Voor mobiel gebruik
De HD 630VB wordt geleverd met een dikkere - helaas, vaste - kabel van 1,2 m die vastzit aan de hoofdtelefoon en eindigt in een 3,5 mm jack. Een 6,3 mm convertor is voorzien voor thuisgebruik. De kabel is geheel vrij van remote, want die is in de hoofdtelefoon zelf verwerkt. Een beetje onconventioneel is dat de kabel naar het rechteroor leidt, in plaats van links.
De asymmetrische indruk die je krijgt bij het aanschouwen van de HD 630VB komt net omdat aan er de zijde van de VBC-draaiknop een grote, zwarte controlevlak is waarmee je het volume kan regelen, muziek kan pauzeren en meer. Het controlevlak is echt heel groot en bevat ‘echte’ knopjes die een voelbare feedback geven als je ze indrukt. Sommige mensen vinden dat toch wat prettiger dan de touchpads die bij steeds meer Bluetooth-hoofdtelefoons opduiken. Door de knoppen meermaals in te drukken zijn andere functies beschikbaar, zoals het weigeren van een oproep.
Bij mobiele hoofdtelefoons heb je altijd het probleem dat dergelijke functies wel werken op Android, maar niet op iPhones (of omgekeerd). Of er zijn verschillende versies beschikbaar, wat lastig is als je achteraf bijvoorbeeld je iPhone inruilt voor een Samsung-telefoon. Maar Sennheiser heeft een snuggere oplossing voor dit probleem: via een kleine schuifknop maak je de HD 630VB Android- of iOS-compatibel. De geïntegreerde afstandsbediening werkt dus uit de doos met alle mobiele toestellen.
Draaien maar
Het zal niet verrassen dat de specificaties van de HD 630VB helemaal op de mobiele bronnen zijn afgestemd. Met een impedantie van 23 Ohm en een gevoeligheid van 114 dB (1 kHz/1Vrm) kan je deze hoofdtelefoon probleemloos aansturen met een smartphone of tablet. Een bijkomende hoofdtelefoonversterker is echt niet vereist.
Bij het testen luisterde ik voornamelijk via de HTC One A9, een smartphone die weliswaar een iets krachtigere output heeft dan een doorsnee toestel. Maar omdat de HD 630VB ook moet dienen in een thuisomgeving, combineerde ik de Sennheiser eveneens met een iMac verbonden met een Marantz HD-DAC1 en Sugden Masterclass HA-4. Eerlijk gezegd was die laatste configuratie wel een beetje overkill voor zo’n efficiënte hoofdtelefoon. “Liever teveel dan te weinig,” denk ik dan maar.
Ik kon mezelf niet bedwingen om meteen met die VBC-draaiknop te spelen. Tien decibel verschil is immers een behoorlijk hoeveelheid. En inderdaad, het klankmatige verschil tussen de VBC-knop op ‘min’ en ‘max’ mag je gerust immens noemen. Ik gebruik even ‘Siamese Dream’ van Smashing Pumpkins als referentie, omdat heel wat tracks een hele vette gitaarmuur bevatten maar er toch ook verrassend veel zachtere details in de liedjes op deze rockklassieker staan. Wat meteen opvalt is dat aanpassingen aan de basrespons niet al te veel impact hebben op hogere frequenties, iets waar ik wel voor vreesde. Het is moeilijk om heel selectief (non-elektronisch) frequenties te boosten, zonder gevolgen voor andere delen van de frequentieband. Maar bij de HD 630VB lijkt de impact van de VBC-knop vooral links van 50 Hz te zitten, minder aan de rechterzijde (=hoger). Bij een track zoals ‘Today’ levert de Max-stand bij het uitbarsten van het refrein een ware geluidsmuur op, weinig geraffineerd, meer dan een tikje wollig - maar heel stevig. Ik draai persoonlijk liever de knop wat terug, naar een paar strepen voorbij het middelpunt. Helemaal op ‘Min’ klinkt ‘Disarm’ veel te mager, zodat het klokkenspel dat zo’n belangrijke rol speelt bij het opbouwen van dit nummer bijna geïsoleerd te horen is. Ook bij een rustiger nummer, zoals ‘Nobody has to know’ van Spain speel ik toch even met de VBC-knop om een juiste hoeveelheid bas te vinden.
Je hebt bij de HD 630VB controle over een belangrijk deel van de klank, namelijk het laag. Na wat geëxperimenteer zocht ik zelf de extreme standen niet op, wegens een geluid dat naar mijn gevoel niet natuurlijk was. Maar het punt is dat je met deze hoofdtelefoon zelf kan bepalen wat je goed vindt.
Conclusie
Ondanks het ‘HD’-etiket is de HD 630VB een heel andere hoofdtelefoon dan zijn soortgenoten bij Sennheiser. Vergis je niet, dit is geen mobiele versie van de HD 650. Zoals de meeste mobiele hoofdtelefoons is de HD 630VB zeker niet neutraal te noemen, zelfs met VBC op de nulstand. Daar zijn praktische redenen voor, zoals dat je bepaalde frequenties boost om achtergrondgeluid te overstemmen. Vandaar dat neutraliteit wat ons betreft ook geen absolute vereiste is bij een mobiele hoofdtelefoon; alle wijn hoeft ook niet hetzelfde te smaken. Het midden wordt wat onderdrukt ten voordele van het laag en hogere frequenties, wat zowel een impactvol basgeluid oplevert als bijvoorbeeld zang vooraan plaatst. De keerzijde is wel dat de HD 630VB een ‘populaire’ klank heeft. Sennheiser streeft hier ook niet naar een hyperscherpe resolutie, een bewuste keuze om het langdurig luistercomfort in de hand te werken en de HD 630VB vriendelijker te maken voor minder goede bronbestanden.
En lang luisteren, dat is iets wat echt wel mogelijk is met deze koptelefoon. De bouwkwaliteit is prima en ook het comfort is van een hoog niveau, zo hoog dat het wat hogere gewicht van 400 gram grotendeels gecompenseerd wordt (wie een lichter alternatief zoekt, check de eveneens prima Sennheiser Momentum 2.0). Voeg er de interessante Variable Bass Control-functie, ingebouwde remote en Android/iOS-compatibiliteit aan toe, en je krijgt een mooie mobiele all-rounder die ook thuis van betekenis kan zijn - zolang je niet hyper-analytisch ingesteld bent.
