De Clarity 6.2 is het eerste product van kersverse luidsprekerfabrikant Radiant Acoustics. Opgericht door Peter Lyngdorf, bekend van onder meer DALI en Lyngdorf Steinway, wil dit Deense bedrijf de wereld veroveren met krachtige bassen uit een compacter design. Met dank aan Purifi, uiteraard.
De Clarity 6.2 die we hier bekijken is de allereerste worp van het gloednieuwe merk Radiant Acoustics. Weer een? Tja, wie de hifi-industrie van dichtbij volgt, weet wellicht wel dat er om de haverklap nieuwe luidsprekerbouwers opstaan. En er is al heel wat op de markt, met naast een enorm aanbod A-merken een nog veel grotere groep merken die eerder regionaal of in het ultra-highend-segment actief zijn.
Waarom dan weer een nieuwe luidsprekerfabrikant? Die vraag is nog prangender als je weet dat achter Radiant Acoustics de figuur Peter Lyngdorf zit. Laat dat de Deen zijn die al een handvol audiobedrijven heeft opgericht, waaronder het enorme succesverhaal dat DALI heet. Radiant Acoustics is bovendien een spin-off van Nordic HiFi, die de onderkant van de markt bestormt met Argon Audio.
Radiant Acoustics
Een deel van het ontstaansverhaal van Radiant Acoustics is commercieel. Lyngdorf wilde een nieuw merk met speakers die volgens een andere filosofie in de markt werden gezet. Zowel via HiFi Klubben en in België via de HiFi Corner-winkels in het Antwerpse (al heel lang de bestaande partner voor Lyngdorf-apparatuur in de Benelux) als via online kanalen. Want ondanks de vele voordelen van het kopen via een gespecialiseerde winkel, zijn er nu eenmaal muziekliefhebbers die hun aankopen verkiezen via die weg te doen. Zelfs als het gaat om hifi-apparatuur van vele duizenden euro’s per paar. Maar er zit ook meer achter.
De tweede reden om met een nieuw merk op de proppen te komen heeft te maken met een ander bedrijf waarin Lyngdorf investeerde: Purifi. Deze startup van Bruno Putzeys en Lars Risbo verwierf veel bekendheid toen het de EigenTakt-versterkingstechnologie op de wereld losliet. Vervorming minimaliseren was toen een voornaam mikpunt, een streven dat Purifi ook richting luidsprekerdrivers duwde. Hun onderzoek resulteerde in de Ushindi-woofer, een onderdeel dat in het voorbije jaar door verschillende luidsprekerbouwers omhelsd werd. Putzeys en Risbo viseerden daarbij vervormingen die volgens hen huidige driverdesigns minder optimaal maken: Force Factor Modulation (FFM) en Surround Radiation Distortion (SRD).
Met Radiant Acoustics wil Lyngdorf de Purifi-drivers en andere knowhow uit z’n netwerk samenbrengen in nieuwe designs. Volgens eigen zeggen wil de Deense entrepreneur dat aan een bereikbaar prijspunt doen. In de context van de gebruikte technologie, welteverstaan. De eerste speaker van Radiant is de Clarity 6.2, een gespierde boekenplankspeaker die voorzien is van een AMT-tweeter (die overigens door DALI wordt gebouwd) en niet minder dan drie 6,5 inch Ushindi-woofers.
Kostprijs van een paar: 3.998 euro. Niet goedkoop, maar ook niet duur voor wat je krijgt, aldus Lyngdorf.
Zeker geen pluimgewichten
De Clarity 6.2’s zijn geen kleine boekenplankspeakers. Hun formaat en ook gewicht maakt ze relatief potig, en de beste plek om ze te parkeren is op een stand. Op een meubel zou ook nog kunnen, maar dan echt wel een groot model. De Radiant-speaker is bijna 23 cm diep en 12,5 kg zwaar. Dat gewicht is echt wel een ding als je nietsvermoedend de doos accepteert van de verkoper of koerier.
Het ontbreken van een baspoort laat toe om de speakers relatief dicht bij een muur te plaatsen. In een kast? Dat lijkt dan weer minder optimaal omdat je met die twee passieve woofers aan de zijkant zit. Kortom, volgens ons zet je ze het best op stands. Er staan toegewijde stands op de planning bij Radiant Acoustics, aan 798 euro per paar. Wanneer ze juist beschikbaar zullen zijn, is echter nog niet bekend. Aan 22 kg per stuk beloven ze een stabiele basis te bieden voor elke speaker, met als bijzondere eigenschap dat je een weergever tot 4 graden kan tilten. Aangezien die AMT-tweeter verticaal niet enorm breed uitstraalt, is dat wel handig om te zorgen dat ze optimaal gepositioneerd worden zodat je hoogdetail maximaal ontvangt. Helaas, de Clarity-stands waren niet beschikbaar toen de Clarity 6.2’s op bezoek kwamen. We hebben dan ook onze Focal Kanta-stands gebruikt, wat voor onze luisterfauteuils qua hoogte prima was.
Zo stil mogelijk
Aan 12,5 kg per stuk is de Clarity 6.2 een zware boekenplankspeaker. Waar dat gewicht vandaan komt wordt snel duidelijk als je een dwarsdoorsnede van deze weergever ziet. Het 21-mm dikke MDF die gebruikt is voor alle zijdes van deze rechthoekige kubus heeft er alles mee te maken. Alle zijdes behalve de voorkant weliswaar, want de voorkant of baffle van de Clarity 6.2 bestaat uit een stuk aluminium van 15 mm dik. Ondanks de verschillen in materialen is het Radiant wel gelukt om geen rare kleurovergang tussen de twee te krijgen. Dat geeft een heel naadloze indruk, al zie je de metalen baffle wel als je de speaker van nabij inspecteert.
Dat MDF en aluminium legt al de nodige kilogrammen in de weegschaal, maar daar komt nog extra gewicht bij van de interne versteviging in de luidsprekerkast. Enkele strategisch aangebrachte lagen Basotect-vulling maken de speaker nog verder inert – en dus ook zwaarder. Het eindresultaat is een kast die de indruk geeft heel solide en trillingresistent te zijn. Dat is ook echt de bedoeling – zoals Peter Lyngdorf het bij zijn presentaties op het Dutch Audio Event vertelde – om een speaker te bouwen die heel zuiver speelt. De Ushindi-woofers passen eveneens bij dat doel, omdat ze ontworpen zijn om veel minder vervorming te produceren dan doorsnee drivers.
Tweeter en drivers staan in de kijker
De meeste boekenplankspeakers zijn rechthoeken, op exotische uitzonderingen zoals de Vivid Audio Kaya S12 of een high-end model van Focal na. Ook de Clarity 6.2 ontsnapt niet helemaal aan dat hifi-stereotype. Maar er zijn wel designelementen die de Deense speaker onderscheidend maken. Vooral bij de witte uitvoering is het contrast met de zwarte Ushindi-woofer vooraan en de grote zwarte waveguide waarin de AMT-tweeter huist heel groot. Over die waveguide is wel wat te vertellen, want het is een complexer en groter exemplaar dan je meestal tegenkomt bij dit type tweeter. Het wordt trouwens door DALI geproduceerd voor Radiant, maar de waveguide ervoor is een speciaal ontwerp van Purifi om de uitstraalkarakteristieken van de AMT te optimaliseren. Het zou heel egaal en breed moeten zijn; niettemin vonden we het bij het testen wel de moeite om met toe-in te spelen.
Het geheel geeft de witte Clarity 6.2 een heel moderne smoel. Die tegenstelling is minder groot bij de zwarte versie of de Clarity 6.2 die aan de zijdes met walnootfineer bekleed is. Deze edities zijn wat traditioneler, al zorgen de afgeschuinde hoeken en naadloze drivermontage sowieso voor een hedendaagse look. Alle drie de kleuruitvoeringen zijn heel chique afwerkingen. Hip ook; door de keuze voor matte verven houdt Radiant Acoustics de vinger op de modepols.
Deze speakers springen daarnaast in het oog door de aanwezigheid van een 6,5-inch Ushindi-woofer aan de rechter- en aan de linkerzijde. Deze tweeling is overigens passief opgesteld, enkel de Purifi-driver aan de voorzijde is actief aangestuurd. Hierdoor kan de speaker nog iets meer dieper duiken, zonder terug te vallen op een basreflexpoort. Komt daarbij dat de Purifi-drivers zelf ook blikvangers zijn, met dank aan de grillig gevormde Natural Sound-krans rond de conus. De Ushindi’s zijn bovendien lange slag-woofers, dus als je het volume echt opendraait zie je ze wel bewegen. Zo zijn bassheads ook meteen gelukkig…
Doodeerlijke attitude
De Clarity 6.2’s hebben we uitgebreid beluisterd met een Lyngdorf TDAI-3400 en zelfs met een Musical Fidelity A1. Die laatste is niet zo heel krachtig, maar de klasse A-warmte van deze kekke versterker zorgde voor een beetje kleuring die de speakers zelf nauwelijks bezitten. Lyngdorf waarschuwde vooraf al dat het even wennen is, het luisteren naar deze weergevers. Dat heeft te maken met hun heel zuivere klank, zowel qua hoog als voor wat betreft het diepe laag. Zeker als je wat andere speakers gewoon bent (of regelmatig uiteenlopende weergevers op bezoek krijgt), ben je tijdens de eerste luisterminuten op zoek naar ‘iets’. Of zo ervaarden wij het toch, met daarna een soort minirevelatie waarbij je het rustgevende van deze aanpak leert appreciëren. Een gelijkaardige ervaring hadden we ook toen enkele jaren geleden de TDAI-3400 in de testruimte arriveerde – in die zin passen deze speakers perfect bij de elektronica van het merk.
Ook de match met de NAD M66 en M23 (met EigenTakt-versterking) lag in die lijn, met een streepje meer warmte. De Primare PRE35 (met DM36-DAC) en A35.8 in bridge modus viel ook persoonlijk in de smaak, een hygge-tegengewicht voor de nuchtere aanpak van de Clarity 6.2.
De Radiant-speakers hingen doorheen de weken dat ze in de testruimte vertoefden aan veel versterkers (en bronnen). Een eerste algemene conclusie is dat ze wel echt wat vermogen lusten. Een aandachtspuntje, toch. Het zijn bovendien speakers die luider luisteren echt belonen, vooral als het om dynamische stukken gaan. En dus, zoals elke cursus gedragswetenschap zal benadrukken, je subtiel aanzetten tot het net een klein beetje verder draaien aan de volumeknop. Met de Primare-set werd de ‘Baroque Suite’ op ‘Dialogues’ van Koreaanse celliste Su-a Lee, begeleid door Schotse pianist Donald Shaw heel aangenaam gebracht door deze weergevers. Bij deze compositie die soms klassiek, soms net heel Schots folkachtig klinkt, werd het oor geprikkeld door hoe de piano heel licht en kwiek verscheen, terwijl de cello net een donker, groezelig karakter vertoonde. Fijn om naar te luisteren, en gek genoeg niet zo melancholisch als je misschien zou verwachten. En wat zeker helemaal gespeend blijft van melancholie? ‘The Proposal’, te vinden op Ibrahim Maaloufs ‘Trumpets of Michel-Ange’. Wat een knettergek nummer vol energie en trompetten en roepende mensen – het is een soort muzikaal feest, en absoluut geen aanrader als je een bonkende kater te gast hebt. Als we in de credits duiken, blijkt het een compositie te zijn van -M-, een (bij ons eerder on)bekende Franse popartiest die wel vaker allerlei wereldmuziek bij z’n nummers betrekt. Wat de Clarity 6.2’s hier uitmuntend doen is die energie overbrengen. De oververhitte percussie heel nauwgezet weergeven houdt de vaart in dit nummer, terwijl de steeds snellere trompetchaos tegen het einde ook overeind blijft. Dat is mooi gedaan van de Clarity’s, die door hun zuiverheid in staat blijken om de vele instrumenten in dit nummer discreet weer te geven. Het geeft een geweldig live-gevoel.
Baba Zula
Als Roon Radio ons daarna naar ‘Yok Haddi Yok Hesabi’ van de Turkse punkfolk formatie Baba Zula brengt, lijken we echt wel aan een muzikale reis rond de Middellandse Zee bezig. Toevallig is dit een album dat we eerder op onze Focal Sopra N°2’s hebben beluisterd. Een heel andere klasse van speaker, en toen was de driedimensiona-liteit stukken groter. De Focal-toren is dat natuurlijk ook, maar het ligt ook aan het karakter van de Deen. De Clarity houdt het wat kleinschaliger, maar produceert wél een brede muur van geluid met veel resolutie. Heel intens, dus dat bedoelen we minder als kritiek dan als het aanwijzen van een duidelijke karaktereigenschap.
Wat minder conventioneel is dat we de Clarity 6.2’s eens aansluiten op een AVC-A1H, Denons hoogste en krachtigste AV-receiver. Wel ingesteld puur voor stereoweergave, wat makkelijk te regelen is via de twee luidsprekerpresets die deze receiver biedt. Het is geen configuratie die vaak zal voorkomen, maar wel een boeiend experiment met apparatuur die dan toch in de testruimte aanwezig is. We zijn wel nieuwsgierig, want de muziekprestaties van de Radiant-speakers doet vermoeden dat ze voor tv-geluid ook wel in de stemming zijn.
Via een Apple TV spelen we Interstella 5555 af, een dvd-rip van een samenwerking tussen Daft Punk en animemaker Kazuhisa Takenôchi uit 2003 die nu terug in de aandacht staat wegens een recente vinyl-rerelease die in een wip uitverkocht was en een eenmalige remastered bioscoopvertoning (op 12 december) wereldwijd. Een fijne gelegenheid om het nog eens boven te halen, al gaat het eigenlijk om tracks die je altijd kunt beluisteren via het Discovery-album. Wel fijner mét beeld, natuurlijk. De Clarity 6.2 brengen onder meer ‘Too Long’ op het einde van de film puik, met een beat die krachtig en vooral heel strak in de kamer staat, terwijl de vocals van Romanthony relatief helder gepresenteerd worden. Die “can you feel it” heeft lekker veel textuur, helemaal goed, en van wolligheid is er geen sprake. De zanger stond bij dit nummer nu ook niet enorm op de voorgrond, het zijn – opnieuw – duidelijk speakers die graag een stevige, coherente geluidsmuur neerzetten.
Het is een aanpak die ook ‘Dune: Part Two’ siert. Het sounddesign is fenomenaal, mede dankzij de composities van Hans Zimmer die vaak in een vaag grensgebied tussen muziek en soundscape vertoeven. Als Zimmer zich op een vlak heeft uitgeleefd bij deze film, dan is het wel echt qua percussie. De film staat bol met allerlei slagwerk; afgaande op interviews gaat het vaak om geïmproviseerde instrumenten. De grote knallende varianten zetten de Radiants krachtig neer, dat is absoluut geen probleem.
Zelfs de tonen die op cruciale momenten bijna overkomen als een slome vorm van donder. Een sub mag er altijd bij, natuurlijk, maar voor een compactere speaker is dit wel bijzonder indrukwekkend. En ook de zweverige, mystieke sfeer ontbrak niet, mede omdat die AMT-tweeter heel delicate geluiden (zoals zacht gespeelde klokkenspel) ver rond de speakers projecteert. Dialogen doet de Radiant ook goed, al zouden ze in onze luisterruimte net iets prominenter mogen zijn. Voor langdurig gebruik zouden we hier misschien een klein beetje EQ’en toevoegen.
Knap – maar we keren voor de afsluitende luistersessie terug naar de Primare-set om ‘Beginnings Are Such Delicate Times’ van de Dune:Part 2-soundtrack opnieuw te beluisteren. Dit is toch next-level qua schaalgrootte en soepelheid, met een panfluit die een tikje donker maar wel heel karaktervol verschijnt. Draaien we de volumeknop even wat verder door, dan komen de Clarity 6.2’s helemaal over de brug met een zacht omhullende weergave die aanzet tot wegmijmeren. Tot die diepe percussie op 7:20 opduikt – wow, dat was indrukwekkend.
Conclusie
Radiant Acoustics komt schijnbaar uit het niets, maar blijft zeker niet onopgemerkt. Daar staat hun eerste speaker garant voor. De Clarity 6.2 is een perfect voorbeeld van wat er gebeurt als je met veel knowhow de nieuwste innovaties toepast én weet wat je wil qua geluid. Het resultaat is een speaker die niet enorm groot is, noch heel klein, maar wel indrukwekkend veel controle in het laag met vederlicht detail huwt. Eerlijkheid en zuiverheid staan voorop. Dat is even wennen, maar het zorgt wel voor fascinerend luisteren.
Radiant Acoustics Clarity 6.2
3.849 euro/paar | www.radiantacoustics.com
Beoordeling 5 op 5
