In tegenstelling tot het door velen als lastig ervaren gehannes met bijvoorbeeld Audyssey-microfoons bij het instellen van je home cinema-systeem, werkt Trueplay heel gemakkelijk met je smartphone of tablet. Er wordt een testtoon van 45 seconden uitgezonden, waarbij je als proefkonijn met je telefoon in de lucht door je kamer moet dwalen. Bijgeluiden verstoren de meting, dus het is een vrij serieuze exercitie. Het resultaat zal sterk afhankelijk zijn van de ruimte waar je je Play:5 opstelt, zo bleek ook proefondervindelijk. Zo bleken er in de testruimte geen significante verbeteringen te realiseren, maar was het effect in de badkamer – waar een Play:3 opgesteld staat, waar je de functie ook op los kunt laten – behoorlijk te noemen. Het doffe van de weergever werd vervangen door een serieus gedetailleerder geluid. Een extraatje dus voor reeds bestaande modellen.



Omdat Sonos-modellen aardig wat Digital Signal Processing- of DSP-technologie bevatten, is het mogelijk het geluid digitaal uitgebreid te tweaken, waardoor een dergelijke aanpassing zeker zinvol kan zijn. En achteraf kan de tuning aan de hand van Trueplay altijd weer uitgeschakeld worden, dus het loont hoe dan ook de moeite om het eens te proberen. Een nadeel van deze functie is de beperkte inzetbaarheid: alleen gebruikers met iPhone of iPad zullen deze meting door kunnen voeren, omdat Sonos zich in ieder geval voor nu gericht heeft op de bekende kwaliteit van de microfoons in iOS-toestellen. De exacte karakteristieken en capaciteiten van de microfoon moeten voor Trueplay namelijk bekend zijn. Dat maakt het lastig, zo laat ook Sonos weten, om het ook voor Android-gebruikers mogelijk te maken. Daarnaast is het resultaat zoals gezegd sterk afhankelijk van de gekozen luisterruimte.

Let there be music
Adele’s nieuwe track ‘Hello’ hebben we nu al een paar miljoen keer gehoord – probeer er maar aan te ontsnappen! – wat misschien een goede reden is om hem door de Play:5 te jagen. Wat opvalt is dat de stem van Adele bij de nieuwe speaker veel realistischer klinkt en dat de dynamische overgang naar het refrein moeiteloos door de Play:5 wordt afgehandeld. De hoge tonen die Adele af en toe bereikt klinken glashelder. Kan het nog beter? Tuurlijk, maar in deze prijscategorie blijven wordt dan toch wat moeilijker.



Het overbekende van ‘Hello’ maakt het een dankbaar testnummer. Hetzelfde kan gezegd worden voor de progrock van Mogwai. De oorverdovende muur van geluid die de Schotten weten te produceren, is voor veel goedkope(re) modellen iets teveel van het goede. Niet qua volume, maar doorgaans wel waar het de subtielere elementen zoals de vele gitaarlijnen van de band betreft. De Play:5 stelt daarin echter niet teleur: luider is niet problematischer, en de speaker behoudt zijn controle over de details.

De Play:5 is bovendien ook universeler, dankzij de nieuwe tuning. Je kan meer genres aan de speaker toevertrouwen, en zelfs de bij zijn voorganger vermeden klassieke muziek klinkt vrij aardig – zoals ook blijkt bij de test van de nieuweling versus het originele model. De jongste telg van Sonos springt veel prettiger om met toonhoogte en details, waar de oude Play:5 eerder te kenmerken is als dof en met een bas die meer booming is dan fraai en diep.

Het maakt al met al dat de Play:5 een stuk in de buurt komt van de eerdergenoemde Bluesound Pulse of Deon HEOS 7. Sonos overtreft zelfs in de baslijnen. Twee Play:5-modellen in stereo-opstelling levert voorts een fantastisch resultaat voor een multiroom-systeem. Dan wordt de prijsstelling echter een issue. De 2.0 variant kost namelijk 579 euro (versus 459 voor zijn voorganger), waarbij een set van twee dus ruimschoots voorbij de grens van 1100 euro schiet – en dat geeft te denken.