Artikelen van Jan Luijsterburg
Je rentre à la maison
Gepubliceerd op 19 augustus 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Manoel De Oliveira werd geboren in 1908. In plaats van het op de oude dag rustig aan te doen blijft hij nu al decennia lang vrijwel ieder jaar een nieuwe film aanleveren. Inmiddels 94 lijkt de Portugees, die al jaren vanuit Parijs opereert, niets aan scherpzinnigheid en creativiteit in te boeten. |
lees verder>> |
Blackboards
Gepubliceerd op 13 augustus 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Blackboards is een film die wat van de kijker vraagt, en in die zin totaal afwijkt van de lichtverteerbare Hollywoodproducties die de markt beheersen. Een verhaal dat op het eerste gezicht klein lijkt, maar als je verder kijkt een enorme reikwijdte heeft. Geen hapklare brok dus, maar wie doorbijt krijgt ook wat. |
lees verder>> |
Paddy McAloon
Gepubliceerd op 4 augustus 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Eens in de zoveel tijd gebeurt het een keer: je zet een nieuwe CD op en bent vanaf de eerste seconde volledig verkocht. U begrijpt het: het is weer eens een keer zo ver, en het betreft de eerste CD die Paddy McAloon onder zijn eigen naam uitbracht. |
lees verder>> |
Audition
Gepubliceerd op 28 juli 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| De reputatie van de film is met name gebaseerd op het extreem gewelddadige einde. Wie de trailer van de film bekijkt ziet daarvan een bondige samenvatting en wil de film niet meer zien. Tenzij men behept is met de toch enigszins ziekelijke nieuwsgierigheid naar extreme onsmakelijkheden. Een blijkbaar tamelijk wijdverbreide afwijking, getuige de brede belangstelling voor horror, splatter en nachten vol wansmaak. Audition stijgt ver boven deze genres uit vanwege een zorgvuldige psychologische opbouw. Er worden belangrijke vragen aan de orde gesteld. Zeer traag wordt je pas laat in de film voorbereid op wat er komen gaat. |
lees verder>> |
Otis Taylor
Gepubliceerd op 28 juli 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Blues heeft van oudsher de functie de mens die het moeilijk heeft uit de drek te trekken en troost te bieden. Daar is bij Otis Taylor echter geen sprake van. Zijn songs zijn kleine verhaaltjes, die de onrecht, pijn en vernedering die de geschiedenis van de zwarte bevolking in het zuiden van de Verenigde Staten kenmerken direct beschrijven. |
lees verder>> |
The Thermals
Gepubliceerd op 14 juli 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Met de hifi gaat het goed, dat kunt u overal op deze site lezen. Alsmaar mooier worden geluid en het beeld ook al. Maar hoe gaat het met de lo-fi, zo vraagt u zich wellicht helemaal niet af? Begin jaren 90 was het vooral onder Amerikaanse alternatieve gitaarbandjes erg in om liedjes zo slecht mogelijk op te nemen. Direct vastleggen van de emotie als het moment daar is, dat was het idee. |
lees verder>> |
The Pianist
Gepubliceerd op 9 juli 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Heel opvallend is de manier waarop het excessieve geweld van de Duitsers in beeld gebracht wordt. Uitbarstingen worden niet ingeleid of aangekondigd, maar zijn totaal onverwachts en heftig, waarna het leven gewoon verder gaat, bij wijze van speken alsof er niets gebeurd is. Dit komt buitengewoon realistisch over. Er wordt niet sentimenteel gedaan of aangedikt, en het komt daardoor extra direct over. Dit is ongetwijfeld een van de redenen waarom de film zo`n enorme impact op de kijker heeft, en zo`n succes geworden is, zowel bij de critici (vele prijzen werden gewonnen) als bij het publiek. |
lees verder>> |
Jason McNiff
Gepubliceerd op 7 juli 2003
Auteur: Jan Luijsterburg
| Jason McNiff is een anachronistisch muzikant. Zijn liedjes passen bij zijn tijd noch zijn omgeving: klassieke Amerikaanse country-folk uit Engeland. Hij is de absolute winnaar van een denkbeeldige aflevering van Henny Huisman`s Soundmixshow: hier staat Bob Dylan den tweede, maar dan wel in versie eind jaren zestig, op zijn lieflijkst. |
lees verder>> |