Het is inmiddels al een stuk later in de avond geworden, tijd om de luister- annex werkruimte op zolder te bezoeken. Nou, ik kan me voorstellen dat dit voor Wijnand een zeer aangename plaats is om te werken en te ontspannen. In de gang net voor de zolderingang is een heus aanrecht geplaatst, voorzien van een ijskast waarin heerlijke versnaperingen te vinden zijn.
Heel prominent aan de linkerkant is zijn “hoofdset” te vinden. Deze bestaat uit een Unison Research Mistery One vv. verbonden met Kimber KS 1021 aan de Tube Elysium Les Nations mono blokken. Deze maken gebruik van 4 KT 88 buizen en leveren 120 watt buizenvermogen. Als bron dient een Audio Analogue Maestro CD speler. Deze component is verbonden met Revelation Audio Labs cryo silver reference interlink met WBT Nextgen pluggen. De Dynaudio Contour 3.0 luidsprekers hebben de eer om te laten horen wat de versterkers en de CD speler presteren. Deze zijn verbonden met Vandenhul The Revelation en WBT`s aan de eindversterkers, die ook WBT aansluitingen hebben. De Onkyo Intergra 9090II analoge tuner doet prima zijn werk en is verbonden met een Siltech SQ80G3interlink. Tot slot is in deze set nog plaats gemaakt voor een Pure DAB tuner.

De stroomvoorziening gaat via een Kemp Powerstrip. De stroomkabels aan de UR en de AA zijn de Kemp Power Plus. De Les Nations zijn aan het net verbonden met Siltech SPX 20 netkabels. Het geheel staat in een audiomeubel van Musictools, een Italiaans design product met veel aandacht voor demping en terugkoppeling.

Om een goede vergelijking te kunnen maken met de set op in de lesruimte beneden wordt wederom de Fugue van het stuk “Prelude et Fugue sur le nom d’ Alain opus 7“ van Maurice Duruflé ten gehore gebracht. Wat een verschil! Het is alsof je als het ware op de eerste banken van de kathedraal zit, met veel ontzag omhoog kijkend naar het orgel dat het stuk op majestueuze wijze ten gehore brengt. Heel duidelijk is het uitstekende werk te horen dat de fantastische buizenversterkers hier verrichten. Geheel als vanzelfsprekend vloeien de orgeltonen de luisterruimte in. Het laagste contraoctaaf wordt hierbij niet overgeslagen maar ook de verfijnde tonen van de hogere registers raken nooit versmeerd in de duidelijke dynamische opbouw van het stuk. De versterkers zijn volgens Wijnand dan ook een bijzondere vermelding waard. Ze zijn speciaal gebouwd door Sander Mijnster, die slechts in opdracht buizenversterkers bouwt.

Duruflé moet plaatsmaken voor het eerste pianoconcert van Prokovjev. Hij heeft deze opname twee maal, eentje op het Chandos label, de andere op het Philips label.
Als eerste verdwijnt de opname van het Philips label in de lade van de Audio Analogue Meastro CD speler. Breed uitgemeten staat het orkest opeens voor me. Elke instrumentengroep is duidelijk aanwijsbaar in het geluidsbeeld dat met gemak de drie dimensies, breedte, diepte en hoogte toont. Daarbij is duidelijk te horen dat het orkest ‘er zin in heeft” Het stuk wat een snel tempo kent wordt als vanzelfsprekend, welhaast lichtvoetig ten gehore gebracht door de muzikanten die duidelijk begrijpen hoe het stuk goed vertaald moet worden.

Na een paar minuten luisteren wordt de opname op het Chandos label in de lade geschoven. Dit valt tegen. Het geluid is hard, afstandelijk en roept nauwelijks betrokkenheid op bij de luisteraar. Het ergste moet nog komen, zodra het pianospel begint lijkt het erop dat de pianist eigenlijk geen tijd, laat staan zin heeft om muziek te maken. Hij speelt alsof hij de trein nog moet halen die ieder moment op het moment staat om te vertrekken. Snel, gejaagd, en nauwelijks begrip kennend voor de muzikale boodschap die Prokovjev in dit stuk heeft willen leggen.

We bespreken deze vergelijking en het verschil tussen deze twee opnames nog eens na. Al snel komen we tot de conclusie dat de tweede opname erg ‘spectaculair” klinkt. Het stuk van het eerste pianoconcert van Prokovjev waar we naar luisterden is dan wel een dynamisch stuk met een hoog tempo, het is een valkuil dan om het dan ook nog eens overdreven snel en dynamisch uit te voeren. Het doel wordt daarmee volledige voorbij geschoten concluderen we. De spanning die duidelijk voelbaar was op de opname op het Philips label gaat op de opname van het Chandos label volledig verloren als gevolg van de verkeerde interpretatie van het stuk.

De link naar de betere audiocomponenten is dan ook snel gemaakt. Apparatuur die “spectaculair” klinkt zal volgens Wijnand na verloop van tijd, net als bij slechte uitvoeringen, snel door de mand vallen. Een goed presterend audiocomponent is in staat zich zelf weg te cijferen ten gunste van de muziek die het moet weergeven. Daarbij moet er volgens Wijnand, net als tussen een instrument en de bespeler ervan, ook sprake zijn van een harmonie tussen de set en degene die de set beluistert. In ieder geval kun je zeggen dat de set waar we nu naar luisteren deze kunst meer dan uitstekend verstaat. In plaats van luisteren naar de set gaan we beiden volledig op in de muziek en staat voortdurend de interpretatie van de uitvoerende musici centraal in de gesprekken die we voeren

Tijd voor wat onbekender klassiek werk, Samuel Barber, Cello Sonate opus 6, een werk voor vleugel en cello. Ook nu weer dezelfde ervaring “aanwezig te zijn”. Twee musici staan op twee instrumenten, afgebeeld op ware grootte bevlogen te musiceren voor ons. Duidelijk is te horen dat hier met verve en veel plezier wordt gemusiceerd. “Samen plezier maken”, een heel belangrijk motto dat Wijnand ook nastreeft in de muzieklessen die hij geeft. En weer onderstreept hij dat muzikale vorming een grote positieve invloed heeft op de wijze waarop men zich in onze huidige samenleving zal kunnen manifesteren, zeker in een samenleving waarin “verharding steeds meer de norm blijkt te worden” aldus Wijnand.

Veel tijd om het nog uitgebreid te hebben over de set in zijn geheel of de losse componenten hebben we niet meer. Wijnand geeft aan nog een aantal kleine wijzigingen door te voeren in zijn set, zo worden de Siltech SPX 20 netsnoeren vervangen door netkabels van Kimber. Stiekum denkt hij, ondanks dat hij zeer tevreden is over de Dynaudio luidsprekers, eens te gaan luisteren naar Zingali luidsprekers. Maar eigenlijk doet een uitvoerige setbespreking er niet echt meer toe. Wij beiden zijn immers opgegaan in de muziek die we vanavond mochten beluisteren en verrijkt met enkele nieuwe muzikale inzichten maakte ik, zij het enigszins aarzelend, aanstalten om te vertrekken.


Da Capo al Fine

April 1976. De pianoles loopt ten einde. Wat een leuk stukje was dat om te spelen, en de juf vond het ook heel leuk om me te horen. Gek, altijd als ik er ben heb ik het gevoel dat ik maar 5 minuten hoef te spelen ondanks dat de les maar liefst 30 minuten duurt. Ik hoop dat het nieuwe stukje muziek dat ik als huiswerk heb meegekregen ook net zo leuk te spelen is dan dat stukje van Schumann voor deze week!

April 2006. Het luisterbezoek aan Wijnand loopt ten einde. Wat een leerzame avond was het, wat een inspirerende gesprekken hebben we gevoerd. Ik had het gevoel slechts een klein uurtje te gast te zijn bij Wijnand, wat was de schrik groot toen de klok al 01.00 uur aanwees. Een ding weet ik wel, morgen ga ik in de CD winkel op zoek naar enkele werken die Wijnand heeft kunnen aanraden. Die me na het beluisteren ervan mijn nieuwsgierigheid naar het werk van deze voor mij nog onbekende componisten heeft doen aanwakkeren.
Wijnand, bedankt voor de fijne, leerzame avond, ik sta zeker open voor nog meer muzikale suggesties van jouw kant!

Naschrift

De set in de studeerkamer heeft de gemoederen nogal bezig gehouden zoals blijkt uit het laatste nieuws van Wijnand die ik ongeveer een week na mij bezoek aan hem van hem ontving:

“Inderdaad …. de combinatie Marantz en Dynaudio in de leskamer, gaf mij ook het gevoel,dat het niet helemaal naar mijn zin was. Natuurlijk, het klinkt op  zich wel goed,maar mist toch dat stukje emotie, wat een buizenversterker wel heeft. Misschien kan ik de huidige weergave wel typeren als teveel analytisch en te weinig vloeiend. Hoe dan ook, ik ben bij  Sander Mijnster te rade gegaan. En hij  gaat voor mij  een geïntegreerde buizenversterker bouwen op PushPull basis met KT88 van JJ en 6SN7 buizen in voor en eindselectie van General Electric met een prachtige opbouw en topcomponenten. Hardware opgebouwd zonder printplaten. Het vermogen wordt 15 watt klasse A en 50 watt klasse AB. Let wel buizenvermogen en onvoorwaardelijk stabiel.”

Kijk hier voor de set van Wijnand Klaver op My.HiFi