Als muziekliefhebber kan je er bijna niet omheen. Het lijkt namelijk dat er in 2016 wel erg veel muzikale en artistieke talenten het heden voor het eeuwige hebben verruild. Waarna de verkopen van de muziek van zo'n artiest ineens flink toenemen. De een z'n dood...
We hebben afscheid mogen nemen van echt grote artiesten, zoals David Bowie, Prince, Leonard Cohen, Leon Russell, Toots Thielemans, Rick Parfitt en (zeer recent) George Michael. Maar ook van producenten zoals Rudy van Gelder of George Martin. Nee, 2016 was geen vrolijk jaar voor de muziekliefhebber. Maar eigenlijk ook niet voor de mensheid... Want 2016 was ook het jaar waarin we elkaar als mensen steeds minder liefhadden. Onderbuikgevoelens krijgen in de politiek, op straat en op social media steeds meer de overhand en de hardste schreeuwers gaan voor de grote massa die zich niet aan onzinnige discussies waagt. De populisten spinnen er garen bij, zo bleek maar weer in Amerika. Om over individuen en groeperingen die menen anderen hun wil, religie of overtuiging op te kunnen leggen maar te zwijgen.
Waarom deze elegie voor de maatschappij? Welnu: er is een oplossing. En dat is muziek. Muziek verbroedert, geeft mensen de kans zich te uiten, laat emoties op een goede manier loskomen en vooral: muziek geeft rust. Dus luidt mijn wens voor 2017: respecteer elkaar en luister meer naar muziek. Ongeacht het genre, de artiest of zelfs het format. Als we dat met z’n allen doen, zal de wereld er een stukje mooier van worden. Bijvoorbeeld met deze fraaie boxsets.
SAXON - THE VINYL HOARD (Demon - 8 LP box set)
Nu vinyl nog steeds een grote hit blijft, krijgen diverse albums en live-albums een herpersing of een eerste uitgave op ‘zwart goud’. De Britse heavy metalband Saxon draait ook nog steeds mee en heeft inmiddels vele albums uitgebracht, gevolgd door evenveel tours. Demon Records gaf vier live albums een ‘box set treatment’, die The Vinyl Hoard werd gedoopt. The Vinyl Hoard is een fraaie box set om te zien, met daarin maar liefst vier dubbel-LP’s die in goudkleurig vinyl zijn uitgevoerd. Saxon, ייn van de oude bands die aan het roer stonden van de New Wave Of British Heavy Metal-stroming, bestaat nu nog steeds en heeft in de loop der tijd al veel albums en concertregistraties uitgebracht. En hoewel de band nooit helemaal de faam en status van genregenoten Iron Maiden heeft verworven, heeft Saxon wel degelijk bestaansrecht gehad en veel rockfans over de wereld verblijd met hun muziek. De vier dubbel-LP’s die voor The Vinyl Hoard van fraai artwork zijn voorzien, behelzen concertregistraties van The Dogs Of War Tour (1995), The Lionheart Tour (2004), A Night Out With The Boys (2005) en het optreden op het Rock Sound Festival (2006). Niet echt uit de hoogtijdagen van de NWOBHM-stroming, maar voor fans van Saxon met een voorliefde voor vinyl nog steeds te genieten.
De bronnen voor de op 180-grams vinyl uitgebrachte live-spektakels waren eerdere digitale releases: The Eagle Has landed I & II en de dvd To Hell And Back. Van elke tour werden verschillende podia als bron gebruikt voor de definitieve uitgaven, wat ook leidt tot diversiteit in klank en weergave. En die weergave mag niet altijd even fraai heten: het eerste en derde album klinken wat rommeliger, de tweede is duidelijk in de studio bewerkt en de laatste dubbelaar houdt het midden tussen de andere drie. Natuurlijk komen sommige tracks meermaals terug tijdens de concerten, wat de fan wel een leuke keuze biedt. En daar is niets mis mee, want Solid Ball Of Rock, Dogs Of War, Wheels Of Steel en Backs To The Wall zijn tijdloos. Peter Byford en consorten zijn een waardevol onderdeel van de rockgeschiedenis en de band is daar op de podia hoorbaar trots op. En terecht. Deze boxset zal de echte fan aanschaffen zonder erover na te denken. Al was het maar om de collectie compleet te hebben. Zoals Saxon zelf zegt: Play it loud, proud and heavy!
KEITH JARRETT - A MULTITUDE OF ANGELS (ECM - 4 CD box set)
Pianoheld Keith Jarrett werd in de jaren negentig van de afgelopen eeuw overvallen door een vervelende ziekte. Die ziekte werd hem na 1996 teveel, want in de twee daaropvolgende jaren werd het helemaal stil om de pianist. ECM brengt nu de box set A Multitude Of Angels uit. Op dit vierluik zijn verschillende concerten van de meester uit die periode te horen, die niets minder dan spiritueel van aard zijn.
Keith kreeg uiteindelijk de diagnose te horen die verklaarde waarom hij altijd compleet uitgeput en continu misselijk was. Hij leed aan chronisch vermoeidheidssyndroom. De ziekte sloop in de jaren negentig Jarretts leven binnen en maakte het de artiest vrijwel onmogelijk om een concert zonder onderbrekingen te kunnen geven. De laatste concerten die Keith gaf zonder pauzes in te lassen vonden plaats in oktober 1996, in vier Italiaanse steden. Gewapend met alleen zijn Sonosax DAT-recorder speelde Keith Jarrett vier avonden in Modena, Ferrara, Torino en Genova. Twee sessies per avond, met ongeveer 45 minuten speeltijd per concert, eventuele toegiften uitgezonderd. Het publiek, dat door Jarrett in zijn eigen liner notes als grote steun werd omschreven, wist niets van z’n aandoening en de artiest teerde puur op de laatste krachten die hem restten, de piano, de keuze voor onvervormde microfoons, zijn manager, zijn toenmalige vrouw Rose Anne en zelfs uit de ziekte zelf...
Het maakt A Multitude Of Angels speciaal. Zelden klonk Jarrett solo zo gepassioneerd, kwamen de energieכn die hem in de jaren zeventig groot hadden gemaakt zo fraai samen met de langgerekte verkenningen en spanningsbogen die de concerten en Keiths concerten van de jaren negentig behelsden. Of het daadwerkelijk engelen waren die hem de kracht gaven om door te gaan waar anderen de spreekwoordelijke handdoek allang in de ring hadden geworpen weet ik niet, maar ze stralen zoveel positieve energie en ver jning uit dat het een lust voor het oor is. Jarrett speelde volkomen onvoorspelbaar, putte voor zijn concerten inspiratie uit het werk van - hoe kan het ook anders - G.I. Gurdjief, Bach, Ives, Debussy en natuurlijk ook het Great American Songbook. Verder wordt de luisteraar getrakteerd op jazzy interpretaties van wereldmuziek, gospel en zelfs blues. De langgerekte improvisaties beklijven, de ongelooflijke kracht die Keith Jarrett uit het niets wist te putten en de constante geluidskwaliteit waarin elke aanraking van toets, pedaal en podium (als percussie klinkt) geven A Multitude Of Angels een spirituele tint, of je nu in engelen gelooft of niet.
