De Hothouse Flowers, bestaan die nog? Dat is niet een vraag die ik zelf bedacht, maar wel degene die bij Google onder ‘meest gestelde vragen’ te vinden is – als je op de band zoekt. Maar ja, ze bestaan nog. De band toert momenteel zelfs door Engeland. In het verleden waren ze driemaal te gast bij de Twee Meter Sessies van Jan Douwe Kroeske. Het beste van die opnames is nu uitgebracht op vinyl, in het kader van het openen van de schatkamer.
Hothouse Flowers
Voor de Ierse band Hothouse Flowers heb ik altijd een zwak gehad. Dat komt vooral door de concerten die ik bezocht. Dat waren er niet eens veel: twee om precies te zijn. Maar die waren wel allebei zeer bijzonder te noemen en staan in mijn geheugen in de rubriek ‘magisch’ ondergebracht. De albums die de band heeft uitgebracht waren ook zeker niet slecht te noemen, integendeel, de titels ‘Home’ en ‘People’ zijn platen die ik nog steeds met een zekere (on-)regelmaat draai. Maar die twee live optredens…
De eerste vond plaats in 1990, in de grote zaal van Vredenburg, Utrecht. Sowieso een memorabel concert omdat de laatkomers bij dit concert iets gemist hebben: in het voorprogramma stond The Cranberries(!). Deze mede-Ieren maakten hun debuut op het Europese vasteland. Een ontzettend schuchtere Dolores O’Riordan stond er als frontvrouw meer naar de vloer te staren dan naar de toen nog half lege zaal te kijken. Maar prachtig was het wel!
Wat Hothouse Flowers daarna deden was iets dat nog lang nagalmde. Op het podium op iedere zijkant een vleugel. Op de vleugels stonden joodse kandelaars met kaarsen. De kaarsen werden aangestoken zodra de band begon met spelen. En de band bleef spelen totdat alle kaarsen uitgedoofd waren. En symbolisch was het: spelen tot het vuur gedoofd is. Wat een inzet, wat een speelplezier straalde de band van frontman Liam O'Maonlai uit. Het publiek werd voortdurend overrompeld. Eén keer overdonderde het publiek de band. Toen het nummer I can see clearly now (van Johnny Nash) vanaf het begin massaal meegezongen wwerd. De band was niet op de hoogte van het feit dat in ons land Lee Towers met dat nummer een gigasucces had gehad.
De tweede keer dat magie weer om de hoek kwam kijken, was toen de band aan het begin van deze eeuw in 2000 één van de headliners was op De Lokerse Feesten, inmiddels één van de grootste festivals van België, in Lokeren dus. Op een lome zomeravond wisten de Ieren het hele terrein in vuur en vlam te zetten.
‘Er hing magie in de lucht’, schreef de volgende ochtend popjournalist Bart Steenhout in De Morgen. Ik kon het beamen. De band sloot die avond haar concert af met het nummer ‘Si Do Mhamo I’. Dat is Gaelic, die andere taal van de Ieren. De band speelde het nummer ogenschijnlijk net zo lang door totdat de allerlaatste stilstaande bezoeker op het veld ook in beweging gebracht was.
Hothouse Flowers kwam drie keer bij Jan Douwe Kroeske langs. ‘Ieder keer was het weer bijzonder’, vertelt hij. Het moet ongetwijfeld de liefde voor muziek zijn en deze muziek live performen. Het zij voor een groot publiek, hetzij in een intieme studio. Op deze uitgave op vinyl van ‘Live on 2 Meter sessions’ staan nummers uit 1993, 2004 en 2019. Tja, de band bestaat inmiddels ook alweer meer dan dertig jaar.
Op deze 2MS-uitvoering staan de grootste ‘hits’ (‘Don't go’, ‘I can see clearly now’), maar ook minder bekende nummers zoals ‘End of the Road’ en ‘Peace tonight’. Bij zo’n samemstelling is het ook altijd een kill your darlings festival helaas, ‘I’m sorry’ en ‘Give it up’ ontbreken. Daar staat dan weer tegen over dat er wel een prachtige cover is toegevoegd aan de setlist: het prachtige ‘Trumpets’ van het Schotse Waterboys. De magie bij de nummers zit ‘m dit keer niet in het grootse, overweldigende geluid, maar in de intieme, soms ingetogen weergave van de songs. Ook dan weet Hothouse Flowers je te betoveren.
Muziek: 8,0
Klank lp: 8,0
Label: Coast to Coast
