Toen in maart 2009 het nieuws naar buiten kwam dat Sooloos was overgenomen door Meridian ging er een golf van opwinding door de hifiwereld. Insiders wisten natuurlijk al dat de bedrijven zo`n twee jaar eerder een vriendschappelijke samenwerking waren begonnen die gebaseerd was op groot wederzijds respect voor elkaars producten, en een gevoel van ideologische verbondenheid.
Want hoe zeer de typisch Engelse Meridian oprichter Bob Stuart, met zijn bijna stereotype klassieke uitstraling en stiff upper lip zo op het oog ook verschilt van de dynamische New Yorkers Enno Vandermeer en Danny Dulai van Sooloos, zo groot is de overeenkomst in de manier waarop hun bedrijven een excellent product nastreven. Op uitnodiging van importeur Viertron toog ik naar Barendrecht om dit `nieuwe` systeem uitgebreid te besnuffelen.
Geschiedenisles
Meridian vaart al sinds de late jaren 70 een succesvolle eigen koers door de innovatieve denkbeelden van oprichters Bob Stuart en Allen Boothroyd, die onder anderen resulteerden in de eerste echte high-end cd-speler, het eerste goed werkende multiroom systeem, en de eerste actieve digitale luidspreker. Meridian is altijd een merk geweest dat zich in de hogere kwaliteitsregionen van de markt bewoog. Geen dozenschuivers die om de 8 maanden een nieuwe productlijn op de markt gooien, maar briljante muziekliefhebbers die hun langlopende ontwerpen optimaliseren voor een zo goed mogelijke muziekbeleving.
Het aanzienlijk jongere merk Sooloos is in 2001 ontstaan uit de behoefte van de ontwerpers aan een intuïtief te bedienen en daardoor zeer gebruiksvriendelijke muziekserver. Grote gedigitaliseerde muziekcollecties waren destijds vrijwel alleen te ontsluiten via een computerachtige gebruikersomgeving, met eindeloze, onoverzichtelijke lijsten en nauwelijks te indexeren, laat staan te benaderen metadata.
Toen de merken een paar jaar geleden met elkaar in aanraking kwamen op de CES in Las Vegas was al snel duidelijk dat de overeenkomsten in bedrijfsfilosofie vele malen groter waren dan de verschillen, en er ontstond een warme vriendschap. Sooloos was er in geslaagd om een uiterst overzichtelijke en daarom voor iedereen te begrijpen user-interface te maken op basis van een groot (17 inch) aanraakscherm. Ook de fysieke gegevensopslag hadden ze goed voor elkaar, met server-grade harde schijven, en ventilatorloze (en dus doodstille) behuizingen die op slimme wijze van in het design geïntegreerde koelribben gebruik maakten. De bottleneck (voor zover je daar van kon spreken) zat hem in de geluidskwaliteit, die eigenlijk net niet op het niveau was van wat je van zo`n gesofisticeerd systeem kon verwachten.
Omdat Meridian daar nu juist erg veel verstand van heeft lag het voor de hand dat ze een handje toestaken, en die samenwerking was eigenlijk zo logisch, en verliep zo goed, dat uiteindelijk besloten werd om Sooloos in te lijven.
