Het is een wat raar detail tussen de rijkdom aan verbindingsmogelijkheden. Eigenlijk ontbreekt alleen een WLAN, zou je bijna zeggen. Voor internetradio zul je kabel moeten leggen. Het resultaat? Het oude verhaal: sterk afhankelijk van de internetstations. Soms is het zelfs met een vrij hoge bitrate niet te genieten, maar soms met ogenschijnlijk minder ‘signaal’ juist heel fatsoenlijk. Overigens zie je helaas niets van dat soort technisch informatie in het verder prima werkende displaytje. Zelf hielden we het veelal bij onze gewone kabelstations, maar voor een keuze uit zesduizend stations (die gelukkig gerubriceerd worden op genre) is ook wat te zeggen.
Hoe dan ook: een troefkaart van het apparaat. Dat geldt zeker ook voor de mogelijkheid van muziek uit een mediaplayer op het netwerk. De Pioneer weet met zo ongeveer alle formaten weg, tot WMA Lossless (24 Bit/96 kHz) aan toe. Ook een USB stick met WMA of FLAC bestanden in het frontje werkt verrassend aardig.
Foto: Pioneer
Maar toch: in de praktijk zal hij veel eerder uit een iPod gevoed worden. Ze passen ook qua design bij elkaar. Daarbij weet hij weg met allerhande ‘formaten’. Met WAV op de Apple player is het zelfs een aardige race tegen de ingebouwde CD speler. De laatste speelt weliswaar levendiger en met meer ruimte en doortekening, maar de iPod klinkt op een of andere manier iets voller. Muzikaler.
Overigens konden we niet bespeuren of de kloeke iPod kabel echt iets bracht. Hij voert analoog signaal ergens in de DA techniek binnen. Maar helaas niet vóór de decoder. Een gewoon kabeltje inprikken, is eigenlijk wel zo makkelijk.
