Wie dit verhaal tot zover helemaal gelezen heeft zal met me eens zijn dat deze set op papier alles in zich heeft om een muzikale luisterervaring te creëren. Bij het luisteren beperk ik me tot de NAD en DALI componenten. Zelf voeg ik uitsluitend de bekabeling toe. De bijgeleverde standaard interlink raak ik niet aan. Niet omdat deze niet goed zou zijn maar eerder omdat ik de kenmerken van de set zo goed mogelijk naar voren wil laten komen en dan is een kwalitatief betere zilver/goud interlink, die ik bovendien klankmatig goed ken, een mooi hulpmiddel. Ook bij een cd speler die dankzij zijn output impedantie van 300 Ohm minder gevoelig is voor het type kabel dat gebruikt wordt. Als luidsprekerkabel heb ik een kwalitatief goede koperkabel ingezet. De importeur heeft de hele set al ingespeeld dus nadat cd speler en versterker vierentwintig uur aan de stroom hebben gehangen kan ik meteen de eerste cd in de lade schuiven.
Meestal begin ik met een vrouwenstem. Niet alleen omdat ik daar verzot op ben maar ook omdat daarmee snel duidelijk is of de speakers goed opgesteld staan. Ditmaal gebruik ik het nieuwe dubbelalbum Recollection van K.D.Lang daarvoor. Een verzamelalbum met op de eerste CD songs die afkomstig zijn van haar eerdere CD’s en op de tweede CD een nieuw nummer, een nieuwe versie van haar uitvoering van Leonard Cohen’s Hallelujah en songs die afkomstig zijn uit films of van albums van collega artiesten waarop zij een gastrol vervuld heeft. De mij zeer vertrouwde, intens zuivere stem van Lang laat mij direct horen wanneer er iets niet klopt in een keten. Pas wanneer ik de eerste tonen van Miss Chatelaine hoor, realiseer ik me dat ik al naar het negende nummer van deze CD zit te luisteren. Een duidelijker bewijs dat de set me in de muziek weet te trekken is er niet.
Alsof ik wakker geschud ben begin ik vervolgens kritischer te luisteren. Het eerste wat me opvalt is de kristalheldere, volstrekt natuurlijke klank van Lang’s stem en de mooie plaatsing. Geen rafeltjes, geen hard randje of enige ander gevreesd digitaal artefact. Ik stap over naar de tweede CD van het album en kies voor Calling All Angels van Jane Siberry, de Canadese zangeres die voor mijn gevoel internationaal nog steeds niet de waardering krijgt die ze verdient. Lang zingt hier de tweede stem. De etherische kwaliteit van Jane’s stem komt mooi naar voren en de set slaagt er eveneens in om de in deze opname opgeslagen ruimtelijkheid en diepte-informatie – zoals o.a. blijkt uit de afbeelding van het klokkengebeier in de verte - weer te geven.
