Ook muziek werd vanaf een hoog-resolutie beeldplaat afgespeeld. Na het concert te hebben bijgewoond was het wel even wennen aan de minder heftige albumuitvoering van Steven Wilsons Grace For Drowning, maar vooral de meerkanaals uitvoering met het bijpassende DTS-HD Master Audio geluidsspoor is zeer mooi via de blu-rayversie van dit album. Zo kent het geheel instrumentale nummer Remainder The Black Dog een lange opbouw om uit te monden in een psychedelisch hoogtepunt waarbij zowel toetsen, saxofoon en gitaren zeer dynamisch weten uit te halen. De Arcam geeft het netjes, soms zelfs ietwat terughoudend weer. Dit is waar liefhebbers van het Engelse hifimerk dan ook de loftrompet over opsteken, Arcam biedt muzikaliteit en zal nooit vermoeien. Enig nadeel van deze receiver is dat drukke passages in de opname voor wat minder controle zorgen op mijn grote frontweergevers. Dat maakt dat het geluidsbeeld wat inboet aan grootte, een iets makkelijker aan te sturen luidspreker zal met deze receiver beter te combineren zijn.
Dezelfde conclusie moet ik ook trekken als ik muziek stream via de AVR-360. Gelukkig heeft Arcam niet bespaard op de netwerkfunctionaliteit van dit instapmodel en ik kies er bewust voor om dezelfde tracks af te spelen die vorig jaar ook de recensie van de AVR-400 sierden. Onder andere Allan Taylors album Hotels And Dreamers met The Beat Hotel, dus. Nog steeds geeft de Arcam GUI geen album art of aanvullende informatie weer. De plaatsing van de diepe, karakteristieke stem is redelijk tot goed, hoewel de onlangs door mij geteste Rotel RSX-1562 daar nog net iets beter in wist te excelleren. Het hoog van de Arcam is daarentegen een stuk verfijnder en zachter dan die receiver en hoewel het beter had gekund is de ruimtelijkheid en stage van deze Brit erg netjes. De allerlaagste uithalen van de percussie zorgen voor veel vraag naar vermogen van de eindversterkers, die in de bypass-stand (met de processor buiten gebruik gesteld) weliswaar 90 Watt kunnen leveren maar de grote Goldenote Reales niet geheel kunnen controleren. Wanner ik mijn kleinere als surroundluidsprekers gebruikte Monitor Audio’s inzet als hoofdluidspreker blijft bij deze dynamische stukken het geluidsbeeld een stuk beter overeind.
Ook vinyl komt veelvuldig langs. Zo speelde de Speakers Corner herpersing van Tchaikovsky’s 1812 Overture die origineel op Decca werd geperst. Dit weergaloze stuk werd door de man gecomponeerd voor de All Russian Art And Industrial Exhibition na een opdracht hiervoor te hebben ontvangen van Nicholas Rubinstein. De finale van deze ouverture is bekend vanwege de koperblazende sectie die de toenmalige hymne “God Save The Tsar” ten gehore brengt, uitgeleid door een aantal kanonslagen. De beroemde Telarc-persing is dit niet, maar deze versie uitgevoerd door Kenneth Alwyn en het London Symphony Orchestra is er niet minder om. Strijkers klinken zijdezacht, blazers fel maar niet overheersend. Waar het stuk dynamische hoogtepunten bereikt weet de Arcam over de Monitor Audio’s redelijk overeind te blijven, het geluidsbeeld zakt niet weg in de rommeligheid die wel hoorbaar was over de grotere Goldenotes. En op overheldere of te felle tonen kan je ook deze Arcam niet betrappen, het is een gedegen allemansvriend op weergavegebied.
