Meer luisterplezier
Voor ik aan vinyl begin pak ik twee Mordaunt Short 902 mini monitors uit de berging. Het is mijn stellige overtuiging dat een uitmuntende versterker met een set eenvoudige monitors tot grote prestaties in staat is. En dat blijkt ook nu weer. Waar de Unico soms teveel druk zette op de JM Lab’s komen de Mordaunt Short’s juist tot leven. Het rustige muzikale karakter van de Unico houdt de tweeter in toon en samen staat hier iets moois voor het voetlicht. Stem, instrument, muziek en artiest, versterker en speakers werken aan muziekbeleving. De goedkope 902 zou achter een Unico vervangen mogen worden door Diapason of Opera en ik ben er van overtuigd dat dan een magisch beeld opgebouwd kan worden. Realistisch, groot en vol detail zonder te verzanden in analytisch geneuzel. Net als toen ik MS 902 aansloot op mijn eigen monoblokken heb ik de neiging voor langere tijd de JM Lab’s te laten voor wat het is. Tot je ze wederom aansluit, want een monitor kan nimmer op tegen de kracht van een grote vloerstaander. Als die bovendien nog zo lekker met een versterker combineert weet je weer waarom je ooit zoveel geld uitgaf. Wie kleiner behuisd is of zich graag laat meevoeren in barokke sferen, neem een Unico en combineer die met iets moois en kleins.
Ik heb nog wat platen te gaan. Het element dat binnenkort besproken gaat worden is de Benz Micro Ace. Ik hou een slag om de arm voor de luisterresultaten tot nu toe, omdat de Ace nog veel te weinig uren door de groef heeft gelopen. Benz raadt 40 uur inspeeltijd aan en ik zit net op de 10 uur. Toch zijn de resultaten en de vermenging Unico met vinyl van een orde dat ik er zeker even bij stil wil staan. Ik pakte onder meer The Weavers, Dire Straits, Anita Kerr, Sade en wat klassiek werk uit de kast. Vinyl blinkt uit in snelheid ten opzichte van digitaal geluid. De aanzetten van de instrumenten lijken veel meer tot leven te komen. Het tokkelen van snaren is beter gedefinieerd. De totale weergave is vloeiender. Tenminste als u geen Apogee dac of vergelijkbare kwaliteit in huis heeft gehaald. Ik hou van vinyl in al zijn gecompliceerde schoonheid en zal nooit nalaten dat als bron te gebruiken. Dat Unison Research dat allemaal laat horen doet mij deugt. Ik geniet met volle teugen van Dire Straits dat op hoog volume door de kamer dendert. Even moeten de buren het geweld slikken. Wat een kracht kan de Unico leveren en wat een onvervormd stabiel beeld. Zonder een krimp te geven gaan versterker en speakers aan de haal met Knopfler en als luisteraar dans je ze achterna door de kamer. Ondertussen luchtgitaar spelend met een brede grijns op de bek. Subtiel mag het ook met de broze klanken van een klavecimbel op barokke opnames waardoor de rust weerkeert en ik gelukzalig neerzak op de bank en de naald in de groef. De magic touch van vinyl raakt mij keer op keer. De Unico laat daar alle ruimte toe.
