De klapper van de show. Eerst moeten we wachten tot we naar binnen mogen, Mijn vrouw verliest prompt haar interesse en het is dat ik de JBL graag wil horen, anders hadden we het gemist. Eenmaal binnen staan we in een kale ruimte met twee lelijke grote (130 x 50 cm) luidsprekers van JBL. Ertussen een rek met DCs Verona, Elgar en Verdi dac en speler. En Plinius SA Reference voor en eindversterker. De JBL speakers zijn de legendarische K2 S9800 modellen waar onze Engelse collega Paul Messenger ooit lyrisch over deed. De demo zit goed in elkaar. Afwisselende muziek die steeds ongeveer twee minuten duurt. Rachelle Ferrell, een drumsolo, Edvard Greig en nog zo het één en ander. Het gaat van start. Mensenlief is dit een partij levensecht. Wij kijken elkaar aan en binnen één minuut bepalen we dat dit de topset van de show is. Wat een krachtig systeem, dat bovendien zo subtiel kan spelen. De dynamiek is overweldigend, zeker omdat aan de kracht geen eind lijkt te komen. Hier dondert een symfonie orkest. Hier fluistert een stem. Alles op maat, nooit te groot, nooit te klein. Op een groot podium, breed uitgemeten. Een viool laat haast een traan vloeien. Een vleugel, mijn vrouw die ooit zelf piano speelde is diep onder de indruk. Wist ze net nog te melden dat die lelijke dingen niet in huis zouden komen, nu fluistert ze dat we die eigenlijk moeten kopen. Haar gehoor is uitzonderlijk goed en we zijn het direct eens. Dit is het summum vandaag. Zo dicht ben je zelden bij de opname betrokken. Je waant je in de studio of in de concertzaal. En dan dat gemak, de stressloze weergave, we raken er niet over uitgepraat. Weinig sets kunnen hieraan tippen en gelooft u ons, dit is een set met allure van de bovenste plank. Een opera zangeres is zo subtiel en zo teder als maar zijn kan. Hebt u het over hoorns die kleuren en papier conussen die opbreken? JBL lacht erom. Detail, de tweeter en de middentoner hebben een puur beryllium conus. JBL was daar iets vroeger bij dan Focal. Jaren vroeger eigenlijk. Hebt u ooit de kans, luister dan naar K2 S9800.
Van Shanling komt geen geluid. Wel een mooi plaatje. De CD T300 is de meest fotogenieke Cd-speler op de markt. Een Shanling ST P80 versterker van 2440 euro oogt als haast net zo mooi.
BC Acoustique speelt in een ruimte die met akoestisch materiaal helemaal door gemaakt is. Dat is niet bevorderlijk voor het contact geluid naar de buren en niet voor ons gehoor. Het klinkt te doods. Terwijl er heel fraaie speakers staan en een Unison Research S8 buizen versterker. Met weer een torentje DCs spelers. Inclusief de nieuwe geïntegreerde speler van DCs.
Dezelfde importeur/leverancier doet NAD. Waar in Brussel de M-Serie nog als hardtop stond, hier staat de cabrio. Dakloos en wijd open voor onze ogen. Het straalt ervan af dat NAD met de M-Serie probeert vriend en vijand af te troeven. Spelen deden ze niet en dat was jammer. Ik had ze graag gehoord op de BC Acoustique.
Ah, let eens op Cayin. Met de ogen vlak bij de feiten is het overduidelijk dat onze eigen PrimaLuna uit de fabriek van Cayin komt. Voor de PrimaLuna is de controle over het gehele productieproces zeer streng, de PrimaLuna is bovendien een eigen ontwerp, dus hoe Cayin zich daartoe verhoudt weet ik niet. Strak gebouwd is het wel. Ook Cayin deed er het zwijgen toe. De muzikale eer liet men aan Vincent waar de rest van de ruimte mee was vol gezet.
Acoustic System van Frank Tchang heeft een eigen luidspreker. Hoog en volgestopt met keramische units. Net als bij de Lumen White die hij voert in Frankrijk. Hij speelde op Karan versterkers en (hoe afgezaagd onderhand) DCs.
Deed dat wel erg goed trouwens. In een kamer waar de resonators en diffusers niet te tellen waren. Tchang is een magiker met zijn blokjes en houtjes. En ze werken echt. Een nieuwe importeur is er voor in Nederland, RA-Vision. Nu maar hopen dat Tchang er netjes mee omgaat, want in Frankrijk is I.H.T. met Acoustic System gestopt wegens voortdurende directe verkoop van Frank T.
Er was nog veel meer te zien. Kamers waar merken staan die we op de VAD show aantreffen hebben we een beetje links laten liggen. Waaronder veel Engelse merken als Rega, Soundstyle, Linn, Proac, Sugden, Thorens, CEC, Chord en anderen. Niet uit onwil, maar uit tijdgebrek. Er was zoveel te horen. Zoveel te zien en zoveel te praten. Met andere beursverslagen maken we dat helemaal goed, dat is een belofte. In Frankrijk maken ze een mooie show. Verfrissende muziekkeuzes, vriendelijke mensen en echt heel mooie dingen die opgesteld staan in ruime kamers. Weinig tot geen Nederlanders, wel de nodige Belgen. Geen tijdschriften die aandacht proberen te trekken en abonnementen werven. Ook geen groot aanbod van muziek en accessoires. Eerder aandacht voor de fabrikant (logisch die speelt thuis) en zijn waren. Samen waren we redelijk aan het eind van ons Latijn toen we naar buiten liepen na een lange dag. Ons wachtte de Thalys naar huis. Waar we eindelijk de schoenen met een zucht van de oververhitte voeten trokken. Wel een mooie ervaring rijker en een droomwens erbij. Ben ik blij dat mijn vrouw met eigen oren JBL heeft gehoord en ze nog wil hebben ook.
