Als ik de HD 980 openschroef kom ik allereerst op de achterkant de vermelding tegen dat de speler wordt gefabriceerd in China. Wel volgens Westerse normen. De binnenkant oogt dan ook zeer verzorgd. Harman Kardon heeft de nieuwe cd speler ontworpen in Frankrijk, Chateau du Loir. Net als in de HD 970 zitten ver van elkaar af de voeding - die voor de HD 980 geheel nieuw is geproduceerd - in het midden het loopwerk en uiterst rechts de printplaat met daarop de d/a converter en signaalwegen van en naar de speler en uitgangen. Doe-het-zelvers kunnen met gemak de speler voorzien van een IEC stroomaansluiting, om van netkabel te kunnen wisselen.
Na diverse kabels te hebben geprobeerd sluit ik de HD 980 op mijn als voorversterker dienstdoende AV-R3803 van Denon aan middels een set InAkustik Rhodos. Dezelfde kabel loopt naar mijn eindversterker, die vervolgens over Weber und Maurer LS01 speakerkabel mijn Bluenote Reale weergevers aanstuurt. De stroomkabel die bijgeleverd wordt gebruik ik voor spanningtoevoer. De rest van de set vindt u zoals gebruikelijk onderaan deze recensie. Het loopwerk krijgt ter ontkoppeling een set MasterBase onder de voeten geschoven en na enkele weken begint het serieuze luisteren…
De HD 980 beluisterd
De echte luistersessie vangt aan met Erik Satie’s Petite Ouverture à Danser, in 1980 vertolkt door Reinbert de Leeuw op Philips Classics. Met enkel piano kan de Harman Kardon prima uit de voeten. Er heerst een voor deze klasse hoge mate van rust in de weergave. Om de muziek heen is alles zwart. De klankkast van de piano is tastbaar en het geluidsbeeld diep. Je voelt als het ware mee met de vertolker die zijn ziel in het pianostuk legt. Het nagalmen van de snaren is prima, maar kan iets langer doorlopen.
Over naar jazz. Miles Davis’ Kind of Blue is onlangs nog verschenen in een jubileumversie, ik gebruik de 20-bit geremasterde opname op Columbia/Sony. De track All Blues kent een lekker wegluisterend format, veel percussie en alle instrumenten komen goed aan bod. De trompet van Miles, de altsaxofoon (bespeeld door Julian Adderley) en met natuurlijk legende John Coltrane op tenorsax. Om maar een paar van de vele groten te noemen die aan het project hebben meegewerkt. Nu de vertolking. De percussie, weergegeven op de HD 980, is gemakkelijk en open. De speler kent genoeg snelheid in de weergave om het nummer losjes en natuurlijk weer te kunnen geven. Het geluidsbeeld is diep, erg diep. Miles’ koper komt hierdoor tot vlak voor de luisteraar en lijkt ietsje hoger afgebeeld, alsof hij af en toe schuin omhoog speelt. De drummer slaat losjes om de rest van de muzikanten heen op de cymbals. De alt- en tenor saxofoons staan links achter, dan wel rechts naast Miles en vinden hun weg langs zijn gestalte. De laagweergave is strak en diep, het geheel een tikje warm. Net als de eerder door mij geteste HD 970.
