Op het moment dat ik hoorde dat ik een Moving Magnet pick up element in huis zou krijgen voor een recensie trok ik de neus op. Moving Magnet elementen hebben voor mij lang geleden afgedaan ten gunstige van Moving Coil types. Veelal duurder, vooral veel directer in de weergave, feller, meer betrokken. Met als gevolg dat ik in de afgelopen 30 jaar uitsluitend MC elementen in mijn speler heb gebruikt. Als recensent moet je in staat zijn je vooroordelen te laten varen en met een open vizier elk apparaat tegemoet te treden dat de hoofdredacteur je aanbiedt. Dus ook een MM element van Shelter met type nummer 201. Gelukkig maar dat ik hapte, in 30 jaar is er heel wat verandert, ruimschoots op het gebied van MM elementen bleek mij.
De Shelter 201 doet ouderwets aan als ik hem uit het doosje haal. Zwart met een goud accent. Het element heeft aan de zijkanten lange halfronde uitsparingen waar de meegeleverde bevestigingsboutjes doorheen gaan. Shelter heeft er helaas niet voor gekozen om in de body schroefdraad te tappen zodat met korte lichte boutjes kan worden volstaan. Door de vorm is inbouwen gemakkelijk en het beschermkapje maakt het monteren een stuk veiliger.
Shelter is summier met specificaties, een uitgangspanning van 4 mV, een kanaalgelijkheid binnen 1 dB bij 1 kHz, een elliptische naald met een afronding van 0.3 x 0.7 mil, een eigen gewicht van 6,2 gram, een gewenste afsluit impedantie van 50 kOhm en tenslotte een naaldkracht die tussen de 1,5 en 2 gram moet liggen. Ik zal het ermee moeten doen. Geen opgave van frequentiebereik of kanaalgelijkheid over een breder gebied. Wie weet ben ik teveel verwend met dure elementen dat ik dat allemaal verwacht. De prijs is wel bekend, de Shelter 201 kost 200 euro bij uw favoriete audio winkelier.
Montage
Zoals opgemerkt is de montage recht-toe-recht-aan in mijn Pro-ject 9C arm die staat op een Garrard 301. De Garrard zit in een DIY console en maakt gebruik van een Funk Achromat en een Transrotor puck. Het draadje naar een EAR 834P phono versterker is een Crystal Cable Connect. Vanaf daar ga ik met een NFO (Natural Fibers Only) naar een Ayon 300B buizenversterker. Crystal Cable Speak Reference zet achter de Ayon een setje JMlab – Focal Electra 927Be speakers aan het werk, die ik combineer met een Electra SW900 subwoofer. Van Kemp Elektroniks en opnieuw Crystal Cable liggen er de nodige filters en netsnoeren. 
De Shelter 201 vervangt tijdelijk mijn eigen Benz Micro Glider L2, wat wel een MC element is en waar ik een paar jaar mee draai. De NFO kabel is gebruikt naast een Crystal Cable Reference Ultra interconnect. De NFO is een handgemaakte interconnect met zilver geleiders gewikkeld in rijstpapier en katoen. Een specifieke eigenschap van dat kabeltje is luisterplezier en levendigheid. Na wat heen en weer proberen tussen de Crystal Cable en de NFO prefereer ik de laatste in deze opstelling. Met de Shelter 201 gemonteerd begin ik met een naaldkracht van 1,75 gram. Te vaak hoor ik tracking fouten die storend werken. Langzaam maar zeker ga ik naar de maximum aanbevolen naaldkracht van 2 gram. Alle fouten zijn daarmee weg en elke plaat is zonder enig probleem afspeelbaar. Tijd voor de LP’s.
Muziek maken
Alison Krauss & Union Station spelen met grote pret het album “So long so wrong”. Het lijkt wel of de artiesten een extra stukje plezier in de plaat hebben gestopt als hij onder de Shelter 201 doordraait. Veel pit, een stemmetje dat je doet vallen voor Alison, het is vanaf het eerste moment voeten van de vloer en meetikken in de maat. Zeker op de tweede track hou je mij niet vast in mijn stoel. Opvallend is het stereobeeld dat voor deze prijsklasse ongekend wordt neergezet. Volledig, aansluitend en breed uitgemeten. Met de solisten en muzikanten elk op een eigen stukje grond. Lekker pittig de banjo, gitaarwerk ter opvulling. De mannenstem is perfect verstaanbaar en heeft een natuurlijke klank. Het liefste zou ik de hele dubbel LP uitdraaien maar daartoe ontbreekt de tijd. Vandaar de overstap naar old time favorite Dire Straits “Brothers in arms”. Mijn kraak en knars exemplaar stamt nog uit de tijd dat de LP op de markt werd gezet. De Shelter doet een heel succesvolle poging de groefwand op die plaatsen af te tasten waar de plaat het minste beschadigd is.
De eerste track van kant twee zet met kracht in. Je gelooft niet dat dit een Moving Magnet element is. Iets dat keer op keer opviel in de gehele recensie periode. Het gaat diep en wordt met grote overtuiging uit mijn vier woofers en een forse subwoofer geblazen op een schone en doortekende manier. Via het open en gedetailleerde middengebied loopt het frequentiespectrum naar boven toe heel egaal. Geen nare opslinger in het hoog die op Focal tweeters venijnige effecten kan hebben. Het open middengebied is een kenmerk dat in een goed MM element altijd te vinden in. Het diepe, krachtige laag dat echte klappen neerzet zou ik eerder toeschrijven aan een MC element dan de 201. Het evenwicht in het hoog is weer des MM’s. Het geheel is in de som der delen meer dan genieten. Waarbij kracht en natuurlijke klank de hoofdrol vertolken. Terug naar een dame ligt Bette Middler op de Garrard. Van “Live at last” speelt “Shiver me timbers” en het is waar, de live sfeer dringt in mijn huid. Haar rauwe stem die van triest tot uitbundig clownesk kan klinken raakt de juiste snaar en laat je stil met de ogen gesloten luisteren. Het is de Shelter 201 niet gegeven elk detail tot op het bot uit te benen, op dat gebied is een duurder element heer en meester. Ik weet van veel platen de plekken waar mini geluiden verborgen zijn, ook van deze Middler en ervaar dat niet alles naar voren komt. Daar staat wel tegenover dat de weergave ongekend compleet is in het beeld dat wordt neergezet. Op een manier die uren en uren luisteren toe kan staan. Waarbij plezier en een verwarmd hart voorop staan.
