd op de volgende pagina, volgen interviews met Alfred Vassilkov (Estelon), Ilias Koutromanos (Estelon), Martin Odijk (More Music), Brandon Lauer (Audio Research), Lorenzo Belloli (Bassocontinuo) en Harry van Dalen (Rhapsody). Iedereen was live aanwezig. De pandemie maakte in dit stadium nog geen online-afspraken noodzakelijk.

Forza

De Forza is een pièce de résistance, maar tegelijkertijd een objet d'art. Het is een diepe filosofische vraag waarom de dames de luidsprekers altijd minimaal uit het zicht willen hebben en het liefst helemaal uit de woonomgeving. Interesseert de hobby van hun huisgenoot ze helemaal niets? Houden ze niet van muziek? Hebben ze een genetisch defect? Of hebben de ladies een fijnbesnaarder gevoel voor esthetiek, vormgeving en schoonheid en zijn de heren een primitievere versie van de menselijke soort?

Wie roept dat luidsprekers niet altijd het toonbeeld zijn van iets dat mooi is, heeft een punt. Maar, op het gebied van design is het laatste decennium zeker iets gebeurd. Bij de introductie was Estelon zeker spraakmakend op het gebied van design. Je moet namelijk iets doen om op te vallen in de grauwe massa van luidsprekers, waarvan de meeste allemaal opgetrokken zijn uit dezelfde zes plankjes. Nieuwe materialen hebben zeker bijgedragen aan de hogere designwaarde van een aantal luidsprekers. Het gebruik van kunststoffen geeft akoestisch en designmatig veel ruimere mogelijkheden omdat je veel meer vormen kunt maken. Alfred merkte op dat de Estelon luidsprekers bij zijn klanten over het algemeen vrij in de kamer mogen staan, waar andere exemplaren tegen de muur worden geplakt. Estelon bouwt dan ook bewust fraaie weergevers en termen als elegant, vrouwelijk en charmant, maar ook als ‘opvallend anders’  zullen herkenbaar zijn. 

Techniek

Hoe mooi de Forza en de andere Estelon luidsprekers ook zijn, ‘form follows function’ geldt hier nog steeds. Alfred, hier rechts op de foto met Harry, is niet de hobbyist die zomaar even een luidspreker in elkaar flanst. Hij is een afgestudeerd akoestische ingenieur die al een trackrecord heeft van 25 jaar op het gebied van het ontwerp van professionele luidsprekers, voordat Estelon in zicht kwam. Estelon zelf bestaat 10 jaar. De Forza is dus het resultaat van toegepaste computertechniek, berekeningen, materiaalkennis en analytische luistersessies. Niet alleen bij Estelon zelf, maar ook bij Accuton, waar de ingenieurs drivers ontwerpen en bouwen op specificatie van Estelon.

De Forza hoort thuis in de Flagship Series, waar de Estelon Extreme het topmodel is. Met een hoogte van 2 meter en een gewicht van 250 kilo (per luidspreker) kan dit model (de Extreme) toch aangestuurd worden met versterkers vanaf 50Watt (minimaal zelfs 20Watt) en past in een kamer vanaf 50 vierkante meter. Het rendement is dan ook 91dB.

Het gewicht komt voor een deel uit het composiet, dat deels bestaat uit marmerdeeltjes.  Voor wie dat wil is er nog een Estelon Extreme Limited beschikbaar, waar de onderste frequentiegrens nog 5Hz dieper gaat (vanaf 20Hz). De Forza is het ‘onderste’ model in de Flagship series voor degenen die net 50 euro te kort komen om een Extreme aan te kunnen schaffen. Met een hoogte van 1.77 meter en een gewicht van 150kg, kan deze weergever al geplaatst worden in kamers vanaf 40 vierkante meter. Door de gevoeligheid van 90dB kan er al vanaf 20Watt geluisterd worden. Alfred heeft wel een voorkeur voor solid state versterkers.

Opbouw van de Forza

Er is een tweetal 250mm(11 inch) CELL Aluminium Sandwich Accuton woofers, specifiek gemaakt voor Estelon. Ze hebben een lange lineaire uitslag. Vervolgens een mid woofer van 190 mm (8 inch). Hier wederom een CELL Aluminium Sandwich Accuton exemplaar. De midrange driver is een 168 mm (7 inch) CELL Ceramic Accuton en de tweeter een 25 mm (1 inch) CELL Diamond Accuton. Het CELL-concept motor systeem wil zeggen dat de voicecoil vrijwel dezelfde diameter heeft als het membraan. Dat draagt bij aan de enorme kwaliteit van de laagweergave. De diamond tweeter loopt door tot 60kHz. Binnen het door mensen waarneembare frequentiegebied zijn er geen vervormingen.

Estelon claimt dat deze tweeter bijdraagt aan de 3D imaging van de luidspreker , de precisie van de imaging en de micro detaillering. Geluiden klinken daardoor natuurlijk, snel en dynamisch.

Vorm

De Estelon luidsprekers hebben een kenmerkende vorm, waarin de drivers een plaats krijgen. Waar Alfred tijdens het interview met name op wees, is dat de vorm van de luidspreker en de plaatsing van de drivers het resultaat zijn van zeer bewuste keuzes. Niet alleen zomaar een keuze, maar er is een hele technische onderbouwing waarom dat zo is. Als de zelfbouwers nu goed opletten, dan kunnen ze hun eigen Estelon bouwen.

Voor uw recensent is het belangrijk om de relatie te kunnen leggen tussen wat je ziet (het ontwerp) en hoe dat dan klinkt. Je krijgt dan een exact inzicht hoe de techniek leidt tot specifieke geluidsmatige kenmerken. Om de gewenste vorm van de behuizing te kunnen krijgen werd een specifieke kunststof ontworpen.

Dat proces duurde 5 jaar. De ingenieurs riepen eerst dat dit onmogelijk zou zijn. Maar, toen kwam er een jonge technicus en die kreeg het gewoon voor elkaar. Het is dus interessant om een korte analyse te maken, waar de vorm van de luidspreker gerelateerd wordt aan de geluidsmatige effecten. De Forza is puur bedoeld voor een woonkamer met een normale vloer, muren en plafond en niet voor hele steriele ruimten. De luidspreker is smal in het midden en heeft een brede basis en ook een ruimer ‘bovendeel’. Het onderste deel biedt plaats aan de beide woofers. Ze hebben uiteraard een hoog intern volume nodig. De woofers zijn daarin symmetrisch geplaatst. Estelon noemt dat Symmetric Driver Loading (SDL) en daardoor bewegen de woofers identiek maar zitten elkaar niet in de weg. Technisch gezien ondervinden ze zowel binnen als buiten de behuizing dezelfde load (druk). Het draagt uiteraard bij aan de kwaliteit van het laag.

Op de foto rechts nogmaals Alfred Vassilkov en Harry van Dalen, nu met Martin Odijk van More Music

De tweeter moet ongeveer op oorhoogte zitten. Dat geeft, volgens Alfred, de goede hoogte van stemmen en instrumenten in een stereobeeld en per definitie een goed stereobeeld. De tweeter heeft ook een 'zacht' oppervlak nodig zonder hoeken om een goede dispersie te krijgen. De midwoofer is hoger geplaatst dan de tweeter. Voor de woofers is een lager crossover point gekozen met wat daarboven is. In een huiskamer is de wave (van de woofer) namelijk groter dan de kamerafmetingen. Dat kan resulteren in resonanties en afwijkingen. Door het lagere overnamepunt (de woofers lopen dus minder ver door 'naar boven') kunnen de woofers ook iets lager bij de vloer worden geplaatst, zonder dat dit problemen geeft en ze profiteren dan ook nog van een klein beetje support dat de vloer biedt.

Wat de woofers dus niet weergeven wordt nu uitgevoerd door die hoger geplaatste midwoofer. Het bovenste deel van het laag (geleverd door de midwoofer) is door de hogere plaatsing nu meer geconcentreerd. Het geluid wordt daardoor op een natuurlijker manier gepositioneerd in de ruimte, is minder gekleurd (geen vloerreflectie) en draagt bij aan een betere stereo afbeelding.

De midwoofer en de midrange hebben een specifiek kastvolume nodig en voor de midrange driver moet die behuizing geen hoeken hebben. Anders heb je geen goede dispersie (afstraling) en zijn er diffracties (daarbij kaatsen de geluidsgolven tegen de behuizing en stuur je dus vertraagde reflecties de kamer in). Denk dus aan kleuring en tijdversmering. De tweeter, midwoofer en midrange driver zitten in het bovenste en iets bredere deel.

Aan de binnenkant is de behuizing ook zonder resonanties. Onder andere door niet parallele wanden te gebruiken. Door de vorm van dit deel is er geen dispersie en het geluid van de drie drivers bereikt de luisteraar op hetzelfde moment. Het geluid is ongekleurd en heeft de juiste afstraling. Het heeft daarmee het geluid van flat panels. Als de midrange driver en midwoofer lager dan de tweeter zouden zitten, zijn deze dichter bij de vloer en kunnen dan gaan kleuren door reflecties van de vloer. Die reflecties combineren dan met het directe signaal van de driver en onze oren kunnen die signalen niet uit elkaar houden. Het klinkt dan als vervorming.

Vanuit het perspectief van golven maakt de tweeter een verschil.  Onze oren kunnen daar wel een verschil maken tussen het directe en het gereflecteerde signaal. In ieder geval dragen alle genoemde maatregelen bij tot een minder gekleurd en vervormd signaal. 

Luisteren met Audio Research

Tijdens de eerste luistersessie werden de Forza’s aangestuurd met de Audio Research REF160M monoblokken en de 6SE voorversterker. Niet dat de aanvullende gekozen broncomponenten onbelangrijk zijn, maar het is niet juist om als eerste te investeren in zulke componenten en dan te verwachten dat je een perfect spelend systeem hebt.

Goed geluid begint als eerste met een perfecte systeembasis. Dat is de match tussen luidsprekers en versterkers via de kabels en vervolgens de plaatsing in een goede akoestiek. Als dat echt klopt kun je na gaan denken over de bron. Je kunt daarmee opschalen in kwaliteit. Van mp3 tot een machine die stereo draait vanaf een 1 inch tape met 30ips. Maar, je weet dan zeker dat elke aangesloten bron altijd de maximale kwaliteit laat horen.

Wat direct opviel, tijdens de eerste tonen, is dat de Forza’s extreem homogeen klinken. Het was een enkel samenhangend geluid, zonder dat de indruk bestaat naar een aparte tweeter, midrange en woofers te luisteren. Feitelijk een perfecte puntbron. De AR-set klinkt allesbehalve warm en heeft geen uitgesproken ‘buizengeluid’. Maar, de charme van buizen, in de vorm van een soort toegevoegde verdiepende harmonische inhoud, kwam hier aangenaam naar voren. Wat ook opvalt is dat alle eigenschappen die onderdeel zijn van de ‘perfecte’ weergave aanwezig zijn, maar op een samenhangend en integraal en wellicht bescheiden level.

Dat betekent dat er geen eigenschappen uit de bocht vliegen die de aandacht op zichzelf vestigen. Zoals bekend van buizenversterkers is de midrange glorieus en verlies je enige drive aan de frequentie-uiteinden. Het laag is subliem, maar het is geen solid state laag. Ook is er een ervaring van iets softer hoog. De Forza’s zijn daarin gewoon ‘totally revealing’. Ze laten gewoon genadeloos horen wat erop aangesloten is.

Hoewel de set in deze configuratie natuurlijk al een niveau bereikt waar de meesten alleen over kunnen dromen, zou je vanuit het standpunt van een studio-technicus of muzikant op kunnen merken dat er een nog iets realistischer geluidsbeleving mogelijk zou kunnen zijn. Maar, to be fair, er zullen ook muziekliefhebbers zijn die met deze set gelukkig kunnen zijn. Bij Rhapsody hebben ze er in ieder geval alles aan gedaan om deze systeem match zo goed mogelijk te krijgen.

Intermezzo bij Reference Sounds

Op uitnodiging van Michael Huigen en de hier op de foto gezette Brandon Lauer kon uw auteur bij Reference Sounds luisteren naar dezelfde AR-set, maar dan aangesloten op de Wilson Alexx V.  Zo’n Wilson is geen pussy die je even plaatst en dan kun je luisteren. Wilson heeft een focus op time alignment en het vergt enige inzet en kennis om zo’n luidspreker fase lineair in te regelen. Denkend aan de systeem basis vormde de AR-Wilson combinatie een super match. Dat vraagt dan meteen om broncomponenten van een hoog niveau.

Reference Sounds heeft de set daarom voorzien van een dCS-converter. Kennelijk zijn de Wilson luidsprekers makkelijker aanstuurbaar door de potente AR-versterkers, want er klonk een fenomenaal laag met een geluid dat veel upper ambiance liet horen en een soundstage die niets aan de verbeelding overliet. Wat indrukwekkend is, is de vulling van die stage. Met de juiste opname staat er echt een dichte en gevulde muur van geluid.

Op elke locatie binnen de soundstage is dan wel iets te beleven. Kleine geluidjes, dynamische contrasten en details die de aandacht vragen en bijdragen aan de immersive experience die dit systeem presenteerde. Je gaat dan in een toestand van uiterste, door het systeem getriggerde, geestverruiming naar huis, met duizend onopgeloste vragen en je blijft vervolgens dagen uit de buurt van je oude Kenwood-setje.

Opnieuw naar Rhapsody

Zoals gebruikelijk bij Rhapsody wordt daar ook geëxperimenteerd met verschillende systeem matches. Alfred had al aangegeven dat de Forza een solid state aansturing erg kan waarderen. Die kwam in de vorm van een complete CH Precision set. De ‘10-serie’ (L10 Dual Monaural Twin-Chassis Line Preamplifier en M10 Twin-Chassis Power Amplifier). Ook het frontend werd samengesteld uit CH Precision componenten. Daarnaast de DÖHMANN Helix One MK2 draaitafel.

CH Precision werd opgericht door Florian Cossy en Thierry Heeb. Beide heren komen van Goldmund. Het doel van CH Precision is duidelijk. Namelijk audiocomponenten ontwerpen die het originele signaal zo min mogelijk aantasten. Bestaande technieken krijgen dat niet helemaal voor elkaar, vandaar dat het bedrijf een aantal nieuwe benaderingen heeft bedacht. De M10 is een potente eindversterker die uit twee chassis bestaat en die wegen opgeteld zo’n 131 kilo. In 8 Ohm levert deze stereoversterker 550Watt per kanaal. Belangrijker is dat de M10 kennelijk een ijzersterke grip heeft op de Forza’s. Deze eindversterker klinkt neutraal en is totaal in controle. De CH Precision set vormt een zeer goede match met de Forza.  

Luisteren

De sets die Rhapsody door het jaar presenteert bieden allemaal een zeer hoog niveau. Niet alleen setjes met een astronomisch prijsniveau, maar ook combinaties die voor een bescheidener investering veel muziekplezier kunnen bieden. De focus met al die sets is dat het zo live en realistisch mogelijk moet klinken. Dat is het ultieme doel van high end audio.

Zonder andere sets tekort te doen, is uw auteur dit jaar erg getroffen door de performance van de MBL 101 X-treme Omnidirectional loudspeaker en recent door de Forza, aangestuurd door de CH Precision set. Dit niveau van weergave hoort bij het beste dat mogelijk is. Maar, zowel Harry, Martin als Lorenzo gaven aan dat je als luisteraar ook veel ervaring moet hebben om de, soms subtiele, kenmerken van zulke systemen waar te nemen en te kunnen waarderen. Het is een groeipad, maar dat is het leuke van de hobby.

Je haalt ook niet in een halfjaar je zwarte band. Ook de investering in zo’n systeem is voor sommigen van ons wat verder verwijderd dan de dichtstbijzijnde ster. Als je denkt aan mogelijke klanten gaat het al gauw over royale erfenissen, koele Martini’s, zomers bivakkeren in The Hamptons, een chique interieur met Chesterfields, een butler, even flink shoppen in Bond Street en de obligate SUV om de Welsh Corgies of Huskies uit te laten. Zo’n setje Forza’s is dan een mooie completering van deze lifestyle.

Mooie dame

Ondergetekende ontmoette enkele weken geleden een jonge dame. Vervolgens stond ze voor me, op een afstandje van pakweg 3 meter. Ze speelde op een Pietro Guarneri viool uit 1725. Dat was een ongelooflijke ervaring. Niet alleen vanwege de muziek, maar die viool klinkt fenomenaal. Zo’n enorm rijke en diepe klank in de middenregisters. Dat geluid zet zich dan muurvast in je geheugen en blijft een soort eeuwigdurende referentie. Daar werd direct mee gelinkt tijdens de eerste luistersessie met de Estelons. Er draaide toen een track met een viool, waardoor direct de verschillen duidelijk werden met de Guarneri, maar hoe dan ook een enorme herkenning ontstond met die live-performance. Want het Estelon systeem met CH Precisions klinkt ongekend live. Het is alsof je in de studio bent en de band staat voor je. Vervolgens word je in die ruimte opgenomen vanwege de zogenaamde ‘upper ambiance’.

De beste systemen presenteren de hele akoestische omgeving van de opnamelocatie. Dat is iets anders dan een soundstage, waarin alle geluidjes ruimtelijk gespreid zijn. De weergave van de hele akoestiek, met alle subtiele cues en details is iets dat niet alle systemen kunnen. Die omgeving en ook de geluiden van stemmen en instrumenten komen vanuit de absolute stilte. Dat wordt wel eens een black background genoemd, maar die is hier wel sterk aanwezig. De ruimtelijke afbeelding doet ook bijzondere dingen.

Dat viel op terwijl er een track werd gedraaid van Rembrandt Frerichs. Het leek alsof de studioruimte achter de luidsprekers echt rechthoekig was, inplaats van een boogje dat veel systemen achter de luidsprekers toveren. De piano stond ook echt op de vloer, inplaats van op enige hoogte te zweven. De soundstage was ook enorm diep en breed. Met AR bleef het beeld tussen de luidsprekers. Met CH Precision werd het beeld zo breed als de luisterruimte. Ook de andere instrumenten op de Frerichs  opname maakten een soort contact met de vloer. Daarnaast biedt het systeem een enorme rust. Het is al genoemd dat de integratie subliem is. Er is een enkele muur van geluid, zonder dat deze afkomstig lijkt te zijn van de luidsprekers of de individuele drivers. Er is totaal geen kleuring in het systeem. De balans is perfect en het laag hoort bij het beste laag dat je kunt wensen. Heb dat afgelopen jaar alleen gehoord bij het L’Acoustics Syva systeem en de MBL. Het laag gaat diep, is subliem in balans, tunefull en kent geen grijntje uitslingering. Het levert ook geen walm op van ongecontroleerd en dik laag.

Er is uiteraard nog veel meer te vertellen over de Forza. Tijdens de laatste luistersessie draaide Harry de nieuwe release van Kind of Blue, op Analogue Productions. Vanaf de Helix One werd je letterlijk getransporteerd naar Columbia's 30th Street Studio in New York op 2 maart en 22 april 1959. Hier valt weer het enorme realisme op. Maar ook dat de band daar op de studiovloer staat en als fysiek object een zeker gewicht heeft.

Veel hifi-systemen presenteren de muziek als een soort ijl en massaloos in de lucht hangend gebeuren. De Forza geeft het muzikale gebeuren een zekere grijpbare massa. Moet hier trouwens nog uitzoeken welke Kind of Blue release nou het beste klinkt. De nieuwe AP-uitgifte of de MFSL dubbel elpee op 45 toeren. Maar, het Forza-CH Precision systeem klinkt ongekend realistisch en komt daarbij dicht in de buurt van de spreekwoordelijke holy grail. Er zijn van die momenten in het leven dat je echt toe bent aan dit soort prestaties.

Epiloog

De Estelon Forza hoort bij de beste luidsprekers die beschikbaar zijn. Het is een cost no object weergever die volledig vanuit performance en design requirements is ontworpen. Een ander verhaal dan producten die vanuit de focus van investeerders worden gebouwd. Het hele avontuur toont ook weer eens aan dat het niet volstaat om gewoon een aantal componenten met een hoog prijskaartje bij elkaar te smijten. Geen probleem als je gewoon geluid wilt. Maar, in het streven van een zo natuurlijk en realistisch geluidsbeeld is de match van fundamenteel belang.

Meer weten over deze bijzondere speakers? Lees dan de interviews met het team op de volgende pagina!