Zoals ik tot op heden bij iedere Xanadu demo heb meegemaakt, is ook dit keer de opstelling en configuratie van de gebruikte apparatuur tot in het kleinste detail verzorgd. Daarbij zijn de weergevers tot op de laatste millimeter nauwkeurig opgesteld. Een erg prettig gevoel is dat Age dit bij aankoop ook persoonlijk bij u thuis zal gaan doen! Zowel in de passieve als de in deze test gebruikte actieve laag variant met Hypex klasse-D versterkingsmodule (voor iedere woofer één) en voldoende vermogen.

Mede door mijn test van de HRS100DSP heeft Age het medium cd weer herontdekt. Een buitengewoon verheugende ontwikkeling, want juist op dit zeer hoge niveau mag een cd-speler van goed kaliber eigenlijk niet ontbreken. In dit geval gaat het om een fraaie Burmester 102-speler. Een apparaat dat zowel visueel als gehoormatig een goede aanvulling vormt op de inmiddels al vele jaren door Age als referentie gebruikte Burmester 032 geïntegreerde versterker. Hij is trouwens om meerdere redenen verzot om dit prestigieuze Duitse merk. Age: ‘Burmester is gewoon helemaal mijn merk. Alles klopt en functioneert altijd probleemloos. Daarbij is er nooit uitval, is er geen onnodige gecompliceerdheid, zijn de apparaten prachtig gebouwd en ultra stabiel. Wat ik er verder ook voor weergevers op aansluit, de klank blijft boven alles heel verfijnd en bovengemiddeld neutraal van karakter. Een weergave die precies het mooie midden houdt tussen een hoog oplossend vermogen, de gewenste neutraliteit en een natuurlijk gepresenteerde muzikaliteit.’ Als laatste is nog vermeldenswaardig dat de dit keer gebruikte luidsprekerkabels een eigen prototype zijn wat later dit jaar op de markt zal komen. De overige kabels in de keten zijn van de eveneens Nederlandse fabrikant Van den Hul.

Xanadu HRS80 - Luisteren

Om weer te wennen aan de set en opstelling luisteren we eerst naar een aantal nummers uit werken (klassiek, pop en jazz) die Age zelf na aan het hart heeft liggen. Daarbij maakt hij de opvallende opmerking dat hij binnen zijn naar ultieme controle en realisme strevende context de HRS80 net een tikje voller, rijker en ‘muzikaler’ dan de voorgaande modellen heeft afgestemd. Al luisterend begrijp ik wat hij bedoelt. Want terwijl de grotere HRS100DSP al dat extra wooferoppervlak slechts achteloos hoeft in te zetten, wil hij ook graag dat de meer compacte HRS80 deze indruk geeft. Enerzijds dient hier de zorgvuldig afgestemde basreflex opzet voor, maar ook in de rest van de harmonische opbouw en het tonale spectrum is net wat meer body en natuurlijke zachtheid waar te nemen. Maar het is allemaal zo subtiel en smaakvol gedaan dat het netto eindresultaat vooral pure muziek is! Ik bedoel daarmee dat wat ik bij Age en deze nieuwste super Xanadu waarneem wel zo extreem gerijpt en geperfectioneerd is dat het de muziek totaal niet meer in de weg zit.

Ik weet dat het lastig is om de ware betekenis van deze woorden goed tot u door te laten dringen, maar het is mijn manier om te zeggen dat hier de 'reproductieperfectie' griezelig dicht wordt benaderd. Om het concreter te maken is de weergave om te beginnen in letterlijk ALLE parameters één sluitend geheel. Dus van het diepste laag tot het hoogste hoog lijkt het of alles met één enkele stem spreekt. Geen verdikking, niets dik of dun, geen hardheid of hoorbare compressie, geen pieken of dalen, geen verschil in timbre tussen de papierconussen voor het laag, keramiek voor het midden en bandtweeter(s) voor het hoog. Let wel, als u mijn verhalen regelmatig leest, weet u ook dat ik eigenlijk altijd wel bepaalde kritiek heb op de combinatie van een bandtweeter met conusunits. Het kan in eerste instantie naadloos lijken, maar je hoort vroeg of laat altijd dat de timbres en snelheid in het hoog niet dezelfde aanwezigheid en vulling hebben als de rest van het spectrum. Parameters die mij altijd heel snel gaan storen omdat ze afwijken van het streven naar realisme en je daarbij tenslotte met een te duidelijk waarneembare eigensignatuur blijft zitten.

De Xanadu HRS100 was eigenlijk het eerste model waarbij ik deze nadelen nagenoeg niet meer kon waarnemen. Alle klankmatige parameters waren dermate goed in het totaalgeluid geïntegreerd, dat ze de totaaleigenschappen voor het eerst niet meer wisten aan te tasten! Met de goedkopere of beter gezegd minder kostbare HRS80 is het Age nu zelfs gelukt om deze implementatie helemaal akoestisch onzichtbaar te krijgen! Een waar huzarenstuk. Toch blijkt dit bij langer luisteren en gewenning aan het systeem zelfs nog pas het topje van de ijsberg te zijn. Want deze geweldenaar met zijn woonkamervriendelijke afmetingen, blijkt dus ook in alle andere parameters de perfectie dicht te kunnen benaderen.

Afgronddiep, zeer strak en gedefinieerd laag? Check. Gelijkmatige tonale balans ongeacht het volumeniveau? Check. Volledig ontbreken van hardheid, compressie, kleuring, versmering ongeacht de complexiteit van de muziek en het volumeniveau? Check. Loskomen van de kast, gelaagde 3D ruimte presentatie, rotsvaste afbeelding in de luisterruimte ongeacht zitplaats? Check. En, last but not least, een zo hoog mogelijk realisme met zo min mogelijk reproductie kenmerken - kortom het gevoel te hebben naar echte muzikanten in de opnamelocatie te luisteren? Wederom Check! Oké, de perfecte speaker op deze aardbol dus? Nee, nog steeds niet - maar wel binnen zijn afmetingen één van de meest overtuigende pogingen die ik tot op heden heb gehoord.