Eén van mijn recente aanwinsten op SACD is een compilatie van populaire delen uit Wagner opera’s. Het betreft een orkestrale uitvoering van het Royal Scottish National Orchestra onder leiding van Neeme Järvi. De Ouverture en de Venusberg Ballet Scene uit Tannhäuser worden breed in de kamer gezet. Het eerste dat opvalt is de mooie tonale balans en het losse beeld dat de installatie neerzet. De luidsprekers zijn niet meer aan te wijzen wanneer ik me laat gaan tijdens de Venusberg Scene en in gedachten de zang van de sirenen aan het orkest toevoeg. Wel klinkt de weergave wat meer laidback dan via mijn eigen versterker en luidsprekers. Ook wanneer ik het volume flink opschroef - iets wat Chapter moeiteloos doet tot + 12 dB zonder dat er sprake is van dichtlopen of enige andere soort van vervorming – blijft die indruk van rust en gemak bestaan. Dynamiek is er voldoende, zowel micro als macro.
Neeme Järvi is alweer begonnen aan een nieuw stuk en leidt de Schotten in een overdonderende opening van de derde akte uit Lohengrin wanneer ik opsta en naar de rechter luidspreker loop. Met mijn hand op de gladde oppervlakte van de bovenkant, en even later de zijkant, voel ik geen enkele trilling. Net als bij de Vivid 1.5 zijn ook hier de units opgehangen in rubber o ringen. Een verschil met die kleine broer is wel dat deze B1 een forse stap verder gaat wanneer het op laagweergave aankomt. Dezelfde klankkarakteristiek, maar nu verder doorlopend. Sprak ik bij de 1.5 nog over het toevoegen van een subwoofer, daarvan kan hier geen sprake zijn.
Na deze nieuwe release een oude dubbel CD van Chet Baker, Chet Baker in Tokyo. Na het overdonderende geweld van het symfonieorkest de intimiteit van een live sessie van deze trompettist tezamen met zijn trio. Dat bestaat naast de Duitse pianist Harold Danko uit twee landgenoten; Hein van der Geyn op bas en John Engels op drums. Aan het eind van disc 1 staat hier een 13 minuten en 14 seconden durende versie van de Rodgers & Hart compositie My Funny Valentine die mij op de juiste installatie steeds weer weet te raken. Opnieuw draai ik het volume ver open. Dat klinkt gewichtiger dan het is want het volume van de Sonnet-S begint bij -105 dB en voordat er bij -30 dB echt geluid uit de luidsprekers komt ben ik dus wel even aan het draaien. Maar bij Chet draai ik hem open tot -2 dB en ondanks het laidback karakter van de weergave zit ik vlakbij. Hij begint zingend waarbij zijn stem klinkt zoals hij trompet speelt, vloeiend en ingetogen. Later verdwijnt zijn adem in de trompet en zet hij harder aan dan menigeen van hem gewend is. Een jaar voor zijn dood, in de nadagen van zijn carrière, laat de set goed horen dat hij hier sterk geïnspireerd speelt. Ook de bassolo van Hein die op sommige sets nog wel eens wat soft kan klinken komt nu goed gearticuleerd over.
De door Ewald tijdens het opstellen van de set gedraaide Natalie Merchant heeft een prachtige warme stem waarin meer dan eens emoties doorklinken. Die kwaliteit ligt ook verborgen in het nummer Order 1081 dat voorkomt op de dubbel CD van David Byrne & Fatboy Slim Here Lies Love waar ze één van de gast zangeressen is die het leven bezingen van Imelda Marcos, de vrouw van ex dictator Marcos van de Filippijnen. Order 1081 gaat over de proclamatie die Marcos tekent aan het eind van zijn ambtstermijn, waardoor hij niet alleen aan de macht kan blijven, maar ook zonder aanklacht verdachte figuren op kan laten pakken. Zoals Benigno `Ninoy` Aquino, oppositieleider en jeugdliefde van Imelda. Niet iedere installatie weet de emotionele lading even goed over te dragen die Natalie hier in haar stem weet te leggen. De Chapter combinatie slaagt daarin met vlag en wimpel.
K D Lang heeft een heel andere stem. Ik ken mensen die deze stem afdoen als hard en klinisch. Zelf praat ik liever over kristalhelder, loepzuiver en extreem toonvast. Om het over de emotie maar niet eens te hebben. Een schitterende dubbel CD van haar vind ik Recollection waarbij op disc 1 elf songs staan die afkomstig zijn van eerdere CD’s van haar terwijl op disc 2 songs verzameld zijn die afkomstig zijn van albums van anderen waar zij ooit aan meegewerkt heeft. Daarop o.a. Cole Porter’s Love For Sale afkomstig uit de film The Black Dahlia. Lang laat hier al haar niet geringe kwaliteiten als zangeres voor het voetlicht komen en de Chapter set zet het bit voor bit neer. Een prachtige hoge resolutie – intern werkt de DAC met 32 Bit – waardoor iedere stembuiging en ademtocht tot op het randje weergegeven wordt.
Een randje wat nimmer rafelig of glazig hard klinkt, laat staan onaangenaam wordt. Ook hier die indruk van rust en autoriteit van waaruit iedere toon omhoog komt. Niet alleen de aanzet, maar ook de vorming en het uitklinken van de toon zijn adembenemend. Zowel bij de stem als bij de instrumenten waarbij met name de drums van Danny Frankel en de warme, rijke klankkleuren van Albert Wing’s saxofoon fenomenaal klinken. De woorden hoge resolutie zijn gevallen en wanneer we dat begrip beperken tot digitale weergave dan heeft de Sonnet-S meer te bieden dan ik tot nu toe met de CD als bron uitgeprobeerd heb.
