Na een volle kant Bette Middler en haar Staggering Harlettes moet een mens even bijkomen en dat kan met een plaat die mij al jaren na aan het hart ligt, al vormt hij een vreemde eend in de collectie. “The psalms of David” uitgevoerd door King’s College Choir of Cambridge is een EMI opname uit 1969. Het is een werk voor een groot koor ondersteund door een orgel dat lang naklinkt in de kerkakoestiek. De wisselingen van enkele stemmen naar een volledig koor laten zich in dynamiek goed uitdrukken. Zowel de zachte passages als de meest luide waarbij het orgel met kracht uithaalt vormen geen probleem voor de Shelter 201. Mooi vallen de stemmen uiteen tot individuen. Constant verstaanbaar, zuiver, aanwijsbaar. Een bezoeker die liefhebber is van koorwerk genoot van de opname en van de weergave op mijn set.

Dat het Shelter element maar 200 euro kost verbaasde hem net zoveel als het mij verbaast. Eenmaal ingezet met klassiek kan ik daar het beste meer door gaan. Een Tacet opname van Mozart waarop “Eine kleine Nachtmusik”. Van voor tot achter opgenomen met buizen apparatuur, bij mij afgespeeld via buizen. Halfgeleiders slechts toegepast in de voedingen. Net als eerder is het de intensiteit en kracht die als eerste opvalt. De overtuiging achter de muziek. Dat de instrumenten zuiver worden weergegeven lijkt haast vanzelfsprekend met de Shelter 201. Violen hebben de scherpte die ze in werkelijkheid ook hebben. Missen gelukkig de valse rand die een goedkoop element soms meegeeft. De zo vaak gebruikte en misbruikte opmerkingen als: los van de speakers, breed stereobeeld, fraaie hoogte afbeelding, zijn allemaal wel van toepassing. Lichte kritiek is de diepte van het beeld, dat mag nog wat groter. Iets meer inzicht via details zou fijn zijn. Het is waar, een veel duurder element presteert meer en laat meer los vanuit de LP, maar daar hangt een evenredig prijskaartje aan. Waar de Shelter met klassiek in excelleert is vooral eerlijkheid en het ontbreken van de schijn van valse romantiek. Dat maakt Mozart boeiend. Lukt dat ook met Grieg? Gelukkig wel, groot orkest laat zich niet uit hel veld slaan of verzandt niet in een brei. Het fraaie “Ases Tod” is dramatisch in deze setting. Roept beelden op van een lange, treurende stoet mensen die zich begeven naar de laatste rustplaats van Ase. De sfeer beklemmend. De bassen versterken het verdriet, de violen vormen de opstijgende ziel van Ase. Dit is precies waar het helemaal om gaat. Emotie, beleving, voorstelling van beelden opgeroepen door de muziek. Veel meer is toch niet nodig?

Ik zou niet durven de jazz liefhebbers over te slaan. Vandaar dat Yamamoto “Misty” komt spelen. Op een prima manier. De piano die veel te fel is opgenomen hamert de luidsprekers uit. Vraagt vermogenspieken die mijn 20 Watt Ayon nog altijd beter weet op te vangen dan menige 100 Watt transistorversterker. De bas is duidelijk aanwezig, het slagwerk begeeft zich zoals gewoonlijk op de achtergrond. Nog sterker dan eerst heb ik het gevoel naar een goed MC element te luisteren. De felheid en directheid die de Shelter draagt zijn daar de oorzaak van. Zo hoort “Misty” te klinken als Yamamoto het speelt. Achter de Japanner hobbelt een Nederlandse dame aan die vooral in de VS furore maakt. Diane Shuur heeft heel wat platen en CD’s op haar naam staan waarvan “Pure Schuur” en één is. In 1991 was GRP zo vriendelijk “Pure Schuur” niet alleen op CD maar ook op LP uit te brengen. Opmerkelijk voor een platenmaatschappij die synoniem is aan digitale mastering. Plezierig voor de vinyl liefhebber. Diane heeft een indringende manier van zingen die niet altijd aanspreekt. Ze kan uithalen op een manier waar het lijkt op een scheurend overhemd. Haar stem is zeker niet glad en doorspekt van romantiek. De Shelter gaat daar anders mee om dan menig element. Neem bijvoorbeeld mijn Benz Micro Glider L2. Die zet je niet graag in de groef. Die maakt Schuur ongenietbaar. De Shelter doet nauwelijks afbreuk aan de intensiteit die Schuur in haar muziek legt edoch verschuift het accent naar een acceptabele weergave door de stem op te waarderen en de scherpe randen te omzeilen. De band en achtergrond vocalisten vullen het geheel in en vormen een muurtje van geluid achter Diane.


Conclusie

Een overtuigde liefhebber van Moving Coil elementen die valt voor een Moving Magnet. Ik had het zelf niet voor mogelijk gehouden. De Shelter 201 maakt het waar. Wat ik denk is dat Shelter geprobeerd heeft een element op de markt te brengen dat als instap moet dienen naar de duurdere MC’s. Toen men niet slaagde in het fabriceren van een goedkope MC heeft men een MM ontwerp gekozen en de klank en eigenschappen van een MC daarin verwerkt. Met succes mag ik u verzekeren. De synergie in de weergave die met een Shelter 201 bereikt is maakt het element tot een aanrader eerste klas. Eerlijk is eerlijk, ik luister in mijn combinatie eigenlijk liever naar deze 200 euro Shelter dan naar mijn eigen element dat 4,5 x meer kost. Dat is weliswaar gedetailleerder, opener, helderder, maar maakt simpelweg minder muziek en is veel kritischer op de kwaliteit van het vinyl. Dag in dag uit liet ik de CD’s links liggen en zocht naar juweeltjes in de platenkast. Met volle teugen genieten kan op een betaalbare manier. Zeker als u bedenkt dat menige versterker nog altijd beschikt over een heel aardige tot uitstekende MM phono ingang, maar vaak een low output MC niet aankan. Plaats de Shelter 201 in een Pro-ject, Thorens of Rega en sluit hem aan op een Creek, PrimaLuna of Unison Research om wat voorbeelden te geven. Ik wed dat u net zo valt voor de weergave als ik dat doe. Hij is in de afgelopen weken tot mijn favoriete element geworden in de betaalbare klasse, zelfs tot een stuk daarboven en dat alles ondanks, mogelijk dankzij de bewegende magneetjes.


Prijs:

Shelter 201 200 euro


Importeur:

Audiotec Ltd.
Broekermeerdijk 16
1454 AH Watergang
Telefoon 020 - 403 1750