Het orgel werd opvallend groot afgebeeld en de bas klonk rond en warm maar miste wel wat aan articulatie (wat de Ortofon Rondo Bronze wel geeft). De trommelvellen kwamen met een elastische, volle klank naar voren en de harde klappen op de drums werden met een flinke druk weergegeven. Het pianospel kwam helder en lichtvoetig over, met parelende rechterhand partijen. Bij de tonale balans van de Red ligt het zwaartepunt rond het hoge laag en het lage midden en bij deze muziek zorgde dat voor een energieke en prettige presentatie, met een behoorlijk `gewicht` in het laag.

Dezelfde track werd door de Bronze afgestast waarbij opviel dat de intro met een scherpere focus werd weergegeven en de bekkens een natuurlijkere maar ook pittigere metaalruis meekregen. Er hing meer lucht om Mighty Sam`s stem en zijn karakteristieke vibrato kwam duidelijker naar voren. Bij het orgel werden de hogere frequenties meer belicht terwijl de bas met meer grip en een beter te volgen melodielijn naar voren kwam. De harde slagen op de drums kwamen met meer impact naar voren en de piano kreeg een sterkere plastische aanwezigheid mee. Het geheel kwam met de Bronze als aftaster met grotere dynamische sprongen en een meer energiek hoog naar voren waardoor de muziek knallender overkwam.



Audiofielen die meer expressiviteit en resolutie verlangen dan de Red kan bieden komen met de Bronze zeker aan hun trekken. Omdat de Rondo Red met zijn eerdere prestaties als het ware had laten weten dat hij goed met zang en tonale `bloom` kan omgaan werd de Eric Bibb Opus 3 LP Rainbow People op het Schotse vilt gelegd om de track Look Over Yonder af te tasten. De innemende stem van Eric Bibb werd bovengemiddeld natuurlijk en met veel presence weergegeven. Het snarenspel op zijn akoestische gitaar kwam goed gearticuleerd over terwijl de Tumba (grote tom-tom) met inpulsieve en rijk klinkende `plokken` (in plaats van dunne petsen) naar voren kwam. De zangerige klank van de steel-drums werden op boterzachte, bijna smeuige wijze overgebracht. De weergave was niet alleen vriendelijk maar ook op de juiste monenten energiek en impulsief waardoor de karakteristieke klanken van deze instrumenten goed werden uitgelicht. De `point` van de Red is dat hij de melodielijn benadrukt en details nooit overbelicht, waarmee hij een uitstekend element is voor toon-genieters. Het moet gezegd dat dit dé muziek is voor dit element... en andersom.

De Bronze liet LP na LP horen dat hij meer gearticuleerd en breedbandig te werk gaat dan zijn rode collega en dat hij zijn diamanten hand niet omdraait voor een bijzonder ruimtelijke en open presentatie. Dat bleek toen de Analoge Productions uitgave van de Lightnin` Hopkins LP Goin` Away werd opgezet om de swingende track Wake Up Old Lady af te tasten. De stem van Hopkins kwam met een opmerkelijke presence en `body` naar voren. Het pittige gitaarspel kwam expressiever over dan met de Red of de MC 15 Super II en klonk bij tijd en wijle bijna dreigend. De klankkast van de gitaar werd heel mooi weergegeven en het leek zelfs of er in het klankgat kon worden `gekeken`.

Ook op het punt van de met brushes bespeelde drums overschaduwde de Bronze zijn meer betaalbare Ortofon collega`s door het op meer plastische wijze te presenteren. Hij werkt ook met een hoge muzikale betrokkenheid; de Bonze is een aftaster die in eerste instantie minder sterk aanspreekt dan de Red maar juist op langere termijn steeds meer wordt gewaardeerd. Qua technische prestaties viel het op dat zelfs ruisarme persingen door zowel de Bronze als de Red nog iets `stiller` werden afgestast dan door de eigen MC 15 Super II (die een toch niet misselijke Fritz Gyger II speurneus aan zijn cantilever heeft). Met de Bronze was er bij meerdere schijven sprake van een vrijwel inktzwarte achtergrond (om dat te bereiken moet de Phonotrap wel stil genoeg zijn, zoals de hier toegepaste (Stan Curtis) Moth).

Conclusie

De Rondo Red en Bronze hebben zich met hun energieke en gearticuleerde weergave bewezen als goede Ortofon ambassadeurs. De Red is een warm klinkende no-nosense aftaster die zelfs vrij complexe passages met onverminderd enthousiasme en zonder tekenen van stress kan ontrafelen. De Bronze heeft een meer open en directe presentatie en gaat qua dynamische expressie nog een stap verder dan de Red waarmee de meerprijs van de Bronze is gerechtvaardigd. Beide Rondo`s zijn -zoals het een Ortofon betaamt- zeer goede trackers, zoals bleek uit de probleemloze aftasting van de meest lastige testtracks op de HiFi News Test LP-II (waarbij de Bronze nog net even hoger scoorde). In plaats van `indrukwekkend` te klinken gaan de Rondo`s op ongedwongen wijze met het aangeboden muziekmateriaal om. Warm -en correct ingebouwd- aanbevolen.

Importeur Ortofon: Acson; 0297-284695.

Verkoopprijs Ortofon Rondo Red: 369 euro
Verkoopprijs Ortofon Rondo Bronze: 669 euro