In een ideale wereld heeft een audio recensent geen enkel vooroordeel ten aanzien van het materiaal dat hij test en bespreekt. Zo is het vooroordeel dat elektrostaten beter of minder goed klinken dan dynamische systemen uit den boze. Evenzeer te vermijden zijn vooroordelen over merken, zoals in: `Het is een Shakuasha, dus het zal wel weer voor geen meter klinken`. Maar we leven niet in een ideale wereld, en dus ontkomt ook de audio recensent niet altijd aan vooroordelen...
Goed, ik beken: Ik heb vooroordelen over elektrostaten. En ook over het merk Final, maar laten we bij het begin beginnen. Naar mijn mening is een dynamisch luidsprekersysteem niet per defi nitie inferieur of superieur ten opzichte van elektrostaten. Datzelfde geldt trouwens voor hoorn- en ribbonsystemen. Het is mogelijk om met al deze technologieen goede, zeer goede en minder goede luidsprekers te ontwerpen en te bouwen.
Wel hebben al deze technologieën zo hun typische sterke en zwakke punten. En daar beginnen de vooroordelen. Het sterke punt dat ik met elektrostaten associeer, is dat ze - met name in het middengebied - een bepaalde `klankrealiteit` bieden, die duidelijk anders is dan die van dynamische systemen. Verder klinken ze open en kunnen ze een overtuigende afbeelding van een podium neerzetten. De nadelen bevinden zich op het vlak van dynamisch bereik, geluidsdruk en laagweergave. Over naar Final.
