Het recensiepaar was reeds ingespeeld maar kreeg desondanks ruim de tijd om los te komen. Een goede opstelling werd relatief gauw gevonden, wat behalve het lage gewicht te danken was aan de het uitgewogen weergavekarakter. De uiteindelijke opstelling leek aardig op dat van de residentiële LS 3/5a-V2`s; zo`n 45 centimeter van de achterwand en met midden-assen die elkaar net voor de luisterplek kruisen. Het afstraalgedrag was zonder frontdoekjes meer uniform dus mochten de SA-1s `naakt` spelen.
Van de Crooked Still CD Shaken By A Low Sound werd de track Can`t You Hear Me Callin` beluisterd. De sonoriteit van de cello en de strijkbewegingen werden bijzonder goed vertolkt. De geplukte staande bas kwam in vergelijk met de Monitor Audio Studio 2SE`s wat droger en slanker over terwijl de snaarplukken mooi gearticuleerd werden weergegeven. Bij Aoife O` Donovan`s zang kwam met name haar ademhaling opvallend natuurlijk over. De SA-1 doet qua stemweergave niets onder voor de Stirling Broadcast LS 3/5a-V2 en de nieuwe Spendor zet stemmen zelfs met een nog sterkere plastische aanwezigheid neer. Deze kleine Spendors wisten bij uiteenlopende opname`s melodielijnen op prachtige wijze uit te lichten en tegelijkertijd op impulsieve wijze te werk te gaan.
Tijd voor vinyl. De Sufjan Stevens LP Illinoise werd op het schotse vilt gelegd om de track Decatur af te tasten. De eerste indruk was die van een rijke tonaliteit, gekoppeld aan een opmerkelijk vrije presentatie. De SA-1s bleken geen voorkeursbehandeling te geven aan specifieke klanken of instrumenten en de weergave was steeds opvallend vrij van maskering. Het zijn overigens geen gortdroge klankdiplomaten, eerder klankkleurmeesters met een voorkeur voor duidelijkheid. Bij het subtiele snarenspel van Sufjan Stevens werd het trommelvel van de banjo prachtig uitgelicht. Het stereobeeld kreeg een goede ruimtelijke continuïteit mee waarbij de vrouwenstemmen -die ver naar achteren werden afgebeeld- goed uit de muzikale verf kwamen.
