Miles en James
“Ik probeer nieuwe dingen bij te houden. Maar van de kinderen krijg ik niet zo veel mee. Met hun iPods gaat de muziek alleen om in hun hoofd. Geen gebonk meer uit de slaapkamers. Really cool. Ik luister wel regelmatig in de auto, vooral oude muziek. Niet één bepaalde stijl, ik hou van Miles Davis, van James Brown. Brown wordt vaak beschouwd als ‘just a dance-thing’, maar hij doet nog zoveel meer. Kijk naar die stem! Zijn Motherload heb ik nu op mijn iPod. Een paar weken geleden kwam Mike Lindup op bezoek en dan vind ik het leuk om hem een nummer te laten horen dat hij nog niet kent, bijvoorbeeld Bodyheat. ‘Luister Mike, wat James Brown hier doet.’ We kunnen met die cd samen gerust urenlang over het eiland rijden, en ondertussen misschien wel een paar toeristen overhoop rijden zonder dat we het merken, zo geconcentreerd zijn we bezig. Ik hou ook van Bob Wills and his Texas Playboys. Een interessante cocktail. Waarom ik het precies mooi vind, weet ik niet. Het is hetzelfde als ik Patsy Cline Sweet Dreams hoor zingen. Het raakt me.”
Magisch
“Ik zou heel graag nog een keer zo’n magisch moment hebben zoals toen ik veertien was en de Mahavishnu Orchestra hoorde. Of toen ik acht was en Cream ontdekte. Dat je bijna stopt met ademen, zo spannend. Maar dat valt niet mee. Er is ook bijna niets nieuws, dat is het punt. You’ve heard it all before. Er zijn misschien nieuwe technieken of productiemethoden, dat je denkt, dat is knap, maar dan is het een vreselijke song, en ben je het binnen twee minuten weer vergeten. Laatst liet mijn zoon me The Mars Volta horen, dat vind ik wel interessant. Maar ik had het al gehoord, en dan beter. Het deed me aan Mahavishnu denken. Mijn zoon vond dat niet leuk, zijn droomballon spatte een beetje uit elkaar.”
Rolmodel
“De enige van mijn kinderen die mij misschien volgt in de muziek is mijn zoon. Hij is 21. Hij drumt, maar dat staat nu op een laag pitje, hij studeert aan de universiteit. Mijn kinderen weten niet beter dan dat ik altijd met muziek mijn brood heb verdiend. Ik ben denk ik op veel vlakken geen goed rolmodel. Wat betreft werk zeker niet: eigenlijk willen ze allemaal doen wat pa doet: hij doet namelijk helemaal niets. Hij hangt een beetje rond in het huis. Zo nu en dan krijgt hij een nieuwe auto, en gaat hij op tour voor misschien twee of drie maanden en hij heeft een geweldige tijd. En dan komt en dan doet hij weer helemaal niets. (lachend) Een slechte opvoeding, ze krijgen de verkeerde boodschap mee. Het moet een shock voor ze zijn als ze straks écht moeten gaan werken.”
