Het laatste deel van de recensies van de Best Audiophile Voices-reeks betreft de voorlaatste uitgave binnen de serie. Op de zesde editie van de audiofiele discs ging men terug naar de basis. Dus is de sampler enkel gevuld met vrouwelijke vocalen, terwijl de muzikale invulling weer wat naar de achtergrond moest treden. Met Japanse precisie reproduceert de disc de opnames op hoogoplossende wijze.

Best Audiophile Voices VI is gevuld met vijftien tracks, die de vrouwelijke stemmen en puristische weergave wederom hoog in het vaandel hebben staan. Ook het zesde deel van de samplerserie is geperst op XRCD2, na een veelzijdige en audiofiel verantwoorde behandeling om zoveel mogelijk resolutie uit de originele opnames te halen. Wederom geschiedde dit bij het Japanse JVC, waar Tohru Kotetsu onder de –ongetwijfeld strenge- supervisie van Shizuo Nomiyama zorgde voor de masterversie voor dit medium.

Op dit zesde deel uit de Best Audiophile Voices XRCD’s zijn weer bekende stemmen te horen. Het spits wordt afgebeten door Lydia Gray, met een vrij sterke vertolking van het Elton John nummer Sorry Seems To Be The Hardest Word. Geen origineel nummer om te coveren, maar wel goed uitgevoerd. Ook Salena Jones en Eva Cassidy zijn weer van de partij, met respectievelijk A Song For You en Tenessee Waltz. Vooral het laatste nummer is een verademing en biedt de showbezoekende audiofiel wellicht inzicht in het bredere oeuvre van de te vroeg gestorven zangeres die altijd maar anoniem wilde blijven.

Sommige tracks op Best Audiophile Voices VI lijken echt gemaakt te zijn om een hifiset op vocale prestaties te testen, want de door Keri Noble vertolkte versie van Auld Lang Syne komt nogal klinisch op de luisteraar over. Net als People Get Ready door Mary Ann Hurst en Spanish Harlem uit de knappe keel van Rebecca Pidgeon. Leuker en vooral makkelijker om ook van te kunnen genieten, is de track Longer van Emy Fujita, waar de emotie meer doorklinkt en de muziek een betere rol krijgt toebedeeld. 



Ook Regina Velasquez’ versie van de door Dan Fogelberg geschreven track Leader Of The Band is een verrijking van deze sampler. Hoewel het voor Azië kenmerkende geluid duidelijk naar voren komt, klinkt de track romantisch en bij vlagen zelfs spannend door de opbouw. Lieflijk, bijna Disney-waardig en toch innemend. Pamela Luss met Houston Person vervoeren met de Carole King cover It’s Too Late. De afsluiter van dit Best Audiophile Voices deel is een van de fraaiste en meest verrassende nummers op het album. De zwoele vocalen van Niki King weten samen met een warme snarendeken van Spartacus/ The Look Of Love een sensueel geheel te maken dat je naar meer doet verlangen…



Het moge duidelijk zijn dat, wellicht afgezien van de laatste track op Best Audiophile Voices VI, er met de reeks nog steeds niet wordt gemikt op een groot publiek. Best Audiophile Voices is een nicheproduct en blijft daar trouw aan. Dat ook op dit zesde deel de geluidskwaliteit van hoog allooi is spreekt voor zich. Die naam heeft JVC en Premium Records wel hoog te houden, waarin ze ook slagen. Wie volle spanning of vernieuwing zoekt kijkt verder, wie graag naar vocaal referentiemateriaal luistert of zoekt naar zeer ontspannen (achtergrond-) muziek mag deze sampler als aanbevolen beschouwen.

Muziek: 7 ½
Klank: 9
Label: Premium Records
Speelduur: 58:59 minuten

Lees ook de review van Best Audiophile Voices II en Best Audiophile Voices IV.