De aftrap van de theatertour van Jan Douwe Kroeske`s 2 Meter het Theater In vond plaats in Zwolle, in het uiterst sfeervolle Odeon Theater. Aan het concept is veel denkwerk vooraf gegaan, en dat was te merken aan alles.
Dat Jan Douwe een uitstekend presentator is kan niemand de afgelopen 22 jaar zijn ontgaan, maar het was toch, zoals hij zelf zegt, “een enorme gok” om het succesvolle concept van het programma te transformeren naar een theatershow met publiek. Want die directe interactie met een aandachtige zaal is toch andere koek dan de relatieve afstandelijkheid van een presentatiemicrofoon in een radiostudio. Echter, vanaf het eerste moment had Jan Douwe de zaal in zijn zak. Zijn opkomst met plastic tasje van een hippe modeketen wekte enige verbazing, maar al snel bleek daar de promo-cd oogst van de afgelopen week in te zitten. Die had hij meegenomen ter illustratie van de redactionele werkwijze van het 2-meter team. Het schiften van interessante bandjes uit de enorme toevloed aan materiaal is een taaie klus.
(tijdens de soundcheck in het fraaie theater)
Al snel was het genieten geblazen van het eerste muzikale fragment. Tweeëntwintig jaar geleden kwamen de gebroeders Finn uit Nieuw-Zeeland (van het toen nog onbekende bandje Crowded House) op promotournee naar Nederland, en via allerlei omwegen ontstond het idee om hen “iets met een gitaar” te laten doen in de studio. Na uitzending van de opname werd Jan Douwe met spoed ontboden bij de telefooncentrale van de VARA want het had, zoals dat heet, roodgloeiend gestaan. En al snel bleek het een gouden concept te zijn. Een zeer lange reeks van briljante muzikale momenten, gedenkwaardige ontmoetingen en emotionele gebeurtenissen volgden, die tot een archief van meer dan 1400 sessies uitgroeiden.
En uit dat enorme archief aan geluid en beeld selecteerde Jan Douwe een aantal van zijn favorieten om het verhaal te ondersteunen. Vaak met een lach (hij kan zeer smakelijk vertellen, en weet op subtiele wijze een aantal geweldige “running gags” in te bouwen), en soms ook met een traan (een letterlijk bijna dodelijk vermoeide Kurt Cobain of Elliott Smith, of het afscheids-voicemailtje van Adrian Borland van The Sound een paar uur voor hij zichzelf van het leven beroofde).