Libratone Live draadloze Airport


Menno Bonnema | 13 oktober 2012 | Libratone

Libratone is een relatief nieuwe speler aan het audiofirmament. Het in Kopenhagen gevestigde bedrijf heeft een duidelijke slogan: ‘To liberate sound’. Dat klinkt alvast goed.

We schreven overigens, en min of meer om onze dockings themamaand af te trappen, over de nieuwe Libratone Zipp. Je leest er hier meer over, maar de Libratone Live review stond nog op de planning voor oktober. Bij dezen!

De bedrijfsfilosofie van Libratone is gebaseerd op drie pijlers: draadloze technologie, hifi-kwaliteit en Scandinavisch design, en dit alles verpakt in één systeem. Klinkt ook al niet verkeerd. Wat betreft het laatste punt, het Scandinavische design; dat was vrij snel duidelijk. Daar zijn dan ook de invloeden van bijvoorbeeld een Bang & Olufsen te ontdekken.

Aangaande het eerste punt, draadloze technologie, scoort het bedrijf in deze tijd natuurlijk helemaal goed. Alles lijkt momenteel te draaien om DNLA-technieken en AirPlay-ondersteunende apparaten. Weg met alle kabels, of, zoals een Engelse audiojournalist het zo mooi samenvatte, wireless is more. Nou, daar wil ik nog wel eens over discussiëren, maar niet in deze review. Ik concentreer me met name op de tweede pijler van het Deense bedrijf: hifi-kwaliteit. En in hoeverre die via de draadloze techniek die Libratone toepast, wordt gerealiseerd.

Libratone Live
Op het moment van schrijven voert Libratone twee verschillende producten (inmiddels aangevuld door de bovenaan genoemde Zipp). Naast de Libratone Live die ik hier bespreek, is er namelijk ook de Libratone Lounge. De namen geven wellicht alvast een indicatie waar de verschillen liggen; de Lounge zal eventueel meer voor rustigere muziek bedoeld zijn, de Live voor -je raadt het al- live? Qua afmetingen komen ze in ieder geval overeen (47 bij 19,5 bij 15 centimeter).

De Lounge ‘moet’ echter liggend gepositioneerd worden, de andere twee zijn staande speakers. De Live is een driehoekige ‘kast’ met aan de achterzijde een handvat. Deze kast is bekleed met kasjmier, een stoffen omhulzing. Apart, dat moet gezegd. In mijn geval is de stof rood gekleurd, maar je kan zoals op de foto's te zien ook voor een aantal andere kleuren kiezen. En met betrekking tot het handvat aan de achterzijde: handig om ‘m te verplaatsen, maar het zorgt er ook voor dat je wellicht denkt dat je hier te maken hebt met een groot uitgevallen koffiekan…

Plug and Play?

De Libratone Live werd mij door de redactie toegezonden in zijn oorspronkelijke verpakking. Een verpakking die lijkt aan te sluiten bij de bedrijfsfilosofie: keep it simple. Dat maakt het uitpakken ook makkelijk. Ik heb snel de 6,5 kilo wegende Libratone Live op mijn bureau geplaatst, netsnoer eraan (hoezo weg met alle kabels?) en beginnen maar.

De bijbehorende handleiding is overzichtelijk. Per gebruikt apparaat wordt in een aantal stappen uitgelegd hoe de connectie tussen die bron en de Libratone Live tot stand wordt gebracht.

In mijn geval is dat tussen mijn iPad en de Live. Maar je kunt ook verbinding leggen met bijvoorbeeld je pc. Via acht stappen zou ik mijn vrijheid van bedrading moeten bereiken, volgens de Libratone handleiding. Check de Wi-Fi-verbinding; Zet de speaker aan (on/off knopje aan achterkant); Een geel lampje aan de voorkant van de Live gaat knipperen; Nu 45 seconden wachten; Het lampje gaat rood knipperen. Op mijn iPad-scherm zou nu het Libratone-netwerk zichtbaar moeten worden. Dat gebeurt niet... Ook niet na herhaaldelijk aan- en uitzetten van de speaker en opnieuw het lampje aan de voorkant laten herkleuren van geel naar rood. Dan maar eens dokter Google raadplegen.

En ja hoor, het blijkt dat meer mensen problemen hebben met het krijgen van verbinding. De oplossing blijkt een simple reset, middels de knop-met-de-vogel. Vier keer indrukken en de Libratone gaat op zoek naar het huidige thuisnetwerk. En de connectie via AirPlay wordt gemaakt. Het feest kan alsnog beginnen.

Klinkt Als..

Als het systeem het eenmaal doet, kan de luistertest beginnen. Voor de duidelijkheid: er zit geen volumeknop op de Libratone Live; er zit überhaupt geen regelknop op. De volumebesturing doe je vanaf je verbonden apparaat, in mijn geval de iPad. Eén van mijn favoriete bezigheden met de iPad ’s avonds op YouTube zoeken naar interessante muziek. Lekker onderuit op de bank, koptelefoon op en speuren naar muzikale juweeltjes. Dat heb ik ditmaail kunnen doen zonder koptelefoon, maar met de Libratone aangesloten.

Een van mijn vaste favorieten is Sophie Zelmani’s Bitter Kind. De Live van Libratone verrast me aangenaam als de eerste klanken uit de kast komen. Een mooi en voldoende krachtig laag, een goed middengebied waarin de stem van Zelmani voldoende tot haar recht komt, en ook de hoge tonen klinken aangenaam, wat wil zeggen: niet dat schel klinkende wat menig andere dockingsysteem produceert.

De Live weet met haar vermogen direct overtuigend weer te geven. Daar zorgen overigens vijf verspreide luidsprekers voor. Eén subwoofer van 50 Watt, twee tweeters voor twee keer 25 Watt en nog twee ‘midrangers’, ook goed voor elk 25 Watt. Als ik het volume tot bijna voluit laat lopen, is er daadwerkelijk een kamervullend geluid met een behoorlijke power. Alweer een positief punt, want dockingssytemen met een te beperkt vermogen zijn er helaas maar al te veel. Bovendien blijkt de Live bij ‘voluit spelen’ goed overeind te blijven, als het om de geluidsweergave gaat. Geen zwaar vervormende bassen die tot ongewenste trillingen in de speakerkast leiden.

Het blijft allemaal mooi binnen de lijntjes, om het zo maar te zeggen. Tot zover even mijn compliment. Dan de mindere kanten. Het nummer van Sophie Zelmani bevat veel detail in de zin van inkleuring met diverse instrumenten. Die detaillering komt op mijn ‘conventionele’ hifi-installatie –dus met cd-speler, versterker en luidsprekers en bekabeling- prima uit de verf. De Libratone laat op dat vlak veel links liggen en lijkt zich tot ‘de hoofdzaken’ van het nummer te beperken. En dan ga ik toch aan een van de pijlers waarmee Libratone zich afficheert, zagen: hifi. Ik denk niet dat dit soort systemen (en dan bedoel ik dockingssystemen, gedockt of draadloos) veel te maken hebben met hifi. Dat kan ook niet met zulke beperkte middelen in fysieke afmetingen.

In het beste geval weten iPod-dockingssystemen een mooie wall-of-sound neer te zetten met een lekker catchy geluid. Dat weten de Bang & Olufsens en de Geneva’s zeer goed voor elkaar te krijgen. En ik moet toegeven: deze Libratone Live weet op datzelfde pad heus een eind in de buurt te komen. Laat ik vervolgens andere nummers door de Libratone Live klinken, dan blijft-ie mij verbazen wat betreft het lekker frisse en sprankelende geluid. U2, Coldplay, Snow Patrol: de Libratone weet ze allemaal met een speels gemak te ‘vertolken’ en klinkt als een lekker rockende mini-jukebox.

Conclusie
Wil je een simpel werkend AirPlay speaker systeem met een opvallend design, dan is de Libratone Live zonder twijfel te overwegen. De Libratone Live weet een mooie wall-of-sound neer te zetten, voor een prijs van €699,- euro. Dat is een hoop geld voor een draadloze speaker, maar dan heb je wel een stijvol vormgegeven apparaat met redelijk wat vermogen onder de motorkap.