Testopstelling

Toen ik ongeveer anderhalf jaar geleden mijn fraaie donkergroene Soundstyle audiorack aangeschafte had ik niet kunnen vermoeden dat mijn audioset aan zoveel uitbreiding onderhevig zou zijn. Met als resultaat dat er een flinke verbouwing gedaan moest worden om beide spelers tegelijkertijd te beluisteren. Daar beide spelers reeds ingespeeld waren kon er dit keer direct geluisterd gaan worden. Nog onbekend met het fenomeen multi-test ben ik begonnen met beide spelers afzonderlijk enige dagen achter elkaar te laten spelen. Om zo de eerste indrukken op te doen. Voor de uiteindelijke directe vergelijking ruim ik het audiorack nog verder uit zodat beide spelers a/b vergeleken kunnen worden.

Muziek

Om het vergelijken makkelijker te maken heb ik voor deze test gekozen voor een beperkt aantal cd`s. Cd`s als "Hell Freezes Over" van the Eagles, "In Vogelvlucht" van Herman van Veen, "Graceland" van Paul Simon en een verzamel cd van Bette Midler. Iedere cd heeft één of meerdere tracks die goed gebruikt kunnen worden om specifieke aspecten zoals ruimtelijkheid, stemafbeelding, basweergave etc. vast te stellen. Bovendien heb ik de muziek op deze cd`s reeds diverse malen op andere, zowel normale als echte high-end, installaties mogen beluisteren zodat een goed vergelijk mogelijk is.

Test

Na beide spelers, zoals al eerder aangegeven, enige tijd afzonderlijk beluisterd te hebben om wat globale indrukken op te doen heb ik moeder en kindertjes een zaterdag uit winkelen gestuurd. De huiskamer voor mijzelf zodat ik ongestoord kon luisteren. Normaal gesproken vinden de luistersessies in de avonduren plaats. Aangezien er in dit geval naar 2 spelers geluisterd moest worden en ook nog een vergelijking met mijn eigen exemplaar, leek het me wel prettig hier uitgebreid de tijd voor te nemen.
De Clearaudio draaitafel maakt tijdelijk plaats voor de Heart CD5000 en de plank van de Tjoeb werd in bezit genomen door de Marantz CD5000. Beide spelers aangesloten met Van den Hul The First interlinks om tot een gelijkwaardig resultaat te komen. In een later stadium is ook nog met de Siltech ST18G3 interlink naar de Heart 5000 geluisterd. Ik zal na deze lange inleiding proberen iets te vertellen over de verschillen tussen beide spelers aan de hand van een aantal tracks van de al eerder genoemde cd`s.

Begonnen is met het alom bekende en fraaie live album Hell Freezes Over van de Eagles. Het nummer Hotel California laat horen dat de heren naast elkaar gezeten diverse verschillende gitaren bespelen. Aangevuld met diverse kleine percussie instrumenten verspreid in de ruimte met af en toe diepe bas klappen van onder andere tom-toms en bongo`s. Overschakelend van de Heart 5000 naar de standaard Marantz speler valt op dat de breedte van het stereobeeld minder wordt en de karakters van de diverse gitaren dichter bij elkaar komen te liggen. Stemmen klinken dunner en feller. Met de Heart speler klinken de diverse instrumenten heel natuurlijk en zijn de kleine percussie instrumenten beter van elkaar te onderscheiden en makkelijker te volgen. Op de track Suzanne van de fraaie verzamel-cd In Vogelvlucht van Herman van Veen stuit ik op dezelfde verschillen. Luisterend naar de standaard Marantz speler klinkt de uitgesproken stem van Herman wat algemener, overschakelend naar de Heart speler wint de stem duidelijk aan karakter en wordt iets warmte toegevoegd. Het geheel wordt dramatischer door een duidelijke toename van dynamiek en presence. Ook groeit het stereobeeld in zowel breedte als diepte en komt weer lekker zoals ik gewend ben met mijn eigen speler buiten de speakers.

Miss Otis Regrets van Bette Midler is een track met blazers die op een mindere set heel fel kan klinken, op het randje van onaangenaam in sommige gevallen. Met de Heart is alles prima in orde, het koper schettert en knettert zoals de instrumenten horen te klinken zonder vermoeiend te worden. Het onderscheid tussen de diverse instrumenten wordt weergegeven. De standaard speler klinkt met deze track duidelijk feller, scheller en de karakters van de diverse verschillende blaasinstrumenten komen dichter bij elkaar te liggen. Er ontstaat een beetje een brei van geluid wat op den duur zeker tot luistermoeheid zal leiden. Op Homeless van Paul Simon`s cd Graceland is de groep Ladysmith Mombassa te horen. Zij zingen a capella en gebruiken hierbij tong clicks en vreemde keelklanken. De winst die de modificaties van Rik Stoet opleveren zijn evident, de individuele stemmen zijn duidelijker te onderscheiden en vooral de clicks en keelklanken komen veel beter naar voren. Er staat plotseling een koor in de kamer op nagenoeg ware grootte met druk in het laag en een fraaie afbeelding van de ruimte waarin e.e.a. zich afspeelt. In direct vergelijk met de standaard speler is duidelijk waar de winst van de Heart behaald wordt, de speler heeft een betere ruimtelijke afbeelding. Het stereobeeld wordt breder en dieper en de klankkleur van stemmen en instrumenten wordt natuurlijker en toont meer karakter. De modificaties tillen de Heart speler duidelijk naar een hoger niveau. Om te horen hoe de Heart CD5000 zich ten opzichte van concurrenten verhoudt heb ik de speler aangesloten via mijn Siltech ST18G3 interlink. Daarna nogmaals dezelfde tracks beluisterd. Door af en toe te switchen naar mijn eigen Tjoeb speler en te putten uit mijn geheugen van eerdere luisterervaringen met de Musical Fidelity X-Ray en Marantz CD17Ki zal ik proberen de speler een plek te geven. Hotel California van de Eagles via de Siltech geeft een duidelijke groter 3D gehalte dan via Van den Hul, gitaarsnaren sprankelen en de diverse instrumenten zijn nog beter van elkaar te onderscheiden. Zowel qua klankkleur als in de ruimte zelf. De laagweergave is iets geprononceerder en minder strak dan van een X-Ray of CD17Ki.

Een zelfde "euvel" vertoont mijn Tjoeb en het is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat er in beide spelers gebruik wordt gemaakt van buizen. Ook mag een prijsverschil van zo`n € 800 tot € 1000 niet uit het oog verloren worden. Suzanne van Herman van Veen geeft een transparanter hoog en de stem wint aan karakter, warmte en tastbaarheid. Bette Midlers "Miss Otis regrets" brengt aangesloten via Siltech de felheid van de standaard CD5000 terug in het geluid echter zonder tot een brei te verworden. De diverse blazers blijven individueel te volgen, het beeld wordt breder en dieper. De speakers verdwijnen uit de kamer en de muziek blijft over. De eerder genoemde felheid in deze track is op het randje van aangenaam wat aangeeft dat het kiezen van een interlink bij deze, en eigenlijk alle, speler van belang is in combinatie met de overige gebruikte apparatuur. Als laatste werd nogmaals naar Homeless van Paul Simon geluisterd, ook hier is duidelijk winst. De individuele stemmen zijn nog beter te volgen en het totale geluidsbeeld is beter in balans, de laagweergave is strakker en meer in verhouding. Hier werd muziek gemaakt en kippenvel was mijn deel!