Hieronder leest u deel 2 van het High End Munchen 2004 verslag. Wilt u ook de andere delen lezen?
Voor High End Munchen 2004 deel 3, klik hier
Voor High End Munchen 2004 deel 1, klik hier

 

Dit jaar werd, vanwege de grote afstand, besloten per spoor af te reizen naar het jaarlijks terugkerend Duits audio evenement, dat we kennen onder de naam High-End 2004. Men moet rekening houden met een slordige 950 km, al naar gelang waar men vandaan komt uit Nederland.

Daarom is besloten ons met de trein te laten vervoeren zodat wij fris en uitgerust in het zuiden van Duitsland zouden arriveren. Op woensdag 19 mei 2004 was het dan zover en togen wij, René van Es en ondergetekende ieder afzonderlijk, per spoor naar N.S. Station Utrecht. Vanaf daar hadden wij gezamenlijk twee zitplaatsen in de I.C.E. trein richting München gereserveerd. Dat het leven van een audiorecensent niet altijd op rolletjes verloopt in het buitenland is hier met eigen ogen te aanschouwen.

Zoals u al eerder hebt kunnen lezen is de reis niet geheel zonder slag of stoot verlopen, ik wijd er hier niet verder over uit en begin meteen waar we voor vertrokken zijn, dat is namelijk de Show zelf.

De dag voor de opening voor het publiek is steevast gereserveerd voor onder andere de detailhandel, fabrikanten, pers en andere genodigden. Deze dag is dan eigenlijk ook de mooiste om kennis te maken met de aanwezige producten. Het is er meestal niet zo druk, de muziek staat niet absurd hard, waardoor er voldoende mogelijkheid is om een eerste indruk op te doen. Wat meteen bij binnenkomst opviel was het grote vloeroppervlak van deze show. Was de High-End Frankfurt veel compacter van opzet, hier in München is er voldoende ruimte om te kunnen lopen. Het aantal deelnemers was nog steeds teveel voor de beschikbare ruimte, maar daar wordt aan gewerkt en volgend jaar zullen er een groot aantal deelnemers bij komen. De ruimte komt hopelijk beschikbaar. Het M,O,C, bestaat uit een immense hal waar aan beide zijden kamers zijn gelegen die zijn omgebouwd tot soms zeer fraaie en akoestisch aangepaste luisterruimtes. En dat op de begane grond, de eerste en de tweede verdieping.

De ene kamer wat groter dan de ander, maar over het algemeen zijn zij vrij ruim. Wat ook niet geheel onbelangrijk is, is de temperatuur binnen het gebouw. In Frankfurt was het vaak erg warm. Ik heb hier geen moment last gehad van de warmte omdat de airco goed zijn werk deed, zeer comfortabel.

Ook stonden er zeer comfortabele stoelen waar men na een paar uur slenteren en luisteren op je gemak de in beslag genomen folders en dergelijke door kon nemen. Als er tenminste plek was.

Op de begane grond konden deelnemers een aantal vierkante meters grond huren waarop vaak een container werd geplaatst die men omtoverde tot luisterruimte, soms met verbluffend resultaat. In deze twee aan elkaar geplaatste containers stond een set Unison 845 eindbuizen. Deze set was één van de uitschieters, zeer fraai van klank. Ondanks het vrij lage vermogen van deze eindbuis werd er en groots en stabiel beeld neergezet. Lampen zijn in de luisterruimte niet nodig, het licht van de 845 is bijna genoeg om de teksten van de cd hoesjes te lezen.

De grote en krachtige Krell versterkers hielden een serie Sonus Faber luidsprekers in een krachtige houdgreep wat resulteerde in een oorverdovend maar bijzonder fraai surround geluid. Ook het beeld dat hierbij gepresenteerd werd blonk uit in schoonheid. We moesten ons er dan ook echt toe zetten om ons uit de luie stoelen te hijsen en verder te gaan.

Een stukje verder kwamen we Bert Fruitema tegen. Bert had een aantal zelfontworpen en zeer fraaie buizenversterkers bij zich. Een echte uitschieter was de nieuwe HQ306 6 kanaal 5.1 voorversterker opgebouwd uit buizen. Deze high end stereo voorversterker is geschikt voor multichannel SA-CD en heeft een aparte processor voor Multichannel DVD. Doordat de processor niet in het stereosignaal opgenomen is blijft het signaal in stereogebruik omgestoord. Bert maakt in zijn versterkers gebruik van alleen de beste transformatoren de Amplimo. Speciale trafo’s die op specificaties van Bert zijn ontworpen of komen van de tekentafel van Menno van der Veen.

Ook de achterzijde is een snoepje om te zien en laat weinig te wensen over.

Het niet in Nederland verkrijgbare high end merk Octave stuurde met de Jubilee voor/ en eindversterkers een leuke set Dynaudio luidsprekers aan. Vanzelfsprekend klonk dit zoals het eruit zag, imposant en indrukwekkend.

Het digitale signaal was in veel luisterruimtes afkomstig van de duurste Teac loopwerk/converter combinatie. Zo ook hier bij de luidsprekerfabrikant Audiaz. Audiaz had zijn luidsprekers ook in een dubbele container opgesteld en klonk redelijk goed.