REVIEWShure

Review: Shure Aonic 50 - luxe op je hoofd

Jamie Biesemans | 30 juli 2020 | Shure

SAMENVATTING

De Aonic 50 is zonder twijfel een premiumprijs waardig. De afwerking is top-notch, het design is tijdloos en praktisch, en de geluidskwaliteit is zeer goed. Het iets hogere gewicht is een van de weinige kritieken we op de koptelefoon 50 kunnen afvuren. Ja, en de hogere prijs natuurlijk.

PLUSPUNTEN

  • Ademt kwaliteit uit
  • Zeer comfortabel
  • Uitstekende geluidskwaliteit
  • Effectieve, bijna-ruisvrije noise-cancelling
  • Hardwareknop voor NC
  • Ondersteuning voor LDAC en aptX HD

MINPUNTEN

  • Hogere prijs
  • Niet opvouwbaar
  • Equalizer enkel voor lokale muziekbestanden

Op zoek naar een noise-cancellinghoofdtelefoon met de beste prestaties? In de hoogste klasse is er alweer een optie bijgekomen: de Aonic 50. Deze luxueuze koptelefoon pronkt met topcomfort en de knowhow van Shure, een grote naam uit de studiowereld.

In de pro-wereld is Shure een naam die klinkt als een klok, onder meer omdat sommige van hun microfoons zeer geliefd zijn bij heel wat artiesten en studiotechnici. Voor Jan met de pet had het Amerikaanse merk ook producten, zoals cartridges voor draaitafels en hoofdtelefoons, maar de laatste jaren lag de focus toch bij professionele gebruikers. Met de nieuwe Aonic-reeks komt daar weer verandering in. We bekeken een tijdje terug al de Aonic 215, draadloze in-ears op basis van de bekende Shure SE215. Een troef bij deze in-ears was bovendien dat ze modulair en duurzaam zijn gebouwd. Als de oortjes zelf versleten zijn, kun je ze loskoppelen van het draadloze gedeelte en er nieuwe aan bevestigen. Of ze upgraden met de SE425 of SE846. Het is een optie die je bij geen enkele concurrent vindt.

In deze review bekijken we de Aonic 50. Het is een draadloze over-ears headset met ruisonderdrukking uit de premiumklasse. Er wordt dus niet gespeeld op een scherpe prijs of good enough-prestaties. Je betaalt 399 euro (en zelfs 429 euro in België) voor deze knappe hoofdtelefoon, waardoor deze Shure zichzelf positioneert tegenover de allerbeste toestellen van dit moment. Is de Shure Aonic 50 beter dan de Bose NCH 700, Sony WH-1000XM3 (binnenkort verschijnt de XM4) of de Denon AH-30GC? Shure – die voor deze koptelefoon muzikant/producer Adam Levine op de schouder tikte – denkt van wel.

Leuk om te bezitten

Marketeers zeggen dat die eerste seconden als je een product uit zijn doos haalt cruciaal zijn om een pride of ownership-gevoel te ontwikkelen. Het uitpakken moet kwaliteit uitstralen. Iemand bij Shure heeft goed opgelet tijdens de les, want de grote ronde doos (die de koerier noodgedwongen in een immense vierkante doos afleverde) maar vooral de koptelefoon zelf geven een positieve indruk.

De Aonic 50 maakt een uitstekende eerste indruk, dankzij een design dat premiummaterialen combineert met een sierlijke metalen beugel. Maar het is meer dan een indruk. Als we de koptelefoon bepotelen, valt de solide bouw meteen op. De dubbele scharnieren die de drivers goed op oren laten aansluiten zijn wat stroef en compleet stil bijvoorbeeld. De verstelbare hoofdband is wat losser maar verschuift niet snel naar een andere stand. Wringen en sleuren kan zonder angstaanjagend gekraak. Verrassend genoeg kan de Aonic 50 niet opgevouwen worden, wat deze koptelefoon voor sommige pendelaars minder interessant zal maken. Het verklaart meteen de grotere verpakking. De meegeleverde case is toch een stuk groter dan bij vele rivalen.

Lekker comfortabel

De metalen beugel in een mat afgewerkt metaal complementeert fraai de matzwarte kunststof die elders op de Aonic 50 is toegepast. Neem er de dikke oorkussens en heel dikke kussens aan de binnenkant van de hoofdband bij, en je spreekt over een zeer gelikte koptelefoon die er ook echt uitziet als een koptelefoon uit de premiumklasse. Er is ook een donkerbruine uitvoering die er eveneens knap uitziet.

De Aonic 50 is solide gebouwd en geeft een duurzame indruk. De kostprijs voor dit alles is wel een hoger gewicht van 334 gram. Hiermee is de Shure-koptelefoon meteen een stukje zwaarder dan de Sony WH-1000XM3 (225 gram) en de Bose NCH 700 (254 gram). Ook de Denon AH-GC30 (287 gram) is lichter. Dat merk je meteen als je een van de kerels in één hand neemt en de Shure-headset in het andere. Maar is de Aonic 50 te zwaar? Dat nu ook niet. Door de goede gewichtsverdeling en comfortabele kussens konden we het uren dragen zonder er last van te hebben. Ben je wel iemand die de aanwezigheid van een koptelefoon op je hoofd lastig vindt? Dan is het misschien wel iets om rekening mee te houden.

Een verschilpunt met de lichtere modellen is de Shure-koptelefoon echt aanvoelt als een hoofdtelefoon, meer zoals een bekabelde over-ear model die je in een studio zou gebruiken. De Aonic 50 zit bovendien ‘net goed’ vast op je hoofd, zodat je het tijdens het pendelen kunt gebruiken. Als je door de vertrekhal moet hollen om tijdig de veranderde gate te bereiken, zal de Shure netjes op je hoofd blijven.

Los van dat relatieve gebrek vinden we de Aonic 50 een van de comfortabelste NC-koptelefoons van dit moment. Als we echt een favoriet zouden aanwijzen, geven we een lichte voorkeur aan de DALI IO-6 en de Sennheiser Momentum 3 Wireless. Maar de afstand met die toppers is heus niet zo groot.

Vlotte bediening

Net zoals de meeste rivalen kun je de Aonic 50 bedienen via toetsen op de onderkant van de rechterdriver én via een app. De bediening via de knopjes op de tast gaat vlot, dankzij een doordacht design. De volumeknop bestaat uit twee delen (plus en min), gescheiden door een derde knop met een goed voelbaar uitsteeksel. Deze derde knop pauzeert muziek, toch als je hem één keer indrukt. Door twee of drie keer snel te drukken kunnen je verspringen in een playlist, lang drukken activeert de stemassistent van je smartphone. Andere knoppen zijn ver weg gepositioneerd zodat je niet gauw iets verkeerd indrukt.

Dat je kunt schakelen tussen noise-cancelling aan en uit en een derde omgevingsgeluidstand via een schuifknop vinden we een plus. Als je in de volle hectiek van het pendelen snel iets wil veranderen gaat dat veel sneller met zo’n knop dan via meerdere keren tikken op een touchpad of iets dergelijks. Klik en je hebt de gewenste stand.

De Play-app (iOS en Android) die bij de Aonic 50 hoort is dezelfde als bij de Aonic 215. Het is de moeite om te installeren om firmware-updates binnen te trekken, maar is verder geen absolute must. Er zijn twee redenen om het wel te doen: je kunt in de app bepalen hoeveel geluid van rondom je te horen is als de Omgevingsmodus geactiveerd is en je kunt de klank aanpassen via een equalizer. Shure voorziet een aantal presets, maar je kunt ook via een uitgebreide equalizer zelf aanpassingen maken. Helaas voor wie de klank een beetje wil tunen via deze app: de equalizer werkt enkel als je lokale muziekbestanden afspeelt via de Play-app zelf. Luister je via Spotify of Apple Music? Dan werkt de equalizer niet. Het is beetje een rare lacune, hopelijk past Shure dat ooit wel aan. Je vindt natuurlijk in de meeste speler-apps wel een eigen equalizer, maar bij het beluisteren via streamingdiensten zou het nuttig kunnen zijn.

Actieve noise cancelling

We hebben recent een aantal goedkopere NC-koptelefoons getest, zoals de Skullcandy Crusher ANC (review binnenkort) en de Philips PH805. Die presteren beide goed voor hun prijs, maar een ding valt dan altijd op. Noise-cancelling produceert altijd een beetje ruis als er geen muziek speelt en je in een stillere omgeving vertoeft (en daarom is het ook niet zo erg). Maar bij die goedkopere toestellen is de ruis veel merkbaarder dan bij duurdere modellen, wellicht omdat er met meer microfoons wordt gewerkt en met betere NC-chips. De Shure is zo goed als stil.

Dankzij de dikke oorkussens en iets hogere oordruk wordt buitengeluid passief (dus met ruisonderdrukking uitgeschakeld) al heel goed geëlimineerd. Dat vinden we goed, want actieve noise-cancelling kan maar een deel van het lawaaiprobleem aanpakken. NC is vooral effectief tegen lagere frequenties.

We testen de Aonic 50 met een video op YouTube die we altijd gebruiken, van een vier uur durende treinrit door een sneeuwstorm, afgespeeld op max volume. De noise-cancelling op de Shure elimineert een groot deel van het lawaai, al blijft er nog stuk van het rolgeluid over de sporen aanwezig. De klasseleidende Sony is toch nog een stuk stiller. Toch zijn de prestaties van de Aonic 50 goed te noemen; omgevingslawaai daalt naar een voldoende laag niveau dat je ongestoord muziek kunt beluisteren of een film kunt meepikken via Netflix. We keken verder naar de ‘Old Guard’ op Netflix, en waren snel zo met onze aandacht bij deze film dat we het stukje resterende lawaai niet meer hoorden.

De muzikale prestaties van de Aonic 50 vallen in de smaak. De klank is mooi in balans, zonder overdreven opgepompte bassen of een ontbrekend hoog. Het is fijn luisteren naar de retropop van Sofia Portanet op ‘Menschen Und Mächte’ – een muzikale teletijdmachine richting Berlijn anno 1985, schatten we. De analoge synths bij dit nummer en andere nummers op het album ‘Freier Geist’ klinken lekker vet, zalig. Er is ook niets mis met de realistische klinkede pianotonen bij ‘Your Freedom is the End of Me’ van Melanie De Biaso, en de stem van de Carolo zweeft ijl in de lucht. Deze triphopachtige track is heel ruimtelijk en sfeervol, net zoals ‘Gold Junkies’ die er op volgt, wat op een audiofiele open hoofdtelefoon heel knap kan klinken. Geen enkele NC-koptelefoon kan dat vanwege het gesloten ontwerp echt evenaren, maar de Aonic 50 doet wel zijn best. De Shure-tuning maakt hem geschikt voor heel wat genres, ook iets lastig als het betoverende koorzang en strijkerswerk van de TrondheimSolistene op ‘Magnificat’, die op de Shure nog veel van zijn meeslepend karakter behoudt. Indrukwekkend: het kerkorgel op ‘Quia fecit’ duikt laag en behoudt zijn zuiverheid, zodat het echt trilt in je oor.

De ondersteuning voor de betere Bluetooth-codecs LDAC en aptX HD helpen bij de betere weergave, toch bij een recenter Android-toestel. Met een iPhone of iPad val je terug op AAC. Voor onze tests gebruiken we een Huawei P30 Pro en een LG GX8; beide verbinden met LDAC (bij de LG moet je daar wel expliciet voor kiezen in de Bluetooth-instellingen).

Conclusie

De Aonic 50 is zonder twijfel een premiumprijs waardig. De afwerking is top-notch, het design is tijdloos en praktisch, en de geluidskwaliteit is zeer goed. Het iets hogere gewicht is een van de weinige kritieken we op de koptelefoon 50 kunnen afvuren. Ja, en de hogere prijs natuurlijk. Het is niet dat de Aonic 50 zijn prijskaartje niet waard is, maar je hebt nu eenmaal een aantal concurrenten die toch wat goedkoper zijn. Let wel: ervaring leert dat NC-koptelefoons vaak na hun introductie goedkoper te vinden zijn. Met zijn autonomie van 20 uur is de Shure een van de betere leerlingen van de klas.

Shure Aonic 50
399 euro | www.shure.com
Beoordeling 4,5 op 5


EDITORS' CHOICE