Onderdeel van de test dit keer is de JMlab Micro Utopia, de kleinste telg uit het geslacht. De gehele reeks bestaat uit een Grande, een Utopia, een Mezzo, een Mini, een Center, een Sub II, een Side en een Mini Utopia 1W. Kortom een gehele reeks waarmee u uw huis kunt omtoveren tot een thuistheater waarin het aangenaam vertoeven is. Maar wij kozen bewust voor een kleine telg in een normale opstelling voor muziekweergave over twee kanalen.
Opbouw
De Micro is met zijn relatief bescheiden afmetingen een ware mini monitor. De buitenmaten zijn 43x26,5x41,5 centimeter (HxBxD) en de bijbehorende stand is 52 centimeter hoog. Het gewicht van dit kleintje is een respectabele 20 kg per stuk. En om dat 3-hoog te sjouwen is niet echt een pretje. De afwerking is in zwarte pianolak (het schijnt dezelfde lak te zijn die Porsche voor de auto`s gebruikt) en de zijkanten zijn afgewerkt in een luxe houtsoort bekend onder de naam Anigre. Verder wordt het uiterlijk gesierd door een houten front van massief tauari. Dat front moet worden verwijderd als u gaat spelen, want het is geen frame met doek, maar massief hout. De functie? Bescherming tegen kinderhandjes? Of uitstraling van luxe? De beide houtsoorten zijn mij niet bekend buiten de productie van JMlab.
Binnen in de kast zitten de motoren die het waar moeten maken. De tweeter is een doorontwikkelde inverted dome met een tioxide coating op een titanium drager. De magneet is gevormd uit neodynium en Telar 57. De voorzijde van de tweeter is geheel vlak gemaakt met het front en het enige uitstekende deel is een phase plug, die het impedantie verloop vlakker maakt. De tweeter, die ik heb zien maken, is een waar kunststukje en zou een plaatsje op de schoorsteenmantel verdienen als hij niet nodig was voor het geluid. De tweeter is gemonteerd in een houten deel, dat als het ware is gemonteerd in de basreflex gleuf/poort. Op die wijze vormt JMlab een tweetal smalle gleuven boven en onder de tweeter, die samen de reflexpoort vormen. Het is dus een basreflex.
De woofer is voorzien van de speciale conus bekend onder de naam W-type. De W mag u lezen als een dubbele V, waarbij de V in dat geval staat voor Verre (=glas). De conus wordt gevormd door zeer dunne vliezen van glasvezel, via een polymerisatie proces versmolten met een schuimstof. Het resultaat is een zeer lichte conus, die volgens opgave 20-maal stijver is dan een materiaal als kevlar en toch nog lichter. Uiteraard komt dat a. de snelheid van de weergave ten goede en b. treedt er minder vervorming op door opbreken. De conus heeft een doorsnede van 6,5 inch en lijkt maar klein in de kast. Een 4 inch magneet omvat de 1,5 inch doorsnede spreekspoel. Dat de speaker klein lijkt in de kast komt door de zeer dikke wanden waardoor hij wordt omgeven. Er is vrijwel alles aan gedaan om de kast akoestisch dood te maken en resonanties te voorkomen. Vandaar het gewicht.
Het wisselfilter wordt zonder printplaat bedraad met eerste klas spoelen en condensatoren. Hier wordt niets aan het toeval overgelaten. De bekabeling is van eigen merk (maar maken ze vast niet zelf) en heeft een oppervlakte van 8 mm2. De aansluiting geschiedt met de mooiste klemmen die WBT in het programma heeft en die middels een uitgekiende klem de banaanstekers in hun grip houden. Tot slot enige fabrieksgegevens, een nominale impedantie van 8 Ohm. Een minimale impedantie van 4,8 Ohm. Wisselfrequentie 2,5 kHz, maximaal vermogen 100 Watt en een bereik van 50 Hz tot 25 kHz binnen +/- 3dB. Het -6 dB punt wordt bereikt bij 42 Hz.