Inmiddels is in de afgelopen twee weken heel veel geluisterd naar de Advance Acoustic versterkers, via de diverse bronnen. Daarbij is met enige regelmaat omgeschakeld tussen de klasse AB- en klasse A-stand van de eindversterkers. Om het stroomgebruik een beetje in de hand te houden, speelde de radio meestal in klasse AB, cd en plaat merendeels in klasse A. Die laatste stand prefereer ik persoonlijk. Dat is volgens mij goed uit te leggen aan de hand van een cd van Jacintha. In de normale stand speelt de versterker open en vrij, met een stereobeeld waar ik keer op keer verbaasd over ben. Heel diep, ruim uitgesmeerd naar de zijkanten en zover uitgestrekt in hoogte, dat stemmen bijna te hoog komen te staan. Verwend als ik ben, laten de MAA en MPP 1000 mij genieten van muziek, maar tillen me niet direct over de top. Let op: in vergelijking met andere uitstekende versterkers.
Zelf ben ik de laatste jaren gewend geraakt aan buizenversterkers; gelukkig heb ik niet het gevoel die erg te missen. De klank en beleving met Advance Acoustic is anders, niet minder in kwaliteit. Ik vind het geluid wel iets korreliger, grover, haast net zo dynamisch en zeker aangenaam. Jacintha staat strak op haar plek, geeft gevoel, blijft op enige afstand en dringt niet erg diep in de ziel. Piano is speels en heeft voldoende kast; slagwerk, met name de bekkens, komt erg fraai naar voren. Bas is mooi in de hand gehouden, je zou niet denken dat er 400 Watt per kanaal beschikbaar is. Daar verwacht je onterecht vaak een overweldigende dreun van. Daartoe hebben de makers zich gelukkig niet laten verleiden. Het kan echter allemaal nog een forse streep beter, als de minuscule schakelaars aan de achterzijde van de MAA 1000 blokken in klasse A-stand worden gezet. Het stroomgebruik van de monoblokken vermenigvuldigt in dat geval meer dan vijf maal en de blokken doen dan tevens dienst als extra verwarming. Ik laat ze heel even op temperatuur komen en start dan opnieuw de cd van Jacintha (N.B.: voor mijzelf heb ik deze omzetting uiteraard een aantal keren geprobeerd met platen en cd’s).
Wat ik nu beluister, gaat een stuk verder waar het gaat om het neerzetten van een podium en muzikanten. De weergave krijgt gewicht. De bas op de cd gaat een keer dieper, eigenlijk raar want de klasse A-instelling doet niets voor de subwoofer. Jacintha heeft die sexy sloomheid in haar stem terug, die doet denken aan warme lichamen in lome zomers. Het stereobeeld krijgt er een dimensie bij, het wordt aanzienlijk dieper, Jacintha komt verder naar voren terwijl het beeld zich achterwaarts nog steeds blijft uitstrekken. Een accordeon hangt, zweeft meer in de lucht. Meer impact, meer druk. Daardoor raken wel de bekkens iets in de verdrukking. Die vallen minder op, verliezen gelukkig geen detail. Kortom: voor mij is de beste stand klasse A, zelfs al vreet dat energie. Om die reden vind ik het jammer dat Advance Acoustic de schakelaar niet op de voorzijde heeft geplaatst. Leuk puntje voor een Mk II versie heren? Andere wensen of aanmerkingen behalve de `korreligheid` heb ik niet. Ik kan niet anders zeggen dan dat de combinatie van voor- en eindversterkers mij uitstekend bevalt.
