Hoewel actuele en goede techniek samen met een mooi voorkomen zeker niet onbelangrijk zijn, is voor mij het enige wat uiteindelijk echt telt de te bereiken geluidskwaliteit! Wat net als in Alkmaar op de AZ show en ondanks de klasse D techniek nu ook weer opvalt, is het bijzonder prettige, soepele en bijna omarmende geluid. De weergave van deze nieuwe Wadia’s is daarbij zeker niet vrij van een bepaald eigen karakter, maar ik ervaar het zelf wel als een signatuur die in dienst staat van de muziek. Het is dus zeker niet het ‘witte’ klinische, uitgebeten, dunne en vaak hyper gedetailleerde geluid wat ik vandaag de dag helaas steeds vaker bij producten tegenkom. Waar deze trend vandaan komt weet ik niet, maar wat mij betreft nemen we er zo snel mogelijk ook weer afscheid van. Naast enorm vermoeiend, is het vaak ook erg onnatuurlijk en maakt het lange luistersessies bijna onmogelijk.
Niets dus van dit alles bij deze Wadia 3-serie in combinatie met de Sonus Faber Olympica III luidsprekers. Een positief aspect van klasse D is vaak de laagcontrole en die is ook hier dan ook dik in orde. Mooi is dat het echter om een vorm van muzikale controle gaat en dat het niet het vaak over gedempte middenlaag bezit van veel concurrenten. Een te gedempt middenlaag is trouwens dodelijk voor realistische muziekweergave omdat je dan teveel de herkenbare kleur en het leven uit de muziek haalt. Hoe Wadia hierin geslaagd is weet ik niet, maar het is één van de aspecten waarom deze producten zoveel beter presteren. Hoewel het in zo’n opstelling als deze bijna ondoenlijk is de apparaten afzonderlijk te ontleden, lijkt de m330 Media Server zelf toch ook wel veel goeds in het geluid te doen. Het zijn vooral klankmatige aspecten als bezieling, betrokkenheid en een meer natuurlijke tonale balans die voor mij meer de richting ingaan van wat vooral nog steeds met topklasse CD weergave en een goede platenspeler mogelijk is.
Luisteren 2
Afsluitend is in een naastgelegen en aanzienlijk kleinere ruimte nog geluisterd naar de huidige twee producten uit de kleine maar wel zeer hoogwaardige Wadia 1-serie. Deze di122 DSD Decoding Computer (€ 1.990,-) en a102 stereo PowerAmp met 2 x 50 Watt (€ 1.990,-), staan hier aangesloten op een paar Sonus Faber Venere 1.5 weergevers, aangevuld met een kleine subwoofer. Een Mac mini zorgt tenslotte voor aanlevering van de muzikale data. Tja, wat moet je na de mooie eerste demo van de overtuigende 3-serie nu denken van een set die zelfs in de kleinste kamers van een huis nog wel een plaatsje kan vinden? Al bij de eerste klanken weet ik dat het ook hier goed zit. Wat deze set meteen goed laat horen is de immer aanstekelijke spontaniteit, coherentie en spot-on timing wat goede kleine luidsprekers altijd zo kan typeren. Nee, je hoort niet het complete spectrum of 1:1 schaalgrootte met de bijbehorende dynamische contrasten. Zelfs niet met de kleine en overigens perfect afgeregelde subwoofer erbij. Wat je echter wel hoort is het plezier in de muziek en de neiging om mee te gaan dansen en een feestje te bouwen.
Uiteraard kan ik ook hier niet in detail inzoomen welk onderdeel nu wat doet, maar ook dit is wat mij betreft weer een set die hout snijdt. De organische, volle en omarmende klank, heeft hier plaatsgemaakt voor wat meer frisheid, puntigheid en dynamische accenten. Het is daarbij wel eerlijk om te zeggen dat die typerende frisheid natuurlijk ook wel mede komt doordat zowel de kleine Wadia als Sonus Fabers, tonaal niet alle klanknuances van de grote set weer kunnen geven. Maar wat maakt het uit? Het is klein, compact, heeft veel mogelijkheden, spreekt ook een kleine kamer akoestisch niet op vervelende wijze aan en is ook nog eens redelijk betaalbaar. Het enige probleem is dat je wel deze producten echt zelf moet ervaren. Zuiver naar de afmetingen en prijs gekeken, zie je visueel een soort van componenten waar je bij de concurrent per apparaat maar hooguit enkele honderden euro’s voor moet betalen. Maar pas op! Dit is natuurlijk wel een heel andere kwaliteit en het zit nu alleen maar in een kleine behuizing verwerkt!
