Een hoogwaardige weergever verdient een hoogwaardige installatie. De bronnen werden in hoofdzaak gevormd door een Garrard 301 platenspeler met Pro-ject arm en Goldring element. Een Magnum Dynalab MD-90 tuner. Een Marantz DV7600 dvd speler en een Lua Cantilena SEL cd speler. Voor de versterking gebruikte ik een EAR 834P phono versterker, een EAR 834L voorversterker en een Ayon Audio 300B buizenversterker. De laatste aangesloten via zijn directe ingang. Behalve in de Ayon zijn alle origineel meegeleverde buisjes vervangen door types van Telefunken, Mullard en JJ Electronics. Als referentie gebruik ik Focal 937Be systemen die plaats maakten voor de Dynaudio Contour S 1.4. De stroomvoorziening is opgebouwd rond Kemp Elektroniks producten en Crystal Cable netsnoeren. Apparatuur is onderling verbonden met Crystal Cable waarvan ook de luidsprekers kabels deel uit maken.
De beide Contour’s zijn gemonteerd op stands van Dynaudio, speciaal ontworpen voor de 1.4. Twee opmerkingen: de stands kunnen wel gevuld worden maar waren dat niet en de laagweergave van de Contour is in mijn luisterruimte zo krachtig dat de reflexpoorten zijn afgesloten met schuimstof stoppers. De Contour’s zijn ongeveer een meter van de zijwanden afgehouden en een halve meter van de achterwand opgesteld. Niet in de lengte maar in de dwarsrichting van de luisterruimte. De speakers licht ingedraaid zodat de tweeters “langs de luisteraar heen kijken”. Frontdoekjes zijn steeds weggehaald voor het luisteren.
Intiem
Je hebt luidsprekers die zich zo uitgesproken gedragen dat je na 5 minuten weet wat je er aan hebt. Over het algemeen is de uitslag ronduit negatief. Je hebt ook luidsprekers die zich niet uitgesproken gedragen en die op een heel rustige en overtuigende manier bezit nemen van je luisterruimte, zich zonder enige opdringerigheid opstellen en je oren veroveren. Op een manier zoals je een schilderij bekijkt. Telkens ontdek je een nieuw stukje, een nieuw detail, een nieuw facet en langzaam maar zeker wordt je je bewust van de schoonheid die in de creatie schuilt. Een dergelijke luidspreker is de Contour S 1.4 van Dynaudio. Een serieuze werker die zijn opdracht vervuld zonder de aandacht te trekken, in rust en met volle concentratie. Dat is zelfs voor mij wennen en vraagt ruime tijd om te luisteren.
Tot verbazing van de importeur en mijzelf speelt de Contour S 1.4 uitstekend op een Ayon Audio 300B versterker. Met de aantekening dat de Ayon 2 x 20 Watt levert aan 8 Ohm en de Contour best veel meer mag verdragen. Het geheel speelt zuiver en strak, het gaat niet veel harder dan een gemiddeld huiskamer niveau. Iets dat mijn buren waarderen. Na een periode “leven” met de Contour schuift het aantekenblok naast me op de bank en Vienna Teng in de cd speler. Vienna Teng brengt haar lieve en intieme stem tonaal met een hoge zuiverheid naar buiten. De eerste track is donker aangezet, blijft echter strak. De tweede track is lichter van klank en vrolijker. Wat meer spektakel in de hoge tonen mag van mij. Dat is een kwestie van smaak. Het stereobeeld dat de Contour in de ruimte schept is stabiel, niet al te groot, heel fijn om naar te luisteren, vooral omdat het past bij een hoogwaardig, neutraal systeem.
Dat gegeven blijft zo bij Jacintha met haar cd “Lush life” op XRCD. Het systeem gaat redelijk diep, mist alleen de laagste regionen, wat inherent is aan de afmeting van de behuizing. Het lijkt net als bij Teng dat Jacintha alleen voor mij staat te zingen. Niet voor de andere kopers van haar cd. Losjes met een heerlijke accordeon achter haar, “lazy & sexy”. Pure, rauwe opwinding moet u niet via een Dynaudio zoeken, dit is vooral een harmonieus en foutloos systeem. De stem van Jacintha met regelmaat zwoel en tropisch klam. Cd, XRCD daarom ook een dame op lp? Jheena Lodwick geeft alle details vanaf de plaat bloot, vooral in de basweergave. Goede plaatsing, wat minder open dan andere systemen die meer de nadruk leggen op het middengebied. Zuiverheid troef. Klinkt wat traag, waarbij ik mij afvraag of de speaker “traag” is of dat de weergave zo goed is dat het ontbreken van enige vorm van irritatie een “trage indruk” wekt. Mogelijk is het vermogen van de versterker te laag, het volume moet behoorlijk ver open want de Contour S 1.4 vreet energie.
“Talking hands” van Deborah Henson-Conant is mijn snelheidscontrole. Het is waar, de Contour S 1.4 is eerder laidback dan een ADHD product. Levert daarbij een enorme verstaanbaarheid van de stem van een Franse minnaar van Deborah, wat heel vaak totaal anders is en rommelig. Veel details gekoppeld aan een diep stereobeeld laten de muziek leven en maken hem spannend. Heel ruimtelijk en zonder enig onnatuurlijk randje van scherpte. Voor ik aan klassiek begin snel een bij de cd geleverde promo dvd van Katie Melua in mijn dvd speler. Door de spreiding en het diepe stereobeeld herscheppen de twee Contour’s een beeld dat doet vermoeden dat een 5-kanaal systeem aan het werk is. Veel gevoel kan Katie in haar muziek leggen en dat komt uit deze twee kastjes. Dat het smoeltje van Katie leuk is om naar te kijken heeft niets te maken met het feit dat ik voor mijzelf bedenk dat de Contour S 1.4 in deze opstelling gerust mag blijven staan.
Dat laatste gevoel neemt toe bij de “Brandenburgsche concerten” van Bach, uitgevoerd op lp door The Academy of St. Martin-in-the-fields. Als een vis in het water zwemt de Dynaudio door het gehele werk. In een energieke weergave die elk deel boeiend maakt. En elk instrument, waaronder: fluit, viool, klavecimbel en cello. Levendig, legt niet de nadruk op het technische aspect van de weergave keten maar juist op de uitvoering van het werk, de stemming en hetgeen Bach mogelijk bedoelde met deze muziek. Precies datgene wat een goede audio installatie verheft boven een technisch perfecte installatie die muziek projecteert in een bloedeloze analyse. Dat het orkest breed wordt neergezet versterkt dat muzikale gevoel. Zonder een grote kast en grote woofers imiteer je in de huiskamer geen concertvleugel is mijn mening. Toch komt de Contour S 1.4 een heel eind. Met dank aan de krachtige woofer met zijn zware motor.
Met een goede monitor, en die staat voor me, beleef je muziek op een hoog niveau waarbij de intensiteit van het spel het gebrek aan pure kracht en afdalen naar de laagste bassen aanvaardbaar maakt. Voor wie zich naar niet bij neer kan leggen, een grotere kamer heeft en meer budget levert Dynaudio vloerstaande Contour’s en diverse uitmuntende subwoofers. Die laatste opmerking baseer ik onder meer op de ervaring met mijn eigen Dynaudio Sub 250. Intussen is Vladimir Ashkenazy een heel eind verder met zijn vertolking van Beethoven’s “Appassionata Opus 57 in F-mineur”, uitgebracht door Decca op lp in 1973. Ik kan mij heel goed neerleggen bij de beperkingen van een monitor als hij speelt als een Contour S 1.4. Intense muziek op een intens betrokken weergever. Mooi langzaam uitstervende tonen, gekoppeld aan een dynamiek die slechts begrenst is door de capaciteit van de versterker voor de luidsprekers. Dit is geen muziek en geen weergave niveau dat je “even bij de borrel neemt”. Dit is een mini concert in eigen huis van een virtuoos, op een systeem dat eerlijk en oprecht probeert muziek te laten herleven vanaf zwarte en/of zilveren dragers.
