Vanderveen UL40-S2 buizenversterker; zelfbouw high-end?
In het eerste deel van dit verhaal heb ik mijn veldtocht beschreven waarin ik ten strijde trek om met behulp van enkele tangen en een soldeerbout van een berg elektronicaonderdelen een compleet gemonteerde en afgeregelde buizenversterker te maken. Dat het qua montage en afregeling prima is gelukt kan in dit eerste deel gelezen worden, maar veel belangrijker is natuurlijk hoe het apparaat nu eigenlijk klinkt.
Voordat ik mijn gehoormatige bevindingen zal beschrijven is het belangrijk om te weten hoe mijn huidige set klankmatig in elkaar steekt. Mensen die mijn systeem wel eens goed hebben kunnen beluisteren weten dat het een sterk uitgebalanceerd geheel is met veel sterke en maar weinig zwakke punten. De set balanceert op het dunne koord tussen analytisch en warmte en biedt een grote mate aan accuratesse. Correct tijd- en fasegedrag zijn hét sterke punt van mijn configuratie. Stemmen en instrumenten worden realistisch geplaatst in het ruimtebeeld weergegeven en de dynamiek is ronduit groot. Het laag is relatief onopvallend maar indien de muziek het in zich heeft, diep doorlopend.
Spannend is natuurlijk vooral de vergelijking met de veel duurdere Duson set die geheel in klasse A speelt en veel vermogen kan leveren. De Vanderveen speelt vooral in het middengebied wat vloeiender dan de transistor collegae en komt hierdoor ietwat vriendelijker over. De Duson combo klinkt duidelijk voller en vooral ook wat schoner met een grotere stage welke duidelijk buiten de luidsprekers wordt weergegeven. Op het gebied van fijn dynamiek ontlopen beide merken elkaar niet zoveel maar bij de grote uithalen en wanneer sprake is van (zeer) complexe muziek (Atrium Musicae de Madrid – La Folia de la Spagna) en er echt vermogen wordt gevraagd, is de Duson set duidelijk in het voordeel en kan door de veel grotere stroomleverantie vooral de pieken beter en gaver weergeven. Dat het grootste verschil tussen beide versterkers in het lagetonen bereik plaatsvindt is geen echte verrassing. De zware A10 eindversterker is hier op alle fronten heer en meester. Er is gewoon meer ‘drive’, controle en klankrijkdom. Nee, de kwaliteiten van de Vanderveen liggen zelfs in dit prille stadium, op een heel ander vlak. Rust, betrokkenheid en de muzikale magie die zo kenmerkend zijn voor goede buizenproducten.
