Afgelopen zomermaanden waren er diverse eyeopeners. Het enorme Oranjefeest hier in de hoofdstad leerde dat voetbal ook geassocieerd kan worden met plezier, feest, een perfecte organisatie en landelijke saamhorigheid. De tweede eyeopener is dat actieve systemen, zoals de Adam Tensor Delta, het de passieve hifi systemen extreem moeilijk kunnen maken.
Deze keer gaat het over actieve monitoren. Het is historisch gezien verbazingwekkend dat er nog passieve luidsprekers bestaan. De lineaire curve uit de meetruimte wordt namelijk zelden waargemaakt in de kamer van de luisteraar, vanwege interactie met de akoestiek. Passieve filters zitten vol met fouten en versies voor hogere belastbaarheden zijn erg kostbaar. Vervolgens is er de interactie tussen de eindversterker, de kabels en de passieve luidspreker, waar de gemiddelde consument niet voldoende greep op krijgt. Bij passieve luidsprekers horen ook een aantal eindversterkers met ontsierende kabels. Zo’n configuratie werkt zelden als `babe-magnet` en het liefst duwt je nieuwe `Chick` je kopje onder in het `Aqua di Parma` bubbelbad.
Actieve systemen hebben eigenlijk uitsluitend voordelen. Visueel staan er alleen maar twee luidsprekers, een voorversterker en een cd-speler. Dus geen indrukwekkende `techno-rig` als materialisatie van het testosteron van de `Alpha man`, maar wel vervelend voor gevoelige typen met een torenflathoog ego. De preamp en schijflezer kun je zelfs nog discreet wegmoffelen in een kastje.
