Nadat de reeds ingespeelde Stealth een aantal dagen de tijd had gekregen om op te warmen werden verschillende instellingen geprobeerd. Alhoewel 65 dB Gain volgens Rogue geschikt zou moeten zijn voor de (maximale) 350 microVolt spanning van onze MC 15 Super II bleek dat toch teveel van het goede. Resultaat: dichtloop bij hoge signaalamplitudes en een lichte nervositeit in de weergave. Met de Gain op 60 dB ontstond een heel ander auditief plaatje: dynamische passages kwamen met veel gemak en in een groot, open beeld naar voren. Als afsluiting werd gekozen voor 100 Ohm, zonder extra capaciteit.

Van de Hans Theesink LP Call Me werd de track Soul Of Song beluisterd. De staccato (en met gedempte snaren) gespeelde mandoline kwam tonaal erg goed uit de verf. De gitaar werd met een minder scherpe focus afgebeeld dan met de Moth maar de snaarplukken kwamen lekker plastisch over en ook hier was de tonale weergave erg sterk. Het zware ronken van de tuba werd goed overgebracht, al lag er wat minder nadruk op de aanblaasgeluiden dan met de eigen Phonotrap. De sonore klank van Hans Theesinks stem werd op ontspannen wijze gepresenteerd en de percussie klonk losjes en elastisch waardoor de aanstekelijke timing van de ritmesectie goed werd overgebracht. De piano-solo kreeg zowel een goede hoeveelheid `gewicht` als een natuurlijke timbrale weergave mee. Het geheel werd op vriendelijke, zeer soepele en ritmisch duidelijke wijze weergegeven.

De LP Little Earthquakes van Tori Amos werd uit de platenkast gehaald om de track Happy Phantom af te tasten. Het hoekige toetsenspel waarmee deze track opend werd met een goede impulsiviteit weergegeven en met name het na-brommen van de basklanken (van haar Bösendorfer vleugel) kwam mooi uit de verf. De stem van Tori Amos kwam op transparante wijze en zonder toegevoegde sibillance-nadruk naar voren. De percussieve plukken van de bassist klonken zowel snel als rond maar ook tamelijk plastisch. Het slide-gitaarspel kwam expressief over -met een duidelijke metaalklank- zonder dat het een glazige bijsmaak meekreeg. Deze track werd bijzonder lichtvoetig weergegeven in een groot, open stereobeeld waarbij opviel dat er een behoorlijke hoeveelheid lucht om de instrumenten hing. De muziek werd met wat minder presence of `drive` weergegeven dan met de Moth en dat laatste werd bij deze track toch nog wat gemist. De algehele vanzelfsprekendheid en luchtigheid van de weergave deed soms even denken aan dat van een goed doordacht buizencircuit. Niet geheel verbazingwekkend gezien de ontwerpers van de Stealth verder alles wat ze maken van buizen voorzien, maar toch. Een schone ruis en een lichte brom lieten zich horen bij een volledig openstaande volumeregelaar. De brom was waarneembaar toen de Stealth in het audiomeubel stond maar het verdween vrijwel geheel wanneer hij op zijn zij naast het meubel werd opgesteld (het andersom insteken van de lichtnetstekker maakte op dat punt geen verschil). Er bleek sprake van instraling te zijn, waarschijnlijk door de D/A omzetter die gedeeltelijk is opgebouwd uit Acryl. De klankmatige prestaties bleven in de nieuwe opstelling gelijk en het moet gezegd dat er Phonotrappen zijn die geen enkele vorm van straling kunnen velen.

Van KT Tunstall`s LP Eye To The Telescope werd de track Stoppin` The Love beluisterd. De grote frame-drum klanken waarmee deze track zowel begint als afsluit kwam met een rijke, karakteristiek holle klank en een lange uitsterving naar voren. KT`s mooie stembuigingen en ruige keelklanken werden met groot gemak overgebracht terwijl de sterk gepunctueerde timing van haar gitaarspel duidelijk naar voren kwam. De achtergrondzangers werden vrij ver naar achteren afgebeeld. De cello kreeg een plastische afbeelding mee en de open weergave van de snelle strijkbewegingen maakte dat dit instrument af en toe bijna fysiek aanwezig leek te zijn. De handklappen kwamen met geloofwaardige smakken (geen dunne petsen dus) naar voren en het geheel werd met veel gemak en een prettige ritmische flow weergegeven. De Stealth was steeds erg in zijn element wanneer muziek om tonale rijkdom en een ruimtelijke afbeelding vroeg.  

Conclusie:

Dankzij de globale Vinyl Revival worden er behalve nieuwe platenspelers ook steeds meer nieuwe Phono voorversterkers geïntroduceerd. De meest succesvolle exemplaren worden gekenmerkt door een goede verhouding tussen technisch purisme en compatibiliteit/instelbaarheid. Het voordeel van die instelbaarheid is tweeledig; men kan de versterker en het element beter op elkaar afstemmen maar de eigenaar zal ook minder beperkt zijn in de element-keuze. De Rogue Audio Stealth is met zijn solide constructie en vloeiende weergave een geslaagd ontwerp en een aantrekkelijke kandidaat voor wie een hoogwaardige en flexibele Phonotrap van rond de duizend Euro zoekt.

Prijs:

De Rogue Audio Stealth heeft een adviesprijs van 1.050 euro.

Importeur:

Crusade Audio
Telefoon: +31 (0)575-545656
Email: postmaster@crusadeaudio.nl
Internet: www.crusade-audio.nl